امیة بن مخشی خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ': <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">' به '<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">') |
جز (جایگزینی متن - 'احمدبن' به 'احمد بن') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[امیة بن مخشی خزاعی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
انتساب او به [[خزاعه]]، نشانه روشنی از [[قبیله]] اوست، اما او را به [[قبیله ازد]] نیز نسبت داده‌اند<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۹.</ref>. و البته خزاعه از [[ازد]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۴.</ref>. [[کنیه]] او «ابوعبدالله» و از [[یاران رسول خدا]]{{صل}} است که در [[بصره]] ساکن شد و [[نسل]] او نیز در آن دیار باقی ماند<ref> | انتساب او به [[خزاعه]]، نشانه روشنی از [[قبیله]] اوست، اما او را به [[قبیله ازد]] نیز نسبت داده‌اند<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۹.</ref>. و البته خزاعه از [[ازد]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۴.</ref>. [[کنیه]] او «ابوعبدالله» و از [[یاران رسول خدا]] {{صل}} است که در [[بصره]] ساکن شد و [[نسل]] او نیز در آن دیار باقی ماند<ref>احمد بن حنبل، ج۴، ص۳۳۶؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۹.</ref>. | ||
زاده او [[مثنی بن عبدالرحمان]] از وی [[حدیثی]] از [[رسول خدا]]{{صل}} در [[آداب]] و ذکر یاد و [[نام خدا]] هنگام [[غذا خوردن]]، چنین نقل کرده است: جدم [[امیة بن مخشی]] که از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود، گوید: آن [[حضرت]] مردی را دید که [[غذا]] خورد و {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> نگفت، مگر در لقمه آخر که گفت: {{عربی|"بِسمِ أَوَّلِهِ وَآخِرِهِ"}}؛ رسول خدا{{صل}} فرمود: {{متن حدیث| مازَالَ الشَّيْطَانُ مَعَهُ حَتَّى سُمِّيَ فَلَمْ يَبْقَى فِي بَطْنِهِ شَيْءُ الَّا قاءَهُ}}<ref>ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۱؛ | زاده او [[مثنی بن عبدالرحمان]] از وی [[حدیثی]] از [[رسول خدا]] {{صل}} در [[آداب]] و ذکر یاد و [[نام خدا]] هنگام [[غذا خوردن]]، چنین نقل کرده است: جدم [[امیة بن مخشی]] که از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود، گوید: آن [[حضرت]] مردی را دید که [[غذا]] خورد و {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> نگفت، مگر در لقمه آخر که گفت: {{عربی|"بِسمِ أَوَّلِهِ وَآخِرِهِ"}}؛ رسول خدا {{صل}} فرمود: {{متن حدیث| مازَالَ الشَّيْطَانُ مَعَهُ حَتَّى سُمِّيَ فَلَمْ يَبْقَى فِي بَطْنِهِ شَيْءُ الَّا قاءَهُ}}<ref>ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۱؛ ابوداوود، ج۲، ص۲۰۲؛ طبرانی، ج۱، ص۲۹۱؛ حاکم، ج۴، ص۱۰۸؛ ابن سعد، ج۷، ص۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۴؛ ابو نعیم، ج۱، ص۲۹۸؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۶.</ref>؛ [[شیطان]] با او هم غذا بود تا اینکه بسم الله گفت، و وقتی بسم الله گفت، آنچه را خورده بود بالا آورد». [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۲۵۶.</ref> او را در شمار کسانی آورده که از وی در کتب [[سنن]] از رسول خدا {{صل}} [[روایت]] نقل کرده است. [[مزی]]<ref>مزی، ج۳، ص۳۴۱.</ref> گوید: او بیش از یک روایت از رسول خدا {{صل}} نقل نکرده است. [[ابن ابی عاصم]]<ref>ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۱.</ref> نیز با استناد به همین یک روایت، نام او را در شمار [[صحابه]] او رده است. [[بغوی]]<ref>بغوی، ج۱، ص۱۰۴.</ref>، [[بخاری]] و [[ابن سکن]] و [[دارقطنی]] گفته‌اند: [[گمان]] نداریم غیر از [[حدیث]] یادشده حدیث دیگری از أمیة بن مخشی نقل شده باشد<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۹.</ref>. این حدیث در بیشتر مجامع [[روایی]] [[اهل سنت]] آمده است<ref>نسائی، ج۴، ص۱۷۴؛ مستفی هندی، ج۱۵، ص۲۴۸.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «امیة بن مخشی خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۳۱-۱۳۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۲
امیة بن مخشی خزاعی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امیة بن مخشی خزاعی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
انتساب او به خزاعه، نشانه روشنی از قبیله اوست، اما او را به قبیله ازد نیز نسبت داده‌اند[۱]. و البته خزاعه از ازد است[۲]. کنیه او «ابوعبدالله» و از یاران رسول خدا (ص) است که در بصره ساکن شد و نسل او نیز در آن دیار باقی ماند[۳].
زاده او مثنی بن عبدالرحمان از وی حدیثی از رسول خدا (ص) در آداب و ذکر یاد و نام خدا هنگام غذا خوردن، چنین نقل کرده است: جدم امیة بن مخشی که از اصحاب رسول خدا (ص) بود، گوید: آن حضرت مردی را دید که غذا خورد و ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ﴾[۴] نگفت، مگر در لقمه آخر که گفت: "بِسمِ أَوَّلِهِ وَآخِرِهِ"؛ رسول خدا (ص) فرمود: « مازَالَ الشَّيْطَانُ مَعَهُ حَتَّى سُمِّيَ فَلَمْ يَبْقَى فِي بَطْنِهِ شَيْءُ الَّا قاءَهُ»[۵]؛ شیطان با او هم غذا بود تا اینکه بسم الله گفت، و وقتی بسم الله گفت، آنچه را خورده بود بالا آورد». ذهبی[۶] او را در شمار کسانی آورده که از وی در کتب سنن از رسول خدا (ص) روایت نقل کرده است. مزی[۷] گوید: او بیش از یک روایت از رسول خدا (ص) نقل نکرده است. ابن ابی عاصم[۸] نیز با استناد به همین یک روایت، نام او را در شمار صحابه او رده است. بغوی[۹]، بخاری و ابن سکن و دارقطنی گفته‌اند: گمان نداریم غیر از حدیث یادشده حدیث دیگری از أمیة بن مخشی نقل شده باشد[۱۰]. این حدیث در بیشتر مجامع روایی اهل سنت آمده است[۱۱][۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۹.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۴.
- ↑ احمد بن حنبل، ج۴، ص۳۳۶؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۹.
- ↑ «به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.
- ↑ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۱؛ ابوداوود، ج۲، ص۲۰۲؛ طبرانی، ج۱، ص۲۹۱؛ حاکم، ج۴، ص۱۰۸؛ ابن سعد، ج۷، ص۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۸۴؛ ابو نعیم، ج۱، ص۲۹۸؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۶.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۲۵۶.
- ↑ مزی، ج۳، ص۳۴۱.
- ↑ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۲۸۱.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۱۰۴.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۹.
- ↑ نسائی، ج۴، ص۱۷۴؛ مستفی هندی، ج۱۵، ص۲۴۸.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «امیة بن مخشی خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۳۱-۱۳۲.