اجتهاد رأی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۲

مقدمه

اجتهادی که از نظر ما ممنوع است به معنای تقنین و تشریع قانون است، یعنی مجتهد حکمی را که در کتاب و سنّت نیست، با فکر خودش و رأی خودش وضع کند. این را در اصطلاح «اجتهاد رأی” می‌گویند^[۱]. همان چیزی که مبتکر آن در فقه اسلامی ابوحنیفه بوده است^[۲]^[۳]

منابع

زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

پانویس

↑ ده گفتار، ص۹۷.
↑ خاتمیت، ص۱۳۱.
↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۰.

[1] ده گفتار، ص۹۷.

[2] خاتمیت، ص۱۳۱.

[3] زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۰.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اجتهاد رأی در حدیث]] - [[اجتهاد رأی در اخلاق اسلامی]] - [[اجتهاد رأی در معارف دعا و زیارات]] - [[اجتهاد رأی در معارف و سیره سجادی]] - [[اجتهاد رأی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = اجتهاد رأی (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-[[اجتهادی]] که از نظر ما [[ممنوع]] است به معنای تقنین و [[تشریع قانون]] است، یعنی [[مجتهد]] حکمی را که در کتاب و [[سنّت]] نیست، با [[فکر]] خودش و [[رأی]] خودش وضع کند. این را در اصطلاح “اجتهاد رأی” می‌گویند<ref>ده گفتار، ص۹۷.</ref>. همان چیزی که مبتکر آن در [[فقه اسلامی]] [[ابوحنیفه]] بوده است<ref>خاتمیت، ص۱۳۱.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۰.</ref>
+[[اجتهادی]] که از نظر ما [[ممنوع]] است به معنای تقنین و [[تشریع قانون]] است، یعنی [[مجتهد]] حکمی را که در کتاب و [[سنّت]] نیست، با [[فکر]] خودش و [[رأی]] خودش وضع کند. این را در اصطلاح «اجتهاد رأی” می‌گویند<ref>ده گفتار، ص۹۷.</ref>. همان چیزی که مبتکر آن در [[فقه اسلامی]] [[ابوحنیفه]] بوده است<ref>خاتمیت، ص۱۳۱.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۰.</ref>
 == منابع ==