جز
جایگزینی متن - 'ه. ق)' به 'ﻫ.ق)'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (جایگزینی متن - 'ه. ق)' به 'ﻫ.ق)') |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = بندگی خدا | |||
| عنوان مدخل = بندگی خدا | |||
| مداخل مرتبط = [[عبودیت در لغت]] - [[بندگی خدا در قرآن]] - [[بندگی خدا در نهج البلاغه]] - [[بندگی خدا در فقه سیاسی]] - [[بندگی خدا در معارف دعا و زیارات]] - [[بندگی خدا در معارف و سیره سجادی]] - [[بندگی خدا در معارف و سیره علوی]] - [[بندگی خدا در جامعهشناسی اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[عبودیت]] درلغت، به معنای نهایت اظهار تذلل و [[انقیاد]] و [[خضوع]] در برابر مولا است<ref>مفردات راغب (ط. دارالقلم - الدار الشامیة، ۱۴۱۲ هق)، ص۵۴۲؛ و التحقیق (ط. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۶۸ ه.ش)، ج۸، ص۱۳.</ref>؛ چنان که [[خداوند]]، [[عبادت]] و ابراز [[خشوع]] در [[درگاه الهی]] را مقابل [[استکبار]] بیان فرموده است: | [[عبودیت]] درلغت، به معنای نهایت اظهار تذلل و [[انقیاد]] و [[خضوع]] در برابر مولا است<ref>مفردات راغب (ط. دارالقلم - الدار الشامیة، ۱۴۱۲ هق)، ص۵۴۲؛ و التحقیق (ط. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۶۸ ه. ش)، ج۸، ص۱۳.</ref>؛ چنان که [[خداوند]]، [[عبادت]] و ابراز [[خشوع]] در [[درگاه الهی]] را مقابل [[استکبار]] بیان فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ}}<ref>«بیگمان کسانی که نزد پروردگار تو هستند از بندگی او سرکشی نمیورزند و او را پاک میخوانند و برای او سجده میکنند» سوره اعراف، آیه ۲۰۶.</ref>. | ||
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ}}<ref>«بیگمان کسانی که نزد پروردگار تو هستند از بندگی او سرکشی نمیورزند و او را پاک میخوانند و برای او سجده میکنند» سوره اعراف، آیه ۲۰۶.</ref>. | |||
بر این اساس، لغت «[[عبد]]» | بر این اساس، لغت «[[عبد]]» وصف برای [[انسانی]] قرار میگیرد که مملوک غیر است و از خود چیزی ندارد و همه امور او در اختیارمولای او است<ref>لسان العرب (ط. دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر، ۱۴۱۴ ﻫ.ق)، ج۳، ص۲۷۰.</ref>. | ||
در اصطلاح [[دینی]]، واژه «عبد» ملازم با [[فقر]] و [[ناداری]] و [[ذلت]] در درگاه مولا است؛ چنان که به راه کوبیده شده در اثر کثرت رفت و آمد و در نتیجه هموار، «طریق مُعبَّد» میگویند<ref>مجمع البیان (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش)، ج۱، ص۶۱.</ref>؛ لذا عبد کسی است که خود و متعلقاتش از آن مولای او است و خود نادار و [[فقیر]] و [[ذلیل]] در [[خانه]] مولا است. | در اصطلاح [[دینی]]، واژه «عبد» ملازم با [[فقر]] و [[ناداری]] و [[ذلت]] در درگاه مولا است؛ چنان که به راه کوبیده شده در اثر کثرت رفت و آمد و در نتیجه هموار، «طریق مُعبَّد» میگویند<ref>مجمع البیان (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه. ش)، ج۱، ص۶۱.</ref>؛ لذا عبد کسی است که خود و متعلقاتش از آن مولای او است و خود نادار و [[فقیر]] و [[ذلیل]] در [[خانه]] مولا است. | ||
در این راستا، عبودیت در رابطه با خداوند معنای عمیقتری پیدا میکند؛ زیرا رابطه [[مالکیت]] و مملوکیت [[انسان]] با خداوند، دائر مدار [[خالقیت]] است؛ خداوند [[مالکی]] است که [[خالق]] ذات و هستی [[بندگان]] است. از این رو، عبودیت در [[فرهنگ دینی]]، یعنی مملوکیتی که همه امور عبد، ذاتاً و وصفاً و فعلاً متعلق به خداوند است<ref>المیزان فی تفسیر القرآن (ط مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ | در این راستا، عبودیت در رابطه با خداوند معنای عمیقتری پیدا میکند؛ زیرا رابطه [[مالکیت]] و مملوکیت [[انسان]] با خداوند، دائر مدار [[خالقیت]] است؛ خداوند [[مالکی]] است که [[خالق]] ذات و هستی [[بندگان]] است. از این رو، عبودیت در [[فرهنگ دینی]]، یعنی مملوکیتی که همه امور عبد، ذاتاً و وصفاً و فعلاً متعلق به خداوند است<ref>المیزان فی تفسیر القرآن (ط مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ ﻫ.ق). ج۱۷، ص۱۳۵؛ و مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه. ش)، ج۱، ص۱۵۶.</ref>. عبودیت در این [[فرهنگ]]، به معنای [[معرفت]] به [[بندگی]] و ناداری و فقر خود در مقابل خداوند است. از آنجا که فقر و ذلت در [[درگاه الهی]] و [[عبودیت]] [[خداوند]] ملازم یکدیگر هستند، از این منظر، اگر [[هدف از خلقت انسان]]، بنا بر [[آیه]] ۵۶ [[سوره ذاریات]]، عبودیت است، پس [[درک]] [[حقیقت]] [[بندگی]]، ملازم با [[معرفت]] به درجه [[فقر]] و [[ذلت]] و [[نیازمندی]] [[انسانها]] در درگاه الهی است<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳]] ص۷۸.</ref>. | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379152.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳''']] | # [[پرونده:1379152.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:عبادت]] | ||