←پانویس
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←پانویس) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام حسین | | موضوع مرتبط = امام حسین | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
ولی در برخی کتاب‌های [[تاریخی]] و تراجم این دعا به [[امام حسین]]{{ع}} نسبت داده شده و این احتمال وجود دارد که به امام هادی{{ع}} رسیده و آن [[حضرت]] [[تلاوت]] می‌کرده است. | ولی در برخی کتاب‌های [[تاریخی]] و تراجم این دعا به [[امام حسین]]{{ع}} نسبت داده شده و این احتمال وجود دارد که به امام هادی{{ع}} رسیده و آن [[حضرت]] [[تلاوت]] می‌کرده است. | ||
[[میرزا عبدالله افندی]] (متوفای ۱۱۳۰ | [[میرزا عبدالله افندی]] (متوفای ۱۱۳۰ ه) در کتاب [[ریاض العلماء (کتاب)|ریاض العلماء]] از حسن بیگ روملو (متولد ۹۳۷ھ) در کتاب [[احسن التواریخ (کتاب)|احسن التواریخ]]<ref>حسن روملو، أحسن التواریخ، ج۳، ص۱۲۲۵.</ref> درباره احوال «شیخ علی کرکی» نقل می‌کند: | ||
{{عربی|و کان من جملة الکرامات التی ظهرت فی شأن الشیخ علی أن محمود بیک مهردار کان من ألد الخصام و أشد الأعداء للشیخ علی، فکان یوماً بتبریز فی میدان صاحب آباد یلاعب بالصولجان بحضرة ذلک السلطان یوم الجمعة وقت العصر، و کان الشیخ علی فی ذلک العصر حیث إن الدعاء فیه مستجاب یشتغل لدفع شره و فتنته و فساده بالدعاء السیفی و دعاء الانتصاف للمظلوم من الظالم المنسوب إلی الحسین{{ع}}، و لم یتم الدعاء الثانی بعد و کان علی لسانه قوله{{ع}}: «[[قرب]] أجله و أیتم ولده» حتی وقع [[محمود]] بیک المذکور عن فرسه فی أثناء ملاعبته بالصولجان واضمحل رأسه بعون [[الله تعالی]]. انتهی ما فی [[تاریخ]] حسن بیک المذکور ملخصاً}}<ref>عبدالله بن عیسی بیگ افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۳، ص۴۵۳.</ref>. | {{عربی|و کان من جملة الکرامات التی ظهرت فی شأن الشیخ علی أن محمود بیک مهردار کان من ألد الخصام و أشد الأعداء للشیخ علی، فکان یوماً بتبریز فی میدان صاحب آباد یلاعب بالصولجان بحضرة ذلک السلطان یوم الجمعة وقت العصر، و کان الشیخ علی فی ذلک العصر حیث إن الدعاء فیه مستجاب یشتغل لدفع شره و فتنته و فساده بالدعاء السیفی و دعاء الانتصاف للمظلوم من الظالم المنسوب إلی الحسین{{ع}}، و لم یتم الدعاء الثانی بعد و کان علی لسانه قوله{{ع}}: «[[قرب]] أجله و أیتم ولده» حتی وقع [[محمود]] بیک المذکور عن فرسه فی أثناء ملاعبته بالصولجان واضمحل رأسه بعون [[الله تعالی]]. انتهی ما فی [[تاریخ]] حسن بیک المذکور ملخصاً}}<ref>عبدالله بن عیسی بیگ افندی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۳، ص۴۵۳.</ref>. | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
===دعای ثقة=== | ===دعای ثقة=== | ||
این [[دعا]] را بسیاری از [[مورخان]] از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که [[صبح عاشورا]] دست‌های خود را بلند کرده و این دعا را قرائت نموده که مطلع آن این چنین است: | این [[دعا]] را بسیاری از [[مورخان]] از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که [[صبح عاشورا]] دست‌های خود را بلند کرده و این دعا را قرائت نموده که مطلع آن این چنین است: | ||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كَرْبٍ وَ رَجَائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ...}}<ref>مفید، | {{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كَرْبٍ وَ رَجَائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ...}}<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۹۶.</ref>. | ||
این دعا در مصادری آمده از قبیل: | این دعا در مصادری آمده از قبیل: | ||
#[[الطبقات الکبری (کتاب)|الطبقات الکبری]]، [[ابن سعد]]<ref>محمد بن سعد ابن سعد، الطبقات الکبری: الطبقة الخامسة من الصحابة، ج۱، ص۴۶۸.</ref>. | #[[الطبقات الکبری (کتاب)|الطبقات الکبری]]، [[ابن سعد]]<ref>محمد بن سعد ابن سعد، الطبقات الکبری: الطبقة الخامسة من الصحابة، ج۱، ص۴۶۸.</ref>. | ||
#[[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]»، [[طبری]]<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۲۳.</ref>. | #[[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]»، [[طبری]]<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۲۳.</ref>. | ||
#[[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]، [[شیخ مفید]]<ref>مفید، | #[[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]، [[شیخ مفید]]<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۹۶.</ref>. | ||
#[[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]، [[ابن اثیر]]<ref>علی بن محمد ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۶۹.</ref>. | #[[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]، [[ابن اثیر]]<ref>علی بن محمد ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۶۹.</ref>. | ||
#[[سیر اعلام النبلاء (کتاب)|سیر اعلام النبلاء]]، [[ذهبی]]<ref>محمد بن احمد ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۳۰۱.</ref>. | #[[سیر اعلام النبلاء (کتاب)|سیر اعلام النبلاء]]، [[ذهبی]]<ref>محمد بن احمد ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۳۰۱.</ref>. | ||
| خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
===[[دعای فرج]]=== | ===[[دعای فرج]]=== | ||
این دعا را [[ابن صباغ مالکی]] در [[الفصول المهمة (کتاب)|الفصول المهمة]]<ref>علی بن محمد ابن صباغ، الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، ج۲، ص۹۱۸.</ref> و [[شبلنجی]] در [[نور الأبصار (کتاب)|نور الأبصار]]<ref>شبلنجی، نور الأبصار فی مناقب آل بیت النبی المختار{{صل}}، ص۲۹۶.</ref> به صورت مفصل؛ و [[شیخ مفید]] در «[[الارشاد]]»<ref>مفید، | این دعا را [[ابن صباغ مالکی]] در [[الفصول المهمة (کتاب)|الفصول المهمة]]<ref>علی بن محمد ابن صباغ، الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، ج۲، ص۹۱۸.</ref> و [[شبلنجی]] در [[نور الأبصار (کتاب)|نور الأبصار]]<ref>شبلنجی، نور الأبصار فی مناقب آل بیت النبی المختار{{صل}}، ص۲۹۶.</ref> به صورت مفصل؛ و [[شیخ مفید]] در «[[الارشاد]]»<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۸۴.</ref> و اربلی در «کشف الغمه»<ref>اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج۲، ص۱۶۸.</ref> و [[طبرسی]] در [[اعلام الوری (کتاب)|اعلام الوری]]<ref>فضل بن حسن طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۵۲۶.</ref> و [[مجلسی]] در «بحار الأنوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۱۰۱، ص۲۸۲، حدیث ۲۰.</ref> به صورت مختصر نقل کرده‌اند. | ||
از ربیع نقل شده که [[امام صادق]]{{ع}} هنگام وارد شدن بر منصور آن را قرائت نموده و باعث فرونشستن [[خشم]] منصور شده است. شروع [[دعا]] این گونه است: | از ربیع نقل شده که [[امام صادق]]{{ع}} هنگام وارد شدن بر منصور آن را قرائت نموده و باعث فرونشستن [[خشم]] منصور شده است. شروع [[دعا]] این گونه است: | ||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ يَا عُدَّتِي عِنْدَ شِدَّتِي...}}<ref>ابن صباغ، الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، ج۲، ص۹۱۸.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۷۷.</ref> | {{متن حدیث|اللَّهُمَّ يَا عُدَّتِي عِنْدَ شِدَّتِي...}}<ref>ابن صباغ، الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، ج۲، ص۹۱۸.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۷۷.</ref> | ||
| خط ۲۰۱: | خط ۲۰۱: | ||
===دعای [[استدراج]]=== | ===دعای [[استدراج]]=== | ||
این دعا را حلوانی در [[نزهة الناظر (کتاب)|نزهة الناظر]]<ref>حسین بن محمد حلوانی، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص۸۳، حدیث ۱۰.</ref> و آبی در [[نثر الدر (کتاب)|نثر الدر]]<ref>منصور بن حسین آبی، نثر الدر فی المحاضرات، ج۱، ص۲۳۰.</ref> و [[اربلی]] در [[کشف الغمة (کتاب)|کشف الغمة]]<ref>اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج۲، ص۳۱.</ref> و [[شهید]] | این دعا را حلوانی در [[نزهة الناظر (کتاب)|نزهة الناظر]]<ref>حسین بن محمد حلوانی، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص۸۳، حدیث ۱۰.</ref> و آبی در [[نثر الدر (کتاب)|نثر الدر]]<ref>منصور بن حسین آبی، نثر الدر فی المحاضرات، ج۱، ص۲۳۰.</ref> و [[اربلی]] در [[کشف الغمة (کتاب)|کشف الغمة]]<ref>اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج۲، ص۳۱.</ref> و [[شهید اول]] در [[الدرة الباهرة (کتاب)|الدرة الباهرة]]<ref>محمد بن مکی شهید اول، الدرة الباهرة من الأصداف الطاهرة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، ص۲۳، حدیث ۴۷.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۷۵، ص۱۲۷، حدیث ۹.</ref> نقل کرده‌اند. | ||
متن دعا این چنین است: | متن دعا این چنین است: | ||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ لَا تَسْتَدْرِجْنِي بِالْإِحْسَانِ، وَ لَا تُؤَدِّبْنِي بِالْبَلَاءِ}}<ref>حلوانی، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص۸۳، حدیث ۱۰.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۷۹.</ref> | {{متن حدیث|اللَّهُمَّ لَا تَسْتَدْرِجْنِي بِالْإِحْسَانِ، وَ لَا تُؤَدِّبْنِي بِالْبَلَاءِ}}<ref>حلوانی، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص۸۳، حدیث ۱۰.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۷۹.</ref> | ||
| خط ۲۲۰: | خط ۲۲۰: | ||
از آن جمله: | از آن جمله: | ||
===دعای شاکرین=== | ===دعای شاکرین=== | ||
این [[دعا]] را [[طبری]] در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۱۸.</ref> و [[شیخ مفید]] در کتاب [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]<ref>مفید، | این [[دعا]] را [[طبری]] در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۱۸.</ref> و [[شیخ مفید]] در کتاب [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۹۱.</ref> و [[فتال نیشابوری]] در [[روضة الواعظین (کتاب)|روضة الواعظین]]<ref>محمد بن حسن فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج۱، ص۱۸۳.</ref> و [[طبرسی]] در کتاب [[اعلام الوری (کتاب)|اعلام الوری]]<ref>طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۴۵۵.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۴، ص۳۹۲.</ref> آورده‌اند. | ||
شیخ مفید نقل می‌کند: حسین{{ع}} نزدیکی‌های شب [[یاران]] خود را گرد آورد، [[علی بن الحسین]] [[زین العابدین]]{{ع}} گوید: من در آن حال با این که [[بیمار]] بودم نزدیک شدم که ببینم پدرم به آنان چه می‌گوید، پس شنیدم رو به [[اصحاب]] کرده فرمود: [[سپاس]] کنم خدای را به بهترین سپاس‌ها و [[حمد]] کنم او را در [[خوشی]] و [[سختی]]، بار خدایا من سپاس گویم تو را بر این که ما را به [[نبوت]] گرامی داشتی و [[قرآن]] را به ما آموختی و در [[دین]] ما را [[دانا]] ساختی و گوش‌های شنوا و دیده‌های [[بینا]] و دل‌های [[آگاه]] بما ارزانی داشتی، پس ما را از سپاسگزاران قرار ده...<ref>{{متن حدیث|فَجَمَعَ الْحُسَيْنُ{{ع}} أَصْحَابَهُ عِنْدَ قُرْبِ الْمَسَاءِ، قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ زَيْنُ الْعَابِدِينَ{{ع}}: فَدَنَوْتُ مِنْهُ لِأَسْمَعَ مَا يَقُولُ لَهُمْ وَ أَنَا إِذْ ذَاكَ مَرِيضٌ فَسَمِعْتُ أَبِي يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ أُثْنِي عَلَى اللَّهِ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ وَ أَحْمَدُهُ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَحْمَدُكَ عَلَى أَنْ أَكْرَمْتَنَا بِالنُّبُوَّةِ وَ عَلَّمْتَنَا الْقُرْآنَ وَ فَقَّهْتَنَا فِي الدِّينِ وَ جَعَلْتَ لَنَا أَسْمَاعاً وَ أَبْصَاراً وَ أَفْئِدَةً فَاجْعَلْنَا مِنَ الشَّاكِرِينَ...}}؛ مفید، | شیخ مفید نقل می‌کند: حسین{{ع}} نزدیکی‌های شب [[یاران]] خود را گرد آورد، [[علی بن الحسین]] [[زین العابدین]]{{ع}} گوید: من در آن حال با این که [[بیمار]] بودم نزدیک شدم که ببینم پدرم به آنان چه می‌گوید، پس شنیدم رو به [[اصحاب]] کرده فرمود: [[سپاس]] کنم خدای را به بهترین سپاس‌ها و [[حمد]] کنم او را در [[خوشی]] و [[سختی]]، بار خدایا من سپاس گویم تو را بر این که ما را به [[نبوت]] گرامی داشتی و [[قرآن]] را به ما آموختی و در [[دین]] ما را [[دانا]] ساختی و گوش‌های شنوا و دیده‌های [[بینا]] و دل‌های [[آگاه]] بما ارزانی داشتی، پس ما را از سپاسگزاران قرار ده...<ref>{{متن حدیث|فَجَمَعَ الْحُسَيْنُ{{ع}} أَصْحَابَهُ عِنْدَ قُرْبِ الْمَسَاءِ، قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ زَيْنُ الْعَابِدِينَ{{ع}}: فَدَنَوْتُ مِنْهُ لِأَسْمَعَ مَا يَقُولُ لَهُمْ وَ أَنَا إِذْ ذَاكَ مَرِيضٌ فَسَمِعْتُ أَبِي يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ أُثْنِي عَلَى اللَّهِ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ وَ أَحْمَدُهُ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَحْمَدُكَ عَلَى أَنْ أَكْرَمْتَنَا بِالنُّبُوَّةِ وَ عَلَّمْتَنَا الْقُرْآنَ وَ فَقَّهْتَنَا فِي الدِّينِ وَ جَعَلْتَ لَنَا أَسْمَاعاً وَ أَبْصَاراً وَ أَفْئِدَةً فَاجْعَلْنَا مِنَ الشَّاكِرِينَ...}}؛ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۹۱.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۰.</ref> | ||
===دعای تنافس=== | ===دعای تنافس=== | ||
| خط ۲۴۸: | خط ۲۴۸: | ||
متن دعا این چنین است: | متن دعا این چنین است: | ||
{{عربی|جمعنا الله و إیاکم علی الهدی، و ألزمنا و إیاکم کلمة التقوی، إنه لطیف لما یشاء}}<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۳۱.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۳.</ref> | {{عربی|جمعنا الله و إیاکم علی الهدی، و ألزمنا و إیاکم کلمة التقوی، إنه لطیف لما یشاء}}<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۳۱.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۳.</ref> | ||
==دعاهای موردی شخصی== | |||
مقصود از دعاهای موردی شخصی دعاهایی است که [[حضرت سید الشهداء]]{{ع}} در [[حق]] برخی از یارانش نموده است. اینک به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: | |||
===دعای در حق [[جون بن حوی النوبی]]=== | |||
این [[دعا]] را [[حائری]] کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۲۹۳.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۲۳.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده که هنگام [[به شهادت رسیدن]] جون در حق او فرموده است. | |||
اصل دعا این چنین است: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ بَيِّضْ وَجْهَهُ وَ طَيِّبْ رِيحَهُ وَ احْشُرْهُ مَعَ الْأَبْرَارِ وَ عَرِّفْ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۲۹۳.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۴.</ref> | |||
===دعای در حق دو مرد جابری=== | |||
این دعا را [[طبری]] در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۳.</ref> و حائری کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۲۹۹.</ref> و علامه مجلسی در «بحار الانوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۲۹.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که [[حضرت]] در حق [[سیف بن حارث]] و [[مالک بن عبد]] قرائت نموده است. | |||
اصل دعا این گونه است: | |||
{{متن حدیث|جَزَاكُمَا اللَّهُ يَا ابْنَيْ أَخِي بِوُجْدِكُمَا مِنْ ذَلِكَ وَ مُوَاسَاتِكُمَا إِيَّايَ بِأَنْفُسِكُمَا أَحْسَنَ جَزَاءِ الْمُتَّقِينَ}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۲۹۹.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۴.</ref> | |||
===دعای در حق [[ام وهب]]=== | |||
این دعا را طبری در کتاب [[تاریخ الامم و الملوک (کتاب)|تاریخ الامم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۳۰.</ref> و [[ابن اثیر]] در [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۷۳.</ref> و ابن نما در [[مثیر الاحزان (کتاب)|مثیر الاحزان]]<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۶۲.</ref> و [[ابن طاووس]] در [[اللهوف (کتاب)|اللهوف]]<ref>ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۶۳.</ref> و حائری کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۲۸۶.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۱۷.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده که هنگام خارج شدن [[ام وهب]] از [[خیمه]] به جهت مشارکت در [[جنگ]]، [[حضرت]] این [[دعا]] را در [[حق]] او فرمود: | |||
{{متن حدیث|جَزَيْتُمْ مِنْ اهْلِ بَيْتٍ خَيْراً ارْجِعِي رَحِمَكِ اللهُ إِلَى النِّساءِ}}<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۳۰.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۵.</ref> | |||
===دعای در حق [[یزید بن مسعود نهشلی]]=== | |||
این دعا را ابن نما در [[مثیر الاحزان (کتاب)|مثیر الاحزان]]<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۲۹.</ref> و [[سید بن طاووس]] در کتاب «اللهوف»<ref>ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۲۸.</ref> و [[حائری]] کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۱۷۶.</ref> و علامه مجلسی در «بحار الانوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۴، ص۳۳۹.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که در حق او که از اشراف [[بصره]] و از [[اصحاب]] حضرت بوده نموده است. | |||
اصل دعا این گونه است: | |||
{{متن حدیث|آمَنَكَ اللَّهُ يَوْمَ الْخَوْفِ وَ أَعَزَّكَ وَ أَرْوَاكَ يَوْمَ الْعَطَشِ الْأَكْبَرِ}}<ref>ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۲۸.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۵.</ref> | |||
===دعای در حق [[ابوثمامه صائدی]]=== | |||
این دعا را [[طبری]] در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۳۹.</ref> و [[ابن اثیر]] در [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۷۶.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که حضرت در حق [[ابوثمامه]] [[عمرو بن عبدالله]] صائدی فرمود هنگامی که [[ظهر عاشورا]] حضرت را به [[نماز]] [[تذکر]] داد. | |||
و اصل دعا این گونه است: | |||
{{متن حدیث|جَعَلَكَ اللَّهُ مِنَ المُصَلِّينَ الذَّاكِرينَ}}<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۳۹.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۶.</ref> | |||
===دعای در حق [[ابو الشعثاء کندی]]=== | |||
این دعا را طبری در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۵.</ref> و خوارزمی [[حنفی]] در [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۲۹.</ref> و [[ابن اثیر]] در «[[الکامل]] فی التاریخ»<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۷۹.</ref> و [[حائری]] کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۰۰.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۳۰.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که در [[حق]] [[ابو الشعثاء کندی]] نموده هنگامی که بر روی زانوهایش قرار گرفت و صد تیر به سوی [[دشمن]] رها نمود. [[حضرت]] در حق او این گونه [[دعا]] کرد: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ سَدِّدْ رَمْيَتَهُ وَ اجْعَلْ ثَوَابَهُ الْجَنَّةَ}}<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۵.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۶.</ref> | |||
==نفرین‌های عمومی== | |||
برخی از دعاهای [[حضرت سید الشهداء]]{{ع}} در حد نفرین‌های عمومی بر [[ضد]] [[دشمنان]] خود بوده است که اینک به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: | |||
===نفرین‌های [[حضرت]] بعد از تیر خوردن فرزند شیرخوارش=== | |||
این [[نفرین]] عمومی را [[طبری]] در [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۸.</ref> و [[شیخ مفید]] در [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۰۸.</ref> و [[طبرسی]] در [[اعلام الوری (کتاب)|اعلام الوری]]<ref>طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۶.</ref> ابن نما در [[مثیر الاحزان (کتاب)|مثیر الاحزان]]<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۷۰.</ref> و شامی در [[الدر النظیم (کتاب)|الدر النظیم]]<ref>یوسف بن حاتم شامی، الدر النظیم فی مناقب الأئمة اللهامیم، ص۵۵۶.</ref> و [[ابن اثیر]] در [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۸۱.</ref> وحائری کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۴.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۷.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که هنگام تیر خوردن فرزندش شیرخوارش فرمود: | |||
{{متن حدیث|رَبِّ إِنْ تَكُنْ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ مِنَ السَّمَاءِ فَاجْعَلْ ذَلِكَ لِمَا هُوَ خَيْرٌ وَ انْتَقِمْ لَنَا مِنْ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۰۸.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۷.</ref> | |||
===نفرین حضرت{{ع}} هنگام ضربت خوردن قاسم{{ع}}=== | |||
این [[دعا]] را خوارزمی [[حنفی]] در [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۲.</ref> و [[حائری]] کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۰۵.</ref> و علامه مجلسی در «بحار الانوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۳۶.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده که هنگام افتادن [[قاسم بن الحسن]]{{ع}} از اسب بر [[زمین]] و آمدن بالای سر او در [[حق]] [[لشکر عمر بن سعد]] کردند. | |||
این نفرین چنین است: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَحْصِهِمْ عَدَداً وَ اقْتُلْهُمْ بَدَداً وَ لَا تُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً وَ لَا تَغْفِرْ لَهُمْ أَبَداً}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۰۵.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۷.</ref> | |||
===[[نفرین]] [[حضرت]] هنگام رفتن [[حضرت علی اکبر]]{{ع}} به میدان=== | |||
این نفرین را [[ابن اعثم]] در کتاب [[الفتوح (کتاب)|الفتوح]]<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۱۴.</ref> و خوارزمی [[حنفی]] در کتاب [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۴.</ref> و [[حائری]] کرکی در کتاب [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۱.</ref> و [[علامه مجلسی]] در کتاب «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۲-۴۳.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که چون فرزندش [[علی اکبر]]{{ع}} [[روز عاشورا]] به میدان رفت این نفرین را در [[حق]] [[لشکر عمر بن سعد]] نمود. | |||
این نفرین چنین است: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ اشْهَدْ فَقَدْ بَرَزَ إِلَيْهِمْ غُلَامٌ أَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ{{صل}} كُنَّا إِذَا اشْتَقْنَا إِلَى نَبِيِّكَ{{صل}} نَظَرْنَا إِلَى وَجْهِهِ اللَّهُمَّ امْنَعْهُمْ بَرَكَاتِ الْأَرْضِ وَ فَرِّقْهُمْ تَفْرِيقاً وَ مَزِّقْهُمْ تَمْزِيقاً وَ اجْعَلْهُمْ طَرَائِقَ قِدَداً وَ لَا تُرْضِ الْوُلَاةَ عَنْهُمْ أَبَداً فَإِنَّهُمْ دَعَوْنَا لِيَنْصُرُونَا ثُمَّ عَدَوْا عَلَيْنَا يُقَاتِلُونَنَا}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۱.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۸.</ref> | |||
===نفرین حضرت پس از [[نصیحت]] [[لشکر]] [[دشمن]]=== | |||
این نفرین را [[سید بن طاووس]] در کتاب [[اللهوف (کتاب)|اللهوف]]<ref>ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۶۰.</ref> و حائری کرکی در کتاب [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۲۷۷-۲۷۸.</ref> و علامه مجلسی در «بحار الانوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۱۰.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که حضرت پس از نصیحت لشکر عمر بن سعد در روز عاشورا آنان را این گونه نفرین نمود: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ احْبِسْ عَنْهُمْ قَطْرَ السَّمَاءِ وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ سِنِينَ كَسِنِي يُوسُفَ وَ سَلِّطْ عَلَيْهِمْ غُلَامَ ثَقِيفٍ فَيَسُومَهُمْ كَأْساً مُصَبَّرَةً وَ لَا يَدَعُ فِيهِمْ أَحَداً إِلَّا قَتَلَهُ قَتْلَةً بِقَتْلَةٍ وَ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ يَنْتَقِمُ لِي وَ لِأَوْلِيَائِي وَ أَهْلِ بَيْتِي وَ أَشْيَاعِي مِنْهُمْ فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ كَذَبُونَا وَ خَذَلُونَا وَ أَنْتَ رَبُّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنا وَ إِلَيْكَ أَنَبْنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ}}<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۱۰.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۹.</ref> | |||
===[[نفرین]] [[حضرت]] [[پس از شهادت علی]] اکبر{{ع}}=== | |||
این نفربن از [[امام حسین]]{{ع}} نقل شده که حضرت پس از ضربت خوردن فرزندش [[حضرت علی اکبر]]{{ع}} این نفرین را فرمود: | |||
{{متن حدیث|قَتَلَ اللَّهُ قَوْماً قَتَلُوكَ فَمَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى اللَّهِ وَ عَلَى انْتِهَاكِ حُرْمَةِ الرَّسُولِ}}<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۶۹.</ref>. | |||
این نفرین در مصادری آمده از قبیل: | |||
# [[تاریخ الأمم و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الملوک]]، [[طبری]]<ref>طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الأمم و الملوک، ج۵، ص۴۴۶.</ref>. | |||
# [[الارشاد (کتاب)|الارشاد]]، [[شیخ مفید]]<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۲، ص۱۰۶.</ref>. | |||
# [[اعلام الوری (کتاب)|اعلام الوری]]، [[طبرسی]]<ref>طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۴.</ref>. | |||
# [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]، خوارزمی [[حنفی]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۶.</ref>. | |||
# [[مثیر الاحزان (کتاب)|مثیر الاحزان]]، ابن نما<ref>ابن نما، مثیر الأحزان، ص۶۹.</ref>. | |||
# [[اللهوف (کتاب)|اللهوف]]، [[سید بن طاووس]]<ref>ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۶۸.</ref>. | |||
# [[الدر النظیم (کتاب)|الدر النظیم]]، شامی<ref>شامی، الدر النظیم فی مناقب الأئمة اللهامیم، ص۵۵۵.</ref>. | |||
# [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۷۹.</ref>. | |||
# [[البدایة والنهایة (کتاب)|البدایة والنهایة]]، [[ابن کثیر]]<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۸، ص۱۸۵.</ref>. | |||
# [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]، [[حائری]] کرکی<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۳.</ref>. | |||
# [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، [[علامه مجلسی]]<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۴.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۸۹.</ref> | |||
===نفرین حضرت پس از ضربت خوردن=== | |||
این نفرین را [[ابن اعثم]] در [[الفتوح (کتاب)|الفتوح]]<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref> و خوارزمی حنفی در [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۸.</ref> و حائری کرکی در کتاب [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۹.</ref> و علامه مجلسی در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۵۲.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که حضرت هنگام خوردن تیر بر پیشانی‌اش این نفرین را در [[حق]] [[لشکر عمر بن سعد]] نمود: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَحْصِهِمْ عَدَداً وَ اقْتُلْهُمْ بَدَداً وَ لَا تَذَرْ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ مِنْهُمْ أَحَداً وَ لَا تَغْفِرْ لَهُمْ أَبَداً}}<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۹.</ref>. | |||
در این که این‌گونه نفرین‌های [[حضرت]] شامل چه کسانی می‌شود سه احتمال وجود دارد: | |||
#شامل شدن خصوص لشکر عمر بن سعد؛ | |||
#شامل شدن آنان و هر کس که در آن [[زمان]] و بعد از آن [[راضی]] به فعل آنان بوده است. | |||
#شامل شدن آنان و نسلشان به طور مطلق تا [[روز قیامت]]. | |||
ولی هرکس در این نوع از [[ادعیه]] دقت کند و نیز [[معتقد]] به [[عدل الهی]] باشد پی می‌برد این [[دعاها]] به نحو قضیه خارجیه بوده است و اختصاص به لشکر عمر بن سعد داشته یا به قرینه [[روایات]] دیگر که راضی به فعل قومی را از افراد آن [[قوم]] می‌داند شامل افرادی نیز می‌شود که راضی به فعل لشکر عمر بن سعد بوده‌اند چه آنان که در آن زمان بوده یا بعداً نیز پدید آمده‌اند و لذا حمل این نفرین‌ها بر قضیه حقیقیه که شامل تمام [[نسل]] آنان تا روز قیامت شود خلاف ظاهر ادعیه و [[اصول عقاید]] به نظر می‌رسد. | |||
[[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون أخبار الرضا (کتاب)|عیون أخبار الرضا]] به سندش از [[عبدالسلام بن صالح]] هروی نقل کرده که به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم: یا ابن [[رسول الله]]، چرا [[خدا]] همه خشکی را در زمان نوح{{ع}} [[غرق]] کرد و حال آن‌که در میان آنها [[کودکان]] و افرادی که گناهی نداشتند بودند؟ فرمود: [[کودکی]] میان آنها نبود؛ زیرا [[خداوند]] صلب مردان [[قوم نوح]] و رحم زنانشان را از چهل سال پیش عقیم فرموده بود و نسلشان منقطع شده بود، غرق گشتند در حالی که کودکی در میانشان نبود و این طور نیست که خداوند بی‌گناه را به [[عذاب]] گنه‌کار معذّب دارد و اما جماعتی از بازماندگان قوم نوح که غرق شدند برای تکذیبی بود که از [[پیامبر خدا]] نمودند و [[جماعت]] دیگر برای رضایتشان بود به [[تکذیب]] تکذیب کنندگان و هر کس از امری دور باشد ولی بدان [[رضایت]] دهد، مانند کسی است که خود آن را انجام داده است.<ref>{{متن حدیث|يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِأَيِّ عِلَّةٍ أَغْرَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الدُّنْيَا كُلَّهَا فِي زَمَنِ نُوحٍ{{ع}} وَ فِيهِمُ الْأَطْفَالُ وَ فِيهِمْ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ فَقَالَ مَا كَانَ فِيهِمُ الْأَطْفَالُ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَعْقَمَ أَصْلَابَ قَوْمِ نُوحٍ وَ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ أَرْبَعِينَ عَاماً فَانْقَطَعَ نَسْلُهُمْ فَغَرِقُوا وَ لَا طِفْلَ فِيهِمْ وَ مَا كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِيَهْلِكَ بِعَذَابِهِ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ وَ أَمَّا الْبَاقُونَ مِنْ قَوْمِ نُوحٍ فَأُغْرِقُوا لِتَكْذِيبِهِمْ لِنَبِيِّ اللَّهِ نُوحٍ{{ع}}وَ سَائِرُهُمْ أُغْرِقُوا بِرِضَاهُمْ بِتَكْذِيبِ الْمُكَذِّبِينَ وَ مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِيَ بِهِ كَانَ كَمَنْ شَهِدَهُ وَ أَتَاهُ}}؛ ابن بابویه، عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۷۵، حدیث ۲.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۹۰.</ref> | |||
==نفرین‌های شخصی== | |||
مقصود از این عنوان نفرین‌هایی است که [[حضرت]] در [[حق]] برخی افراد خاص نموده‌اند اینک به برخی از آنها اشاره می‌شود: | |||
===[[نفرین]] بر جنازه [[منافق]]=== | |||
این نفرین را [[حمیری]] در [[قرب الاسناد (کتاب)|قرب الاسناد]]<ref>حمیری، قرب الإسناد، ص۵۹-۶۰، حدیث ۱۹۰.</ref> و [[کلینی]] در «کافی»<ref>کلینی، الکافی، ج۳، ص۱۸۸- ۱۸۹، حدیث ۲.</ref> و [[شیخ صدوق]] در [[من لا یحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]]<ref>ابن بابویه، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۱۶۸، حدیث ۴۹۰.</ref> و [[شیخ طوسی]] در [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیب الاحکام]]<ref>محمد بن حسن طوسی، تهذیب الأحکام، ج۳، ص۱۹۷، حدیث ۴۵۳.</ref> و [[شیخ حر عاملی]] در [[وسائل الشیعه (کتاب)|وسائل الشیعه]]<ref>محمد بن حسن حر عاملی، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج۳، ص۷۱-۷۲، حدیث ۳۰۴۴.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۴، ص۲۰۲-۲۰۳، حدیث ۲۰.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که هنگام [[خواندن نماز]] بر جنازه منافقی فرمود: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ الْعَنْ فُلَاناً عَبْدَكَ أَلْفَ لَعْنَةٍ مُؤْتَلِفَةٍ غَيْرِ مُخْتَلِفَةٍ اللَّهُمَّ أَخْزِ عَبْدَكَ فِي عِبَادِكَ وَ بِلَادِكَ وَ أَصْلِهِ حَرَّ نَارِكَ وَ أَذِقْهُ أَشَدَّ عَذَابِكَ فَإِنَّهُ كَانَ يَتَوَلَّى أَعْدَاءَكَ وَ يُعَادِي أَوْلِيَاءَكَ وَ يُبْغِضُ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكَ{{صل}}}}<ref>کلینی، الکافی، ج۳، ص۱۸۸- ۱۸۹، حدیث ۲.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۹۲.</ref> | |||
===نفرین بر [[عمر بن سعد]]=== | |||
این نفرین را [[ابن اعثم]] در [[الفتوح (کتاب)|الفتوح]]<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۱۴.</ref> و خوارزمی [[حنفی]] در [[مقتل الحسین (کتاب)|مقتل الحسین]]<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۲، ص۳۵.</ref> و [[حائری]] کرکی در [[تسلیة المجالس و زینة المجالس (کتاب)|تسلیة المجالس و زینة المجالس]]<ref>حائری کرکی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۲، ص۳۱۱.</ref> و علامه مجلسی در [[بحارالانوار (کتاب)|بحارالانوار]]<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۳.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که هنگام حرکت [[حضرت علی اکبر]]{{ع}} به سوی [[لشکر عمر بن سعد]] خطاب به او فرمود: | |||
{{متن حدیث|قَطَعَ اللَّهُ رَحِمَكَ وَ لَا بَارَكَ اللَّهُ لَكَ فِي أَمْرِكَ وَ سَلَّطَ عَلَيْكَ مَنْ يَذْبَحُكَ بَعْدِي عَلَى فِرَاشِكَ كَمَا قَطَعْتَ رَحِمِي وَ لَمْ تَحْفَظْ قَرَابَتِي مِنْ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}}}}<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۴۳.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۹۳.</ref> | |||
===[[نفرین]] [[حضرت]] بر [[مالک بن حوزه]]=== | |||
این نفرین را [[ابن شهرآشوب]] در [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|مناقب آل ابی طالب]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب{{ع}}، ج۴، ص۵۶-۵۷.</ref> و [[علامه مجلسی]] در «[[بحارالانوار]]»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۵، ص۳۰۱.</ref> از [[امام حسین]]{{ع}} نقل کرده‌اند که او در پاسخ [[بشارت]] دادن مالک بن حوزه حضرت را به [[آتش دوزخ]]، در [[حق]] او چنین نفرین نمود: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ عِنْدَكَ كَاذِباً فَجُرَّهُ إِلَى النَّارِ}}<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب{{عم}}، ج۴، ص۵۶-۵۷.</ref>. | |||
و بنا بر [[روایت]] دیگری فرمود: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ جُرَّهُ إِلَى النَّارِ وَ أَذِقْهُ حَرَّهَا فِي الدُّنْيَا قَبْلَ مَصِيرِهِ إِلَى الْآخِرَةِ}}<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب{{عم}}، ج۴، ص۵۷.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۹۳.</ref> | |||
===نفرین حضرت بر [[محمد بن اشعث]]=== | |||
این نفرین را [[شیخ صدوق]] در [[الأمالی (کتاب)|الأمالی]]<ref>ابن بابویه، الأمالی، ص۲۲۲.</ref> و [[ابن‌شهرآشوب]] در «[[مناقب]] [[آل ابی طالب]]»<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب{{ع}}، ج۴، ص۵۷-۵۸.</ref> و خوارزمی [[حنفی]] در «[[مقتل الحسین]]{{ع}}»<ref>اخطب خوارزم، مقتل الحسین{{ع}}، ج۱، ص۳۵۲.</ref> و [[فتال نیشابوری]] در [[روضة الواعظین (کتاب)|روضة الواعظین]]<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج۱، ص۱۸۵.</ref> و علامه مجلسی در «بحارالانوار»<ref>مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج۴۴، ص۳۱۷.</ref> از امام حسین{{ع}} نقل کرده‌اند که حضرت [[روز عاشورا]] درباره او فرمود: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَرِ مُحَمَّدَ بْنَ الْأَشْعَثِ ذُلًّا فِي هَذَا الْيَوْمِ لَا تُعِزُّهُ بَعْدَ هَذَا الْيَوْمِ أَبَداً}}<ref>ابن بابویه، الأمالی، ص۲۲۲.</ref>. | |||
آری هرکس [[تاریخ]] را مطالعه و در آن [[تدبر]] کند پی می‌برد نفرین‌های حضرت دیر یا زود به وقوع پیوسته و [[مستجاب]] شده است و از بین آنها نفرین‌های موردی شخصی که جنبه [[معجزه]] داشته تحقق و [[اجابت]] آنها فوری بوده و نفرین‌های عمومی به مرور [[زمان]] در حق [[لشکر عمر بن سعد]] و [[رضایت]] دهندگان به [[فعل قبیح]] آنان مستجاب شده است. | |||
آری گاهی که عمل [[دشمن]] بسیار شنیع و [[پست]] است نفرین [[ولی خدا]] به سرعت در او اثر گذاشته و او را نابود خواهد کرد همان‌گونه که در مورد برخی افراد بسیار [[خبیث]] در [[واقعه عاشورا]] صورت گرفت.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۹۳.</ref> | |||
==بارزترین امتیازات در دعای امام حسین{{ع}}== | |||
همان‌گونه که ذکر شد از [[امام حسین]]{{ع}} همانند دیگر [[امامان]] دعاهایی نقل شده که برخی جنبه شخصی و برخی جنبه عمومی داشته و [[ادعیه]] همانند [[روایات]] و [[آیات قرآن]] یکدیگر را [[تفسیر]] و تبیین می‌کنند ولی از آنجا که نحوه [[دعا کردن]] و [[مناجات با خداوند]] [[متعال]] با حالات و شرایط [[روحی]] [[انسان]] متفاوت است و غالب این [[دعاها]] در شرایط ویژه و خاص از [[حضرت سید الشهداء]]{{ع}} صادر شده و لذا از [[احساس]] ویژه‌ای برخوردار است که ممکن است در ادعیه دیگر [[معصومین]] کمتر [[مشاهده]] شود. | |||
این حالات و شرایط روحی را می‌توان در [[خطبه‌ها]] و دعاهای او مشاهده کرد؛ زیرا غالب این خطبه‌ها هنگام شروع به [[قیام]] خود بر [[ضد]] [[یزید بن معاویه]] یا [[روز عاشورا]] بوده که از احساس ویژه‌ای برخوردار است همان‌گونه که غالب ادعیه او نیز در همین ایام است و از آنجا که [[حضرت]] در آن ایام در وضعیت خاصی به لحاظ روحی به سر می‌برده لذا دعاهای او همانند خطبه‌هایش از ویژگی‌های خاصی برخوردار است و بدین جهت هرکس این خطبه‌ها و ادعیه را قرائت کند در او [[شور]] [[حماسه]] زنده شده و او را [[شهادت‌طلب]] کرده و حالات فنایی و [[عرفانی]] در نفسش ایجاد می‌گردد.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۳۹۵.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۵۷: | خط ۳۶۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:سخنان امام حسین]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||