اقتصاد در عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} که [[مردم]] به [[اطاعت خداوند]] روى مى‌آورند و بر [[فرمان]] [[حجت خدا]] گردن مى‌نهند، دیگر دلیلى ندارد که [[زمین]] و [[آسمان]] از برکاتش بر [[بندگان خدا]] مضایقه کنند. از این‌رو، باران‌هاى موسمى شروع به باریدن مى‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۴۵.</ref>، رودخانه‌ها پرآب مى‌شود<ref>همان، ص۳۰۴.</ref>، [[زمین‌ها]] حاصل‌خیز مى‌گردد و کشاورزى شکوفا مى‌شود<ref>ملاحم ابن طاووس، ص۱۵۲.</ref>، بیابان‌هایى مانند [[مکه]] و [[مدینه]] که هرگز سبزى را به خود ندیده است به یک‌باره به نخلستان تبدیل مى‌گردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص۴۹.</ref> و دامدارى گسترش مى‌یابد<ref>همان، ص۸۱.</ref>. اقتصاد جامعه شکوفا گشته<ref>عیون الاخبار، ج ۱، ص۱۲. </ref>، [[فقر]] و تنگدستى رخت بربسته<ref>عقد الدرر، ص۱۶۶.</ref>، آبادانى همه‌جا به چشم مى‌خورد<ref>الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص۱۶۸. </ref> و بازرگانى رونقى شایان توجه مى‌یابد<ref>عیون الاخبار، ج ۱، ص۱۲. </ref>.

حضرت مهدى{{ع}} علاوه بر برکت‌هاى زمینى و آسمانى، با تقسیم اموال، [[بخشش]] دارایى‌ها، ریشه‌کن کردن فقر رسیدگى به [[محرومان]] و [[مستضعفان]]، [[رفاه]] اجتماعى را به ارمغان مى‌آورد. [[عمران]] و آبادانى، گسترش کشاورزى و دام‌پرورى و رونق بازرگانى از سایر کارهاى حضرت است که به شکوفایى اقتصاد جامعه مى‌انجامد. حل مشکلات اقتصادى در رأس برنامه‌هاى [[امام مهدی]]{{ع}} است و مهم‌ترین اقدامات وى، [[مباح]] اعلام کردن بهره‌ورى شایسته و عادلانه و سازنده از مواهب و نعمت‌هایى که [[خداوند]] براى [[انسان]] پدید آورده است. نیز اعطاى آزادى‌هاى گوناگون در امور اقتصادى و اجتماعى و صنعتى، براساس [[حق]] و [[عدالت]] اسلامى و همچنین بهره‌ورى از مواهب و امکانات و نیروهاى طبیعت و میدان دادن به مغزها و اندیشه‌هاى توانا و سازنده و مبتکر است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۴.</ref>.