فلسفه حجاب: تفاوت میان نسخه‌ها

بعضی از آن فلسفه و [[حکمت‌ها]]، جنبه روانی دارد و بعضی جنبه [[خانه]] و [[خانوادگی]] و بعضی دیگر جنبه [[اجتماعی]] و بعضی مربوط است به بالا بردن [[احترام]] [[زن]] و جلوگیری از [[ابتذال]] او. از نظر [[اسلام]]، محدودیت کامیابی‌های جنسی به محیط خانوادگی و [[همسران]] [[مشروع]]، از جنبه روانی به [[بهداشت روانی]] اجتماعی کمک می‌کند و از جنبه خانوادگی، سبب [[تحکیم]] روابط افراد [[خانواده]] و برقراری [[صمیمیت]] کامل بین زوجین می‌شود و از جنبه اجتماعی موجب [[حفظ]] و استیفای [[نیروی کار]] و فعالیت [[اجتماع]] می‌شود و از نظر وضع زن در برابر مرد، سبب می‌شود که [[ارزش]] زن در برابر مرد بالا رود<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار، ج۱۹، ص۴۳۳.</ref>.<ref>[[علی محمدی آشنانی|محمدی آشنانی، علی]]، [[پوشش و حجاب (کتاب)|پوشش و حجاب]] ص ۴۱.</ref>.

یکی از [[دلایل]] [[تشریع]] [[وجوب]] حفظ نگاه بر مرد و زن و [[لزوم]] [[پوشش]] بر زن و ممنوع ساختن دلربایی و جلوه‌گری زن در اسلام، جلوگیری از تحریک، تهییج و التهاب [[غریزه]] دریاصفت و بسیار نیرومند جنسی است؛ زیرا پوشش و ایجاد [[حریم]] بین دو جنس مخالف، از ایجاد [[هیجان]] و التهابات غریزی جنسی کاسته، از طوفانی و شعله‌ور گشتن و تبدیل به یک [[عطش]] [[روحی]] اشباع ناپذیر و خطر آفرینی [[تمایل]] جنسی جلوگیری می‌کند.

برای روشن شدن این مطلب، [[تأمل]] در دو نکته [[نیکو]] است:

افزون بر آن هرچند [[لزوم]] [[عفاف]] برای مرد و [[زن]] مشترک است، عفاف زن از سوی مرد قابل دستبرد هست، ولی عفاف مرد از سوی زن قابل [[تجاوز]] نیست. بدینسان زن از نظر [[حفظ]] عفاف خویش [[امانتدار]] [[اجتماع]] است و نباید نسبت به گوهر عفاف، بی‌اعتنا بوده یا بیباک و بدون رعایت [[احتیاط]] عمل کند<ref>شهید مطهری، یادداشت‌های استاد مطهری، ج۵، صص ۲۷۶ و ۲۷۷.</ref>.<ref>[[علی محمدی آشنانی|محمدی آشنانی، علی]]، [[پوشش و حجاب (کتاب)|پوشش و حجاب]] ص ۴۳.</ref>.

[[نظام]] [[خانواده]]، طبیعی‌ترین و نخستین سنگ بنای [[جامعه بشری]] است و استحکام آن، نقش مهمی در [[آموزش]] و [[تربیت]] صحیح فردی و به‌سازی [[امور اجتماعی]] دارد.

یکی از عوامل مهم [[انسجام]] و [[تحکیم خانواده]] و افزایش [[صمیمیت]] در روابط میان [[همسران]] و نماد [[خوشبختی]] زن و مرد در نظام خانواده، اختصاص یافتن هر گونه التذاذ جنسی به [[محیط خانواده]] و رعایت پوشش کامل و مناسب در خارج از کادر [[ازدواج]]، در برابر نامحرمان و [[بیگانگان]] است؛ زیرا اگر هرگونه التذاذ و [[روابط جنسی]] فقط به محیط خانواده محدود شود و در بیرون از محیط خانواده، [[حجاب]] کاملاً رعایت شود، نه تنها [[جوانان]] به ازدواج [[تمایل]] بیشتری خواهند داشت، بلکه خانواده‌های تشکیل شده نیز [[ثبات]] بیشتری خواهند یافت.

دخترم، هیچ کس و هیچ چیز دیگر را در این [[جهان]] نمی‌توان یافت که [[شایسته]] آن باشد که دختری ناخن پای خود را به خاطر آن عریان کند... برهنگی، [[بیماری]] عصر ما است. به [[گمان]] من، تن تو باید [[مال]] کسی باشد که روحش را برای تو عریان کرده است<ref>شهید مطهری، یادداشت‌های استاد مطهری، ج۳، ص۱۵۳؛ آخرین تصویر چارلی، ص۷۹.</ref>.<ref>[[علی محمدی آشنانی|محمدی آشنانی، علی]]، [[پوشش و حجاب (کتاب)|پوشش و حجاب]] ص ۴۷.</ref>.

با اندکی [[تفکر]] و با [[محاسبه]] و تحلیل [[عقلی]] و [[آزمون]] عملی نیز به خوبی می‌توان دریافت که بر عکس [[خرده‌گیری]] مخالفان حجاب، نه تنها حجاب موجب فلج کردن نیروی نیمی از افراد [[اجتماع]] نیست، بلکه [[پوشش]] [[اسلامی]] و رعایت [[حریم]] [[عفاف]]، زمینه کار و فعالیت در جامعه را مهیا، شرایط [[کار و تلاش]] را تسهیل، [[نیروی کار]] را تقویت و مرد و زن را برای [[فعالیت‌های اجتماعی]] و [[اقتصادی]] توانا و قوی‌تر می‌سازد.

به [[راستی]]، آیا اگر پسر و دختر در محیطی جداگانه تحصیل کنند و اگر هم در یک محیط درس می‌خوانند، [[دختران]] بدن خود را بپوشانند و هیچ‌گونه آرایشی نداشته باشند، بهتر درس می‌خوانند و [[فکر]] می‌کنند و به سخن استاد گوش می‌دهند، یا وقتی که کنار هر پسری، یک دختر [[آرایش]] کرده با دامن کوتاه تا یک وجب بالای زانو نشسته باشد؟ آیا اگر مردی در خیابان و [[بازار]] و اداره و کارخانه با قیافه‌های محرک و مهیج [[زنان]] آرایش کرده دایماً مواجه باشد، بهتر سرگرم کار و فعالیت می‌شود یا در محلی که با چنین مناظری روبه‌رو نشود؟<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار، ج۱۹، ص۴۴۰.</ref>.

[[انسان]] شهوت‌مدار، نه تنها نمی‌تواند احساس‌های عالی مذهبی را در خود بپروراند، بلکه احساس [[عزت]]، [[شرافت]]، [[سیادت]]، [[شجاعت]] و [[فداکاری]] را نیز از دست می‌دهد، بدینسان جامعه‌ای که [[اسیر]] [[شهوات]] شود، جاذبه‌های [[معنوی]]، [[دینی]]، اخلاقی، علمی و هنری، کمتر در آن تأثیر دارد<ref>علل گرایش به مادی‌گری، ص۲۰۵.</ref>.<ref>[[علی محمدی آشنانی|محمدی آشنانی، علی]]، [[پوشش و حجاب (کتاب)|پوشش و حجاب]] ص ۵۰.</ref>.

بدون تردید رعایت حجاب و حفظ [[حریم]] [[عفاف]]، نه تنها [[پاکی]]، عزت و [[کرامت]] زن را جلوه‌گر می‌سازد، بلکه بر [[شخصیت]]، ارزش و احترام او در [[دل]] و نگاه دیگران می‌افزاید. به گفته ویل دورانت:

آنچه بجوییم و نیابیم، [[عزیز]] و گران‌بها می‌شود؛ [[زیبایی]] یک شیء، بستگی به [[قدرت]] میل به آن دارد؛ میلی که با ارضا و [[اقناع]] [[ضعیف]] می‌شود و با منع و جلوگیری [[قوی]] می‌گردد<ref>ویل دورانت؛ لذات فلسفه، ص۱۲۷.</ref>.