آزادی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۸: خط ۳۸:


[[امیرمؤمنان]]{{ع}} با [[خوارج]] در منتها درجه [[آزادی رفتار]] می‌کردند. آنان در اظهار [[عقیده]] آزاد بودند و حضرت خود و اصحابش در مناظره‌های آزاد با آنان رو به رو می‌شدند.
[[امیرمؤمنان]]{{ع}} با [[خوارج]] در منتها درجه [[آزادی رفتار]] می‌کردند. آنان در اظهار [[عقیده]] آزاد بودند و حضرت خود و اصحابش در مناظره‌های آزاد با آنان رو به رو می‌شدند.
آنها در [[نماز جماعت]] به علی{{ع}} [[اقتدا]] نمی‌کردند؛ زیرا - نعوذ بالله - او را [[کافر]] می‌پنداشتند. آنان به [[مسجد]] می‌آمدند و با علی{{ع}} [[نماز]] نمی‌گزاردند و احیاناً او را آزردند. روزی امیرمؤمنان{{ع}} در حالی که به نماز ایستاده و [[مردم]] نیز اقتدا کرده بودند، یکی از خوارج به نام «ابن کوّاء» با فریاد بلند آیه‌ای را به کنایه خواند. این [[آیه]] خطاب به [[پیامبر]]{{صل}} بود که «به تو و به [[پیامبران]] قبل تو [[وحی]] شد که اگر [[مشرک]] شوی اعمالت از بین می‌رود و از [[زیانکاران]] خواهی بود»<ref>{{متن قرآن|وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ}} «و به تو و به پیشینیان تو وحی شده است که اگر شرک بورزی بی‌گمان کردارت از میان خواهد رفت و بی‌شک از زیانکاران خواهی بود» سوره زمر، آیه ۶۵.</ref> وی با خواندن این آیه خواست به علی{{ع}} [[طعنه]] زند که سوابق تو را در [[اسلام]] می‌دانیم و خدمات تو به اسلام انکارناپذیر است؛ اما [[خدا]] به پیامبرش گفته که اگر مشرک شوی اعمالت به هدر می‌رود و چون تو اکنون کافر شدی، [[اعمال]] گذشته را به هدر دادی. علی{{ع}} [[سکوت]] کرد، تا آیه را به آخر رساند. او باز آیه را تکرار کرد و حضرت سکوت نمود. بعد از چند مرتبه که [[آیه]] را تکرار کرد و خواست وضع [[نماز]] را به هم بزند، علی{{ع}} این آیه را خواند:
آنها در [[نماز جماعت]] به علی{{ع}} [[اقتدا]] نمی‌کردند؛ زیرا - نعوذ بالله - او را [[کافر]] می‌پنداشتند. آنان به [[مسجد]] می‌آمدند و با علی{{ع}} [[نماز]] نمی‌گزاردند و احیاناً او را آزردند. روزی امیرمؤمنان{{ع}} در حالی که به نماز ایستاده و [[مردم]] نیز اقتدا کرده بودند، یکی از خوارج به نام «[[ابن کوّاء]]» با فریاد بلند آیه‌ای را به کنایه خواند. این [[آیه]] خطاب به [[پیامبر]]{{صل}} بود که «به تو و به [[پیامبران]] قبل تو [[وحی]] شد که اگر [[مشرک]] شوی اعمالت از بین می‌رود و از [[زیانکاران]] خواهی بود»<ref>{{متن قرآن|وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ}} «و به تو و به پیشینیان تو وحی شده است که اگر شرک بورزی بی‌گمان کردارت از میان خواهد رفت و بی‌شک از زیانکاران خواهی بود» سوره زمر، آیه ۶۵.</ref> وی با خواندن این آیه خواست به علی{{ع}} [[طعنه]] زند که سوابق تو را در [[اسلام]] می‌دانیم و خدمات تو به اسلام انکارناپذیر است؛ اما [[خدا]] به پیامبرش گفته که اگر مشرک شوی اعمالت به هدر می‌رود و چون تو اکنون کافر شدی، [[اعمال]] گذشته را به هدر دادی. علی{{ع}} [[سکوت]] کرد، تا آیه را به آخر رساند. او باز آیه را تکرار کرد و حضرت سکوت نمود. بعد از چند مرتبه که [[آیه]] را تکرار کرد و خواست وضع [[نماز]] را به هم بزند، علی{{ع}} این آیه را خواند:
{{متن قرآن|فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ}}<ref>«پس شکیبا باش که وعده خداوند راستین است و مبادا آنان که اهل یقین نیستند تو را سبکسار گردانند» سوره روم، آیه ۶۰.</ref>.
{{متن قرآن|فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ}}<ref>«پس شکیبا باش که وعده خداوند راستین است و مبادا آنان که اهل یقین نیستند تو را سبکسار گردانند» سوره روم، آیه ۶۰.</ref>.


۲۱۸٬۸۵۱

ویرایش