(۵۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
#تغییر_مسیر [[حبیب بن مظاهر اسدی]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حبیب بن مظاهر در حدیث]] | [[حبیب بن مظاهر در کلام اسلامی]] | [[حبیب بن مظاهر در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حبیب بن مظاهر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
حبیب بن مظاهر: از شهدای والاقدر [[کربلا]] بود. [[حبیب بن مظاهر]] ([[مظهر]]) [[اسدی]]، از [[طایفه]] [[بنی اسد]]، [[کوفی]] و از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود. در هر سه [[جنگ صفین]]، [[نهروان]] و [[جمل]]، در رکاب [[علی]]{{ع}} [[شرکت]] داشت. از [[اصحاب]] خاصّ [[امیرالمؤمنین]] و [[حاملان علم]] آن [[حضرت]] و در [[علوم قرآنی]] [[شاگرد]] خاص وی بود. [[حضرت امیر]]، او را که از حاملان [[علوم]]{{ع}} بود، به [[علم]] “منایا و بلایا” (آنچه بعدها اتفاق خواهد افتاد) [[آگاه]] ساخته بود<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص ۶.</ref>. عضو گروه ویژه “شرطه الخمیس” بود که نیروی ضربتی و [[مطیع]] [[علی]]{{ع}} بودند. در [[نهضت]] [[مسلم بن عقیل]] در [[کوفه]]، وی از کسانی بود که در [[راه]] [[بیعت گرفتن]] برای مسلم، کوشش می‌‌کرد. نیز از سران [[شیعه]] در [[کوفه]] محسوب می‌‌شد که به [[حسین بن علی]]{{ع}} [[دعوت]] [[نامه]] نوشت. نزد [[امام حسین]]{{ع}} موقعیّت والایی داشت. در [[کربلا]] نیز [[امام]]، او را به عنوان [[فرمانده]] [[جناح چپ]] [[سپاه]] خویش [[تعیین]] کرد. [[حبیب]]، تلاش فراوانی داشت که یارانی از [[بنی اسد]] را به [[یاری]] [[حسین]]{{ع}} بیاورد، امّا [[سپاه]] [[اموی]] [[مانع]] [[پیوستن]] آنان به [[یاران سید الشهدا]] شدند<ref>انصار الحسین، ص ۶۶.</ref>. گفت‌گوی او با [[میثم تمّار]]، هنگام عبور از مجلس [[بنی اسد]]، سال‌ها پیش از [[عاشورا]]، که هر یک نحوه [[شهادت]] دیگری را [[پیشگویی]] می‌‌کرد و مایه شگفتی حاضران بودند، معروف است<ref>عنصر شجاعت، خلیل کمره‌ای، ج ۲، ص ۲۶.</ref>، و این از همان [[علم]] منایاست که از [[علی]] آموخته بودند و جریانات [[آینده]] را جز داشتند. [[حبیب بن مظاهر]]، [[روز عاشورا]] از اینکه با شهادتش به [[بهشت]] خواهد رفت، خوش حال بود و با “بریر بن خضیر” [[مزاح]] می‌‌کرد. [[شهادت]] او بر [[حسین]]{{ع}} بسیار سخت بود. هنگام [[شهادت]] ۷۵ سال داشت. سر او نیز همراه [[سرهای شهدا]] در [[کوفه]] گردانده شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۵۱.</ref>.
