عمرو بن مره شحبی: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابراین، [[عمرو بن مره]] یا ذی مر، شاهد گواهی [[اصحاب بدر]] بر این سخنان در [[رحبه]] بوده است. شاید موقعیت غیر قابل [[انکار]] وی باعث شده که برخی نُسّاخ ذی [[مره]] را بر نام پدرش بیفزایند.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج4، ص 478-479.</ref>

عمرو بن مره از [[عبدالله بن سلمه]]، که ابن کلبی عبدالله را جزو [[کارگزاران علی]]{{ع}} بر [[سواد عراق]] دانسته <ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ص۱۵۲.</ref>، روایات متعددی نقل می‌نماید و گزارش‌هایی نیز در بارۀ [[عمّار یاسر]] دارد<ref>ابن سعد، طبقات الکبری، چ دار صادر، ج۶، ص۱۱۶؛ بلاذری، جمل من أنساب الأشراف، ج۱، ص۱۹۵؛ ج۳، ص۹۴و ۹۵؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص۳۶۲-۳۶۳.</ref>. بر اساس روایات نقل شده او از طرفداران حضرت بود. در [[الغارات]] روایت وی از [[عبدالله بن سلمه]] نیز نشان می‌دهد وی در [[خدمت]] [[آرمان]] [[امام علی]]{{ع}} بوده است. عبدالله گوید: علی با ما [[نماز]] خواند و پس از بازگشت اشعاری به این مضمون می‌خواند: گرفتار لغزشی شدم که قابل [[عذرخواهی]] نیست. به زودی پس از آن [[زیرکی]] نموده و کارهای پراکندۀ نشریافته را جمع خواهم کرد<ref>{{عربی|لَقَدْ عَثَرْتُ عَثْرَةً لَا أَعْتَذِرُ سَوْفَ أَكِيسُ بَعْدَهَا وَ أَسْتَمِرُّ

وَ أَجْمَعُ الْأَمْرَ الشَّتِيتَ الْمُنْتَشِرَ}}.</ref>.