ولید بن عتبة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[ابوسفیان صخر بن حرب]] (جد) | |||
* [[عتبة بن ابی‌سفیان]] (پدر) | * [[عتبة بن ابی‌سفیان]] (پدر) | ||
* [[معاویة بن ابی سفیان]] (عمو) | * [[معاویة بن ابی سفیان]] (عمو) | ||
* [[یزید بن معاویه]] (عموزاده) | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۲
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«ولید بن عتبه» والی مدینه هنگام مرگ معاویه بود. یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از امام حسین(ع) بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. بیعت گرفتن از امام حسین(ع) برای ولید دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون خشونت رفتار کند. اما با مشورتی که با مروان بن حکم انجام داد، مروان موضع متزلزل ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه امام را به دار الاماره احضار کند. سیدالشهدا(ع) شبانه به دار الاماره رفت. گفتگوهایی میان امام و والی مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
- ابوسفیان صخر بن حرب (جد)
- عتبة بن ابی‌سفیان (پدر)
- معاویة بن ابی سفیان (عمو)
- یزید بن معاویه (عموزاده)
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۹۷.