امارة الأستیلاء: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
امارة الاستیلاء، منصبی بود که [[خلفا]]، به برخی از امرای خویش در [[اداره حکومت]] [[تفویض]] می‌کردند. تفاوت آن با "[[امارة الاستکفاء]]" اختیارات بیشتری است که در [[ادارۀ امور]] [[جامعه]] داشت<ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ماوردی الاحکام السلطانیه، ص۳۴؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۸.</ref>. "[[امیر]] الاستیلاء"، ضمن این که شرح وظایفی از سوی [[دولت]] مرکزی داشت، از [[استقلال]] بیشتری نیز برخوردار بود. [[امیر]] [[استیلاء]] دارای وظایفی به شرح ذیل بوده است<ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹.</ref>: | امارة الاستیلاء، منصبی بود که [[خلفا]]، به برخی از امرای خویش در [[اداره حکومت]] [[تفویض]] می‌کردند. تفاوت آن با "[[امارة الاستکفاء]]" اختیارات بیشتری است که در [[ادارۀ امور]] [[جامعه]] داشت<ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ماوردی الاحکام السلطانیه، ص۳۴؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۸.</ref>. "[[امیر]] الاستیلاء"، ضمن این که شرح وظایفی از سوی [[دولت]] مرکزی داشت، از [[استقلال]] بیشتری نیز برخوردار بود. [[امیر]] [[استیلاء]] دارای وظایفی به شرح ذیل بوده است<ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹.</ref>: | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات فقهی]] | ||
نسخهٔ ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۴
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
امارة الاستیلاء، منصبی بود که خلفا، به برخی از امرای خویش در اداره حکومت تفویض می‌کردند. تفاوت آن با "امارة الاستکفاء" اختیارات بیشتری است که در ادارۀ امور جامعه داشت[۱]. "امیر الاستیلاء"، ضمن این که شرح وظایفی از سوی دولت مرکزی داشت، از استقلال بیشتری نیز برخوردار بود. امیر استیلاء دارای وظایفی به شرح ذیل بوده است[۲]:
- حفظ شأن و منزلت خلافت؛
- تأکید و راهنمایی مردم در التزام به عقیده؛
- ایجاد وحدت میان مسلمانان به عنوان "ید" واحده؛
- اهتمام در حفظ اهداف و آرمان‌های دین؛
- انعقاد عقود و اجرای آن؛
- استیفای اموال شرعی[۳].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ماوردی الاحکام السلطانیه، ص۳۴؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۸.
- ↑ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۱.