(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
#تغییر_مسیر [[عباس بن علی (ابهام‌زدایی)]]
{{مدخل مرتبط
|نام مدخل =
|لغت =
|قرآن =
|نهج البلاغه =
|حدیث =
|روایات =
|معارف دعا و زیارات =
|تاریخ اسلامی =
|تراجم و رجال =
|کلام اسلامی =
|فلسفه اسلامی =
|عرفان اسلامی =
|سیره پیامبر خاتم =
|معارف و سیره علوی =
|معارف و سیره حسنی =
|معارف و سیره حسینی = دارد
|معارف و سیره رضوی =
|معارف مهدویت =
|اخلاق اسلامی =
}}
==مقدمه==
*[[حضرت اباالفضل]]، عباس بن علی{{ع}} [[فرزند حضرت امیرالمؤمنین]]{{ع}} است. مادرش [[فاطمه کلابیه]] ([[ام البنین]]) بود. در روز ۴ [[شعبان]] سال ۲۶ هجری در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. در حادثه [[کربلا]] او و سه [[برادر]] دیگرش حضور داشتند و [[جان]] خود را فدای [[امام حسین]]{{ع}} کردند. [[عباس]]{{ع}} در [[کربلا]] به عنوان [[پرچمدار سپاه سیدالشهدا]]{{ع}} بود.
*چهره‌ای زیبا و قامتی [[رشید]] و شجاعتی کم‌نظیر داشت. به او [[قمر بنی هاشم]] نیز می‌‌گفتند. نقش او در حادثه [[عاشورا]] بسیار مهم بود و وجودش مایه خاطر جمعی [[اهل‌بیت]] و موجب [[هراس]] [[دشمنان]] می‌شد. در [[روز عاشورا]] وقتی به [[فرمان امام]]، برای آوردن [[آب]] برای [[کودکان تشنه]] [[حرم]] به [[فرات]] رفت، در محاصره انبوه [[سپاه]] [[دشمنان]] قرار گرفت و در نبردی حماسی دست‌هایش قطع شد، سپس همان جا به [[شهادت]] رسید. وقتی وارد [[فرات]] شده بود، با آنکه تشنه بود، ولی به یاد [[تشنگی]] [[امام حسین]]{{ع}} و [[کودکان]] افتاد و [[آب]] ننوشید و [[تشنه لب]] [[شهید]] شد. از این رو او را [[مظهر]] وفا و [[جوانمردی]] گویند.
*در [[روایات]] و [[زیارت‌نامه‌ها]] از او به بزرگ‌ترین صفت‌ها [[ستایش]] شده است. [[مرقد]] او به فاصله نزدیکی از [[حرم]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} قرار داد و دارای صحن و گنبد طلا و زوار فراوان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۴۵.</ref>.
