←دین کافران
(←پانویس) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
# [[خداوند]] یکی دیگر از [[صفات ناپسند]] [[یهود]] را منعکس می‌کند که آنها برای پیشبرد اهدافشان آن چنان سازشکاری با هر جمعیتی نشان می‌دادند که حتی برای جلب نظر [[بت‌پرستان]] در برابر بت‌های آنها [[سجده]] می‌کردند و آنچه را که درباره [[عظمت]] [[اسلام]] و [[صفات پیامبر]] دیده یا خوانده بودند زیر پا می‌گذاشتند، و حتی برای خوشایند [[بت‌پرستان]] [[آیین]] [[خرافی]] و مملو از ننگ آنها را بر [[اسلام]] ترجیح می‌دادند، با این که [[اهل کتاب]] بودند و [[قدر]] مشترکشان با [[اسلام]] به مراتب بیش از [[بت‌پرستان]] بود، لذا [[آیه]] به عنوان تعجب می‌گوید: آیا ندیدی کسانی را که سهمی از [[کتاب خدا]] داشتند {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ}} اما در برابر [[بت]] [[سجده]] کردند و به طغیان‌گران اظهار [[ایمان]] نمودند {{متن قرآن|يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ}} به این هم [[قناعت]] نکردند؛ و درباره [[مشرکان]] می‌گویند: آنان از کسانی که [[ایمان]] آورده‌اند هدایت‌یافته‌ترند {{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَؤُلَاءِ أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا}}؛ | # [[خداوند]] یکی دیگر از [[صفات ناپسند]] [[یهود]] را منعکس می‌کند که آنها برای پیشبرد اهدافشان آن چنان سازشکاری با هر جمعیتی نشان می‌دادند که حتی برای جلب نظر [[بت‌پرستان]] در برابر بت‌های آنها [[سجده]] می‌کردند و آنچه را که درباره [[عظمت]] [[اسلام]] و [[صفات پیامبر]] دیده یا خوانده بودند زیر پا می‌گذاشتند، و حتی برای خوشایند [[بت‌پرستان]] [[آیین]] [[خرافی]] و مملو از ننگ آنها را بر [[اسلام]] ترجیح می‌دادند، با این که [[اهل کتاب]] بودند و [[قدر]] مشترکشان با [[اسلام]] به مراتب بیش از [[بت‌پرستان]] بود، لذا [[آیه]] به عنوان تعجب می‌گوید: آیا ندیدی کسانی را که سهمی از [[کتاب خدا]] داشتند {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ}} اما در برابر [[بت]] [[سجده]] کردند و به طغیان‌گران اظهار [[ایمان]] نمودند {{متن قرآن|يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ}} به این هم [[قناعت]] نکردند؛ و درباره [[مشرکان]] می‌گویند: آنان از کسانی که [[ایمان]] آورده‌اند هدایت‌یافته‌ترند {{متن قرآن|وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَؤُلَاءِ أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا}}؛ | ||
# [[نهی]] شدن [[پیامبر]] از [[تعاون]] و [[همکاری]] با [[کافران]]: {{متن قرآن|... فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِلْكَافِرِينَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۵۳۰.</ref>. | # [[نهی]] شدن [[پیامبر]] از [[تعاون]] و [[همکاری]] با [[کافران]]: {{متن قرآن|... فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِلْكَافِرِينَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۵۳۰.</ref>. | ||
== [[دین]] [[کافران]] == | |||
'''[[لهو و لعب]] (سرگرمی و [[بازی]])، [[دین]] [[کافران]]:''' {{متن قرآن|وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ يُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ }}<ref> و آنان را که دین خویش به بازیچه و سرگرمی گرفتند و زندگانی دنیا آنان را فریفت رها کن و به آن (قرآن) پند ده، مبادا کسی برای آنچه کرده است نومید و نابود گردد، در حالی که او را در برابر خداوند میانجی و یاوری نباشد و هر جایگزینی (به سربها) دهد از او پذیرفته نشود؛ اینان کسانی هستند که برای کارهایی که کرده‌اند نومید و نابود گردیده‌اند؛ آنان را برای کفری که ورزیده‌اند، نوشابه‌ای از آب جوشان و عذابی دردناک خواهد بود؛ سوره انعام، آیه۷۰.</ref><ref>کافران، به مجموعه ای از سرگرمیها و بازیچه‌ها نام دین نهادند؛ تفسیر التحریروالتنویر، ج ۴، جزء ۷، ص ۲۹۵.</ref>، {{متن قرآن|وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء يَوْمِهِمْ هَذَا وَمَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ}}<ref> و دمسازان آتش بهشتیان را ندا می‌کنند که از آب یا از آنچه خداوند روزی شما کرده است بر ما (نیز) فرو ریزید! می‌گویند: خداوند هر دو را بر کافران حرام کرده است. همان کسانی که دین خویش را به سرگرمی و بازی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریفت و امروز ما آنان را از یاد می‌بریم چنان که آنان دیدار این روزشان را از یاد برده بودند و به آیات ما انکار می‌ورزیدند؛ سوره اعراف، آیه ۵۰- ۵۱.</ref>. | |||
'''عدم پذیرش [[دین]] [[کافران]] [[مکه]]، از سوی [[پیامبر]] {{صل}}:''' {{متن قرآن|قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ }}<ref> بگو: ای کافران!؛ سوره کافرون، آیه۱.</ref>، {{متن قرآن|لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ}}<ref> دین شما از شما و دین من از من؛ سوره کافرون، آیه۶.</ref>. | |||
'''رها کردن [[مشرکان]] به [[دین]] خود در پی [[ناامیدی]] [[پیامبر]] {{صل}} از [[ایمان آوردن]] آنان به [[دین اسلام]]:''' {{متن قرآن|لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ}}<ref> دین شما از شما و دین من از من؛ سوره کافرون، آیه۶.</ref>.<ref>فرهنگ قرآن، ج۱۴، ص۱۹۰- ۲۲۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | ||
# [[پرونده:1313.jpg|22px]] [[فرهنگ قرآن ج۱۴ (کتاب)|'''فرهنگ قرآن ج۱۴''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||