سلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
'''سلام''' ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سلام در قرآن]] | [[سلام در حدیث]] | [[سلام در کلام اسلامی]] | [[سلام در زیارت]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سلام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==سلام در [[زیارتنامه‌ها]]==
* [[سلام (تحیت)]]
معمول‌ترین و بیشترین تأکیدی که در [[زیارتنامه‌ها]] به چشم می‌خورد، [[سلام دادن]] به [[امام]]{{ع}} و [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} یا شخصیتی است که [[زیارت]] می‌شود. [[سلام]]، [[شعار]] [[اسلام]] و نشان ویژه [[امت]] [[محمدی]] است و تحیت و درودی است که خاصّ [[آیین]] [[توحید]] می‌باشد: {{عربی|«السّلام تحیّه لملتنا»}}<ref> میزان الحکمه، ج۴، ص ۵۳۴، به نقل از بحارالأنوار، از امام صادق{{ع}}.</ref>  [[مسلمان]]، هنگام ورود به یک [[خانه]]، شعارش سلام است<ref>نور، ۲۷.</ref>  و اگر کسی در خانه نبود، باید بر خود سلام داد، که این سلام، درودی از سوی خداست «تحیهٌ من عِنْدِ [[الله]]»<ref>نور، ۶۱</ref>  و چون [[خداوند]] و فرشتگانش بر [[پیامبر]]، [[درود]] می‌فرستند، [[مؤمنان]] هم موظّف و مأمورند که بر آن [[حضرت]] [[صلوات]] و سلام بفرستند<ref>احزاب، ۵۶.</ref>  [[آیات]] دیگر [[قرآن]]، سرشار از این تحیت و درود است. سلام بر مؤمنان<ref>انعام، ۵۴.</ref>، سلام بر [[بهشتیان]]<ref>اعراف، ۴۶.</ref>، سلام بر مؤمنان [[پاکی]] که به [[بهشت]] می‌روند و [[اجر]] صبرشان سلام [[الهی]] است<ref>رعد، ۲۴.</ref>، سلام بر [[بندگان]] [[برگزیده خدا]]<ref> نمل، آیه ۵۹.</ref> و نیز سلام بر [[نوح]]، سلام بر [[ابراهیم]]، سلام بر [[موسی]] و [[هارون]]، سلام بر [[الیاسین]]، سلام بر [[مرسلین]] و دیگر [[سلام‌ها]] در [[کتاب خداوند]] مطرح است، و سلام، [[نام خداوند]] است<ref>حشر، آیه ۲۳.</ref>سلام، [[ابراز دوستی]] و [[خیرخواهی]] و [[طلب]] [[سلامتی]] و رمز [[محبت]] و علاقه و پیوند و چراغ سبز آشنایی است و نشان دهنده پیوند بین [[زائر]] و مزور و [[ارتباط]] [[ایمانی]] و [[فکری]] میان آن دو است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
* [[سلام (اسم الهی)]]


حضور بر [[مزار]] امام، و سلام دادن، نوعی شعار به نفع [[جبهه]] [[حق]] است که در [[وجود امام]]، تجلّی یافته و نوعی تقویت جناح [[ایمان]] و هبستگی با خط پاکی و تقواست. در زیارتنامه‌ها، سلام بر [[فرشتگان مقرّب]] [[پروردگار]]، سلام بر [[انبیای بزرگ]] الهی، سلام بر [[ملائکه]] موکّل از سوی خداوند بر مشاهد شریفه، سلام بر [[آدم]] و نوح و ابراهیم و.. [[رسولان]] دیگر داده می‌شود. این، علاوه بر [[اعتقاد]] به وجود پیوند و ربط، میان [[خدا]] [[انبیا]] و [[اوصیا]]- [[فرشتگان]] اعلام [[ارتباط]] بین [[مسلمان]] [[زائر]] با این [[جهان]] [[ملکوت]] و بیان [[همبستگی]] عملی با این جریان [[حق]] [[تاریخی]] و اسوه‌یابی و [[الگوگیری]] از آنان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
{{ابهام‌زدایی}}
 
در [[زیارت‌ها]]، زائر، گاهی [[سلام]] خویش را نثار [[امام]] [[شهید]] و [[حجت]] [[پروردگار]] می‌کند، گاهی هم سلام خدا و [[رسول]] و [[اولیا]] و فرشتگان را به عنوان تحیت، تقدیم می‌دارد. جمله "[[السلام]] علیک" در خطاب به شخصیت‌های مورد [[زیارت]]، فراوان به چشم می‌خورد و به دنبالِ این جمله، اوصاف و [[فضایل]] و [[مناقب]] و برجستگی‌های آن شخص مطرح می‌شود. سلام، بهانه‌ای است برای [[ستایش]] [[مقامات]] بلند امام و [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}}، سلام، تیتر و سرفصل اشاره به شایستگی‌های آن بزرگان است. در پی این [[تکیه]] [[کلام]]، که ترجیع بند منشور عمیق [[زیارتنامه‌ها]] محسوب می‌شود، یک [[دنیا]] [[معارف]] [[دین]] و [[تاریخ]] [[زندگی]] و [[کمالات]] [[روحی]] و فضیلت‌های معروف و شناخته شده [[ائمه]]{{ع}} ذکر می‌شود. سلام گفتن و [[درود]] و تحیت فرستادن بر چنین وجودهای [[ارزشمند]] و اسوه‌ای، زائر را هم در این خط و مدافع این [[ارزش‌ها]] قرار می‌دهد<ref>جواد محدثی|محدثی، جواد، فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
 
وقتی در زیارتنامه‌ها، از ائمه{{ع}} به عنوانِ: [[دوستان]] ویژه خدا و [[برگزیدگان]] [[بندگان]] او و [[یاران]] [[خالص]] پروردگار و کانون [[معرفت]] و [[محبت خدا]] و [[دعوت]] کنندگان به حق و [[اطاعت]] کنندگان [[مخلص]] [[امر و نهی]] [[الهی]] و... ستایش می‌شود، و به آنان به عنوان [[متقین]] بزرگ، سروران [[پاک]]، دریچه‌های [[ایمان]]، [[امانتداران]] خدا، و چراغ‌های فروزان در ظلمت‌ها و مشعل‌های [[هدایت]] و پرچم‌های [[راستی]] و [[پناه]] [[مردم]] و نمونه والا و حجج پروردگار و... سلام داده می‌شود<ref>اشاره به فقراتی از زیارت جامعه کبیره.</ref> [[عشق]] به این اوصاف و کشش به سوی این فضایل، در [[دل]] و [[جان]] زائر هم پدید می‌آید و پیوند او با ائمه{{ع}}، در این رابطه‌ها مستحکم می‌شود. اینگونه [[سلام‌ها]]، نشانه علقه درونی و [[گرایش]] [[باطنی]] و توجه به این ارزش‌هاست و نوعی اعلام هبستگی و پیوند و [[ولایت]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[تحیت]]
* [[صلوات]]
 
==منابع==
* [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
 
{{زیارت}}
 
[[رده:زیارت]]
[[رده:سلام]]
[[رده:مدخل فرهنگ زیارت]]

نسخهٔ ‏۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۱

سلام ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد: