برقراری عدل در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

برقراری عدل در حدیث (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۳

۱۱ بایت حذف‌شده ، ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۳

۷۶٬۰۸۹

ویرایش

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 در همین [[نامه]] امیرالمؤمنین{{ع}} [[والی]] خود را امر به عدل می‌فرماید حتی در نگاه و گوشۀ چشم.
 [[صدوق]] در [[خصال]] به سندش از [[رسول خدا]]{{صل}} روایت می‌کند:
-{{متن حدیث|متن}}
+{{متن حدیث|قَالَ: ثَلَاثٌ مُهْلِکاتٌ، وَ ثَلَاثٌ مُنْجِیاتٌ: فَالْمُنْجِیاتُ: خَشْیةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ فِی السِّرّ وَ الْعَلَانِیةِ، وَ الْقَصْدُ فِی الْغِنَی وَ الْفَقْرِ، وَ الْعَدْلُ فِی الرِّضَا وَ الْغَضَبِ. وَ الثَّلَاثُ الْمُهْلِکاتُ: شُحٌّ مُطَاعٌ، وَ هَوًی مُتَّبَعٌ، وَ إِعْجَابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِه‌}}<ref>خصال، ج۱، ص۸۴.</ref>.
-«قَالَ: ثَلَاثٌ مُهْلِکاتٌ، وَ ثَلَاثٌ مُنْجِیاتٌ: فَالْمُنْجِیاتُ: خَشْیةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ فِی السِّرّ وَ الْعَلَانِیةِ، وَ الْقَصْدُ فِی الْغِنَی وَ الْفَقْرِ، وَ الْعَدْلُ فِی الرِّضَا وَ الْغَضَبِ. وَ الثَّلَاثُ الْمُهْلِکاتُ: شُحٌّ مُطَاعٌ، وَ هَوًی مُتَّبَعٌ، وَ إِعْجَابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِه‌»<ref>خصال، ج۱، ص۸۴.</ref>.
 فرمود: سه چیز موجب [[هلاکت]] و سه چیز موجب [[نجات]] است، آن سه که نجات آورند: [[پروا داشتن]] از خدای عزوجّل در [[نهان]] و آشکار و [[میانه روی]] در [[توانگری]] و تهیدستی و عدل در هنگام [[خشم]] و [[خوشنودی]]؛ و آن سه چیز که هلاکت آورند: بخلی است که [[اطاعت]] شود و هوای نفسی است که [[پیروی]] شود و از خود [[راضی]] بودن است.
 [[شاهد]] در این [[روایت]] ذکر [[عدل]] در [[رضا]] و [[غضب]] در شمار منجیات است که مدلول التزامی آن موجب [[هلاکت]] بودن «ترک عدل» است که با عنوان {{متن حدیث|هَوًی مُتَّبَعٌ}} در شمار مهلکات آمده است و بدین ترتیب روایت منطوقاً و مفهوماً دلالت بر [[وجوب عدل]] دارد.