احیاگری: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[احیا]] و [[اصلاح]] در لغت به معنی زنده‌کردن و بازسازی است و در اینجا مقصود جان‌بخشی و بازسازی [[تفکر]] [[دینی]] در [[جامعه]] می‌باشد. [[احیاگری]] و اصلاح، منشأ دگرگونی اساسی در همه یا برخی از حوزه‌های [[معارف دینی]] و منشأ [[تحول]] در درون جامعه است. احیاگری، [[منصب]] [[پیامبران]] و [[اولیای الهی]] است. از همان سدۀ نخستین [[هجری]]، داعیۀ بسیاری از [[مسلمانان]] ([[شیعه]] و [[سنی]])، [[دفاع]] از [[سنت]] در برابر [[بدعت]] بود و این تلاش در سده‌های بعد، [[هدف]] بازگشت به اصول و ارزش‌های اصیل [[اسلامی]] را پی گرفت. بازسازی [[اندیشه]] دینی در [[ایران]] که از [[زمان]] [[نهضت مشروطه]] آغاز شد، در دو شاخه [[روشنفکری]] و [[علمای دین]] ادامه یافت و سهمی از این احیاگری را [[نهضت امام خمینی]] بر عهده گرفت. [[امام خمینی]] احیای [[فکر]] دینی را با [[تحریف‌زدایی]] از [[اسلام ناب]]، و اصلاح [[جامعۀ اسلامی]] را با [[تشکیل حکومت اسلامی]]، سالم‌سازی نهادهای دینی و گسترش [[آموزه‌های دین]] پی می‌گرفت.