یأس در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'ه. ق.' به 'ﻫ.ق')
 
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
این کلمه در مقابل [[امید]] داشتن به امری به کار می‌رود<ref>لسان العرب (ط. دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر، ۱۴۱۴ ه. ق.). ج۶، ص۲۵۹.</ref>. تفاوت واژه «[[یأس]]» با «قنوط» در آن است که در یأس، هنوز مختصر امیدی وجود دارد؛ اما «قنوط» به معنای یأس شدید است<ref>الفروق فی اللغة (ط. دار الافاق الجدیدة، بی‌تا)، ج۱، ص۳۴۰.</ref>. با توجه به این نکته، معنای [[آیه]] چنین می‌شود: {{متن قرآن|الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ}}: «امروز، [[کفار]]، به دلیل [[قدرت]] گرفتن شما، فعلاً از رودررویی مستقیم [[مأیوس]] شده‌اند؛ ‌ولی اگر فرصتی پیش بیاید، از آن نیز روگردان نیستند»<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۳۰۳.</ref>
این کلمه در مقابل [[امید]] داشتن به امری به کار می‌رود<ref>لسان العرب (ط. دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر، ۱۴۱۴ .ق). ج۶، ص۲۵۹.</ref>. تفاوت واژه «[[یأس]]» با «قنوط» در آن است که در یأس، هنوز مختصر امیدی وجود دارد؛ اما «قنوط» به معنای یأس شدید است<ref>الفروق فی اللغة (ط. دار الافاق الجدیدة، بی‌تا)، ج۱، ص۳۴۰.</ref>. با توجه به این نکته، معنای [[آیه]] چنین می‌شود: {{متن قرآن|الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ}}: «امروز، [[کفار]]، به دلیل [[قدرت]] گرفتن شما، فعلاً از رودررویی مستقیم [[مأیوس]] شده‌اند؛ ‌ولی اگر فرصتی پیش بیاید، از آن نیز روگردان نیستند»<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۳۰۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۸

مقدمه

این کلمه در مقابل امید داشتن به امری به کار می‌رود[۱]. تفاوت واژه «یأس» با «قنوط» در آن است که در یأس، هنوز مختصر امیدی وجود دارد؛ اما «قنوط» به معنای یأس شدید است[۲]. با توجه به این نکته، معنای آیه چنین می‌شود: ﴿الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ: «امروز، کفار، به دلیل قدرت گرفتن شما، فعلاً از رودررویی مستقیم مأیوس شده‌اند؛ ‌ولی اگر فرصتی پیش بیاید، از آن نیز روگردان نیستند»[۳]

منابع

پانویس

  1. لسان العرب (ط. دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر، ۱۴۱۴ ﻫ.ق). ج۶، ص۲۵۹.
  2. الفروق فی اللغة (ط. دار الافاق الجدیدة، بی‌تا)، ج۱، ص۳۴۰.
  3. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۴ ص ۳۰۳.