مقام حکومت
از جمله مقامات امامان معصوم (ع) مقام حکومت است.
مقدمه
مشهورترین شأن و منزلت امام نزد متکلمان حکومت و زعامت امور دنیوی و سیاسی مردم است که هر دو مکتب (امامیه و اهل سنت) آن را در تعریف امامت آورده‌اند.
در سده‌های اخیر برخی از اندیشمندان سکولار از میان هر دو مکتب تسنن و تشیع منکر منصب فوق شدند، برخی از سکولارهای اهل تسنن معتقدند که نبوت و امامت از عرصه دنیا و حکومت جداست و نبی ـ بماهو نبی ـ و به‌تبع آن، امام تنها عهده‌دار تبیین آموزه‌های دین و هدایت مردم به سوی خدا و آخرت است. بعضی روشنفکران معاصر شیعه نیز این ایده را مطرح کرده‌اند.
نکته قابل ذکر اینکه این منصب یکی از مناصب و شئون امام و جانشین پیامبر است نه همه و تمام شأن امام، لذا موضوع نزاع اهل سنت و تشیع صرف معنای فوق نیست و انحصار محل اختلاف شیعه و تسنن به آن از خطاهای بعض عالمان شیعه بوده است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: قدردان قراملکی، محمد حسن، امامت ۲، ص ۴۱-۴۲.