مقام حکومت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جامع\}\} \*(.*) \*(.*) \*(.*) \{\{پایان\}\} \{\{پایان\}\}' به 'جامع}} *$1 *$2 *$3 {{پایان منبع جامع}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = مقام معصوم | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
از جمله [[مقامات]] [[امامان معصوم]] {{عم}} مقام [[حکومت]] است. | |||
== مقدمه == | |||
مشهورترین [[شأن]] و منزلت امام نزد متکلمان [[حکومت]] و [[زعامت]] [[امور دنیوی]] و [[سیاسی]] [[مردم]] است که هر دو [[مکتب]] ([[امامیه]] و [[اهل سنت]]) آن را در تعریف [[امامت]] آورده‌اند. | |||
در سده‌های اخیر برخی از اندیشمندان [[سکولار]] از میان هر دو [[مکتب]] [[تسنن]] و [[تشیع]] منکر منصب فوق شدند، برخی از سکولارهای [[اهل تسنن]] معتقدند که [[نبوت]] و [[امامت]] از عرصه دنیا و [[حکومت]] جداست و [[نبی]] ـ بماهو نبی ـ و به‌تبع آن، [[امام]] تنها عهده‌دار تبیین [[آموزه‌های دین]] و [[هدایت مردم]] به سوی [[خدا]] و [[آخرت]] است. بعضی روشنفکران معاصر [[شیعه]] نیز این ایده را مطرح کرده‌اند. | |||
نکته قابل ذکر اینکه این منصب یکی از [[مناصب]] و [[شئون امام]] و [[جانشین پیامبر]] است نه همه و تمام [[شأن امام]]، لذا موضوع نزاع اهل سنت و تشیع صرف معنای فوق نیست و انحصار محل اختلاف شیعه و تسنن به آن از خطاهای بعض عالمان [[شیعه]] بوده است<ref>ر.ک: [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)| امامت ۲]]، ص ۴۱-۴۲.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:978964298273.jpg|22px]] [[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|'''امامت''']] | |||
{{پایان | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۲
از جمله مقامات امامان معصوم (ع) مقام حکومت است.
مقدمه
مشهورترین شأن و منزلت امام نزد متکلمان حکومت و زعامت امور دنیوی و سیاسی مردم است که هر دو مکتب (امامیه و اهل سنت) آن را در تعریف امامت آورده‌اند.
در سده‌های اخیر برخی از اندیشمندان سکولار از میان هر دو مکتب تسنن و تشیع منکر منصب فوق شدند، برخی از سکولارهای اهل تسنن معتقدند که نبوت و امامت از عرصه دنیا و حکومت جداست و نبی ـ بماهو نبی ـ و به‌تبع آن، امام تنها عهده‌دار تبیین آموزه‌های دین و هدایت مردم به سوی خدا و آخرت است. بعضی روشنفکران معاصر شیعه نیز این ایده را مطرح کرده‌اند.
نکته قابل ذکر اینکه این منصب یکی از مناصب و شئون امام و جانشین پیامبر است نه همه و تمام شأن امام، لذا موضوع نزاع اهل سنت و تشیع صرف معنای فوق نیست و انحصار محل اختلاف شیعه و تسنن به آن از خطاهای بعض عالمان شیعه بوده است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: قدردان قراملکی، محمد حسن، امامت ۲، ص ۴۱-۴۲.