ابن متیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط
{{مهدویت}}
| موضوع مرتبط = امام مهدی
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  =  
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط =  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] | [[امام مهدی در حدیث]] | [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
*یکی از وکلای [[محمد بن عثمان]] (نائب دوم) در بغداد بود. مرحوم [[صدوق]] گزارشی را از دیدار سرّی [[محمد بن عثمان]] با ابن متیل نقل می‌کند. طبق این گزارش [[محمد بن عثمان]] با ابن متیل در یکی از خرابه‌های عبّاسیه بغداد دیدار کرد<ref>غیبة طوسى، ص ۲۰۱ (به نقل از آخرین امید، ص ۹۱). </ref>. در آن‌جا نامه‌ای که امام دوازدهم به او نوشته بود، خواند و سپس آن را از بین برد<ref>همان</ref>.
یکی از وکلای [[محمد بن عثمان]] (نائب دوم) در بغداد بود. مرحوم [[صدوق]] گزارشی را از دیدار سرّی [[محمد بن عثمان]] با ابن متیل نقل می‌کند. طبق این گزارش [[محمد بن عثمان]] با ابن متیل در یکی از خرابه‌های عبّاسیه بغداد دیدار کرد<ref>غیبة طوسى، ص ۲۰۱ (به نقل از آخرین امید، ص ۹۱). </ref>. در آن‌جا نامه‌ای که امام دوازدهم به او نوشته بود، خواند و سپس آن را از بین برد<ref>همان</ref>.
* این مطلب بیانگر این است که روابط‍‌ نائب دوم با وکلای خود بسیار دقیق بود تا هیچ ردّپایی را به مقامات دولتی نشان ندهد و جان خود و امام و وکلای خود را از خطر محفوظ‍‌ بدارد. چون "[[جعفر بن احمد بن متیل]]" از دوستان نزدیک "[[محمد بن عثمان]]" بود، برخی گمان می‌کردند که "[[محمد بن عثمان]]" امر وکالت و سفارت حضرت را پس از خود به او خواهد سپرد.
*چون هنگام وفات "[[محمد بن عثمان]]" فرارسید، ابن متیل در بالای سر او و [[حسین بن روح]] در پایین پایش نشسته بودند. "[[محمد بن عثمان]]" در آن حال به ابن متیل رو کرد و گفت: من مأمور شدم که [[حسین بن روح]] را [[وصی‌]] گردانم و امور را به او واگذارم. وقتی ابن متیل این سخنان را شنید از جای خود بلند شد و دست "[[حسین بن روح]]" را گرفت و او را در بالای سر "[[محمد بن عثمان]]" نشانید و خود در پایین پای او نشست<ref>خورشید مغرب، حکیمى، ص ۴۶</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
این مطلب بیانگر این است که روابط‍‌ نائب دوم با وکلای خود بسیار دقیق بود تا هیچ ردّپایی را به مقامات دولتی نشان ندهد و جان خود و امام و وکلای خود را از خطر محفوظ‍‌ بدارد. چون "[[جعفر بن احمد بن متیل]]" از دوستان نزدیک "[[محمد بن عثمان]]" بود، برخی گمان می‌کردند که "[[محمد بن عثمان]]" امر وکالت و سفارت حضرت را پس از خود به او خواهد سپرد.


{{جستارهای وابسته}}
چون هنگام وفات "[[محمد بن عثمان]]" فرارسید، ابن متیل در بالای سر او و [[حسین بن روح]] در پایین پایش نشسته بودند. "[[محمد بن عثمان]]" در آن حال به ابن متیل رو کرد و گفت: من مأمور شدم که [[حسین بن روح]] را [[وصی‌]] گردانم و امور را به او واگذارم. وقتی ابن متیل این سخنان را شنید از جای خود بلند شد و دست "[[حسین بن روح]]" را گرفت و او را در بالای سر "[[محمد بن عثمان]]" نشانید و خود در پایین پای او نشست<ref>خورشید مغرب، حکیمى، ص ۴۶</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱.</ref>
==منابع==
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].


==پانویس==
== منابع ==
{{یادآوری پانویس}}
{{منابع}}
{{پانویس2}}
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{امام مهدی}}
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:نهاد وکالت]]
[[رده:ابن متیل]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۳

مقدمه

یکی از وکلای محمد بن عثمان (نائب دوم) در بغداد بود. مرحوم صدوق گزارشی را از دیدار سرّی محمد بن عثمان با ابن متیل نقل می‌کند. طبق این گزارش محمد بن عثمان با ابن متیل در یکی از خرابه‌های عبّاسیه بغداد دیدار کرد[۱]. در آن‌جا نامه‌ای که امام دوازدهم به او نوشته بود، خواند و سپس آن را از بین برد[۲].

این مطلب بیانگر این است که روابط‍‌ نائب دوم با وکلای خود بسیار دقیق بود تا هیچ ردّپایی را به مقامات دولتی نشان ندهد و جان خود و امام و وکلای خود را از خطر محفوظ‍‌ بدارد. چون "جعفر بن احمد بن متیل" از دوستان نزدیک "محمد بن عثمان" بود، برخی گمان می‌کردند که "محمد بن عثمان" امر وکالت و سفارت حضرت را پس از خود به او خواهد سپرد.

چون هنگام وفات "محمد بن عثمان" فرارسید، ابن متیل در بالای سر او و حسین بن روح در پایین پایش نشسته بودند. "محمد بن عثمان" در آن حال به ابن متیل رو کرد و گفت: من مأمور شدم که حسین بن روح را وصی‌ گردانم و امور را به او واگذارم. وقتی ابن متیل این سخنان را شنید از جای خود بلند شد و دست "حسین بن روح" را گرفت و او را در بالای سر "محمد بن عثمان" نشانید و خود در پایین پای او نشست[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. غیبة طوسى، ص ۲۰۱ (به نقل از آخرین امید، ص ۹۱).
  2. همان
  3. خورشید مغرب، حکیمى، ص ۴۶
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱.