افساد: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '[[رده: ' به '[[رده:')
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[افساد در فقه اسلامی]] - [[افساد در فقه سیاسی]] - [[افساد در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
افساد: خروج چیزی از [[اعتدال]] (کم یا زیاد)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.</ref> یا آنچه حصول آن موجب اختلال در [[نظم]] و [[اعتدال]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.</ref>؛ در مقابل [[صلاح]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.</ref>.  
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[افساد در قرآن]] | [[افساد در حدیث]] | [[افساد در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[افساد (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>.
*افساد: [[خروج]] چیزی از [[اعتدال]] (کم یا زیاد)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.</ref> یا آنچه حصول آن موجب اختلال در [[نظم]] و [[اعتدال]] می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.</ref>؛ در مقابل [[صلاح]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.</ref>.
*{{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ}}<ref>«و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.</ref>.
*[[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، برهم‌خوردن [[نظم]]، [[فتنه]] و [[آشوب]]، تباه‌کردن [[ملک]] و [[حکومت]]، دزدی و کارهای خلاف، [[ظلم]] و [[نافرمانی]]، [[قتل]] [[پیامبران الهی]]، بازگشتن به [[خوی]] [[جاهلی]]، [[خونریزی]]، ویرانی و [[تخریب]]، [[سرقت]] مسلحانه، ایجاد [[رعب]]، ناامن‌کردن جاده‌ها.
*[[اصلاح جامعه]] و [[مردم]] به جلوگیری از [[فساد]] است و [[فریضه]] نهی‌ از منکر همه [[مردم]] را به [[مبارزه]] با [[مفاسد اجتماعی]] [[دعوت]] می‌کند. [[هدف]] همه [[انبیای الهی]] که [[مصلحان]] [[جوامع بشری]] بوده‌اند، برچیدن [[فساد]] و [[تباهی]] از روی [[زمین]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۴.</ref>.


==منابع==
[[فساد]] صفت فعل خارجی [[انسان]] واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل [[اجتماعی]] تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در [[اجتماع]] و ضد ارزش‌ها و [[ناهنجاری‌ها]] در [[فرهنگ]] [[قرآنی]] است. مصادیق [[فساد]] در [[قرآن کریم]] بسیار است<ref>محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.</ref>؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: [[هلاکت]] و نابودی، برهم‌ خوردن [[نظم]]، [[فتنه]] و [[آشوب]]، تباه‌ کردن [[ملک]] و [[حکومت]]، دزدی و کارهای خلاف، [[ظلم]] و [[نافرمانی]]، [[قتل]] [[پیامبران الهی]]، بازگشتن به [[خوی]] [[جاهلی]]، [[خونریزی]]، ویرانی و [[تخریب]]، [[سرقت]] مسلحانه، ایجاد [[رعب]]، ناامن‌ کردن جاده‌ها.
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
 
==جستارهای وابسته==
[[اصلاح جامعه]] و [[مردم]] به جلوگیری از [[فساد]] است و [[فریضه]] نهی‌ از منکر همه [[مردم]] را به [[مبارزه]] با [[مفاسد اجتماعی]] [[دعوت]] می‌کند. [[هدف]] همه [[انبیای الهی]] که [[مصلحان]] [[جوامع بشری]] بوده‌اند، برچیدن [[فساد]] و [[تباهی]] از روی [[زمین]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۱۴.</ref>.
 
== منابع ==
{{منابع}}
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[فساد]]
* [[فساد]]
* [[افساد فی الارض]]
* [[افساد فی الارض]]
خط ۲۴: خط ۲۲:
* [[محاربه]]
* [[محاربه]]
* [[حرابه]]
* [[حرابه]]
{{پایان مدخل وابسته}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده:مدخل]]
[[رده:فساد]]
[[رده:افساد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶

مقدمه

افساد: خروج چیزی از اعتدال (کم یا زیاد)[۱] یا آنچه حصول آن موجب اختلال در نظم و اعتدال می‌گردد[۲]؛ در مقابل صلاح[۳].

﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ[۴].

فساد صفت فعل خارجی انسان واقع می‌شود. عمدتاً در عرصه مسائل اجتماعی تحقق می‌یابد و جامع کارهای بد و پلیدکاری‌ها در اجتماع و ضد ارزش‌ها و ناهنجاری‌ها در فرهنگ قرآنی است. مصادیق فساد در قرآن کریم بسیار است[۵]؛ برخی از مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: هلاکت و نابودی، برهم‌ خوردن نظم، فتنه و آشوب، تباه‌ کردن ملک و حکومت، دزدی و کارهای خلاف، ظلم و نافرمانی، قتل پیامبران الهی، بازگشتن به خوی جاهلی، خونریزی، ویرانی و تخریب، سرقت مسلحانه، ایجاد رعب، ناامن‌ کردن جاده‌ها.

اصلاح جامعه و مردم به جلوگیری از فساد است و فریضه نهی‌ از منکر همه مردم را به مبارزه با مفاسد اجتماعی دعوت می‌کند. هدف همه انبیای الهی که مصلحان جوامع بشری بوده‌اند، برچیدن فساد و تباهی از روی زمین بوده است[۶].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.
  3. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.
  4. «و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید می‌گویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.
  5. محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۴.