برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{مدخل مرتبط | | {{مدخل مرتبط |
| | موضوع مرتبط = ارتداد | | | موضوع مرتبط = ارتداد |
| | عنوان مدخل = [[ارتداد]] | | | عنوان مدخل = ارتداد |
| | مداخل مرتبط = [[ارتداد در قرآن]] - [[ارتداد در کلام اسلامی]] - [[ارتداد در فقه اسلامی]] - [[ارتداد در فقه سیاسی]] - [[ارتداد در معارف و سیره رضوی]] - [[ارتداد در معارف و سیره نبوی]] | | | مداخل مرتبط = [[ارتداد در لغت]] - [[ارتداد در قرآن]] - [[ارتداد در کلام اسلامی]] - [[ارتداد در فقه اسلامی]] - [[ارتداد در فقه سیاسی]] - [[ارتداد در معارف و سیره رضوی]] - [[ارتداد در معارف و سیره نبوی]] - [[ارتداد در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] |
| | پرسش مرتبط = | | | پرسش مرتبط = |
| }} | | }} |
| خط ۳۲: |
خط ۳۲: |
| == اقسام مرتدّ == | | == اقسام مرتدّ == |
| مرتدّ دو گونه است: [[فطری]] و ملّی. [[مرتدّ فطری]]، مرتدّی است که [[مسلمان]]، زاده شده و [[مرتدّ ملّی]] مرتدّی است که [[کافر]]، زاده شده است.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۳۶۶-۳۶۸.</ref> | | مرتدّ دو گونه است: [[فطری]] و ملّی. [[مرتدّ فطری]]، مرتدّی است که [[مسلمان]]، زاده شده و [[مرتدّ ملّی]] مرتدّی است که [[کافر]]، زاده شده است.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۳۶۶-۳۶۸.</ref> |
|
| |
| ==ارتداد==
| |
| ارتداد به معنای از [[دین]] برگشتن است {{عربی|هو الكفر بعد الإسلام}}. ارتداد از نظر [[فقهی]]، به دو قسم است: ارتداد [[فطری]] و ارتداد ملی. [[مرتد فطری]] یعنی کسی که بر [[فطرت]] [[اسلام]] بوده و از [[والدین]] [[مسلمان]] متولد شده، از اسلام برگردد؛ ولی [[مرتد ملی]] یعنی کسی که ابتدا مسلمان نبوده و بعد مسلمان شده؛ سپس از [[مسلمانی]] برگشته است<ref>محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، صص ۶۰۵ و ۶۱۲.</ref>.
| |
| به طور کلی بر ارتداد سه [[حکم]] بار میشود: «[[قتل]]»، «فسخ [[نکاح]]» و «[[تقسیم اموال]]»<ref>محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۰۵؛ محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۴، ص۱۷۰؛ سیدروح الله موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ج۴، ص۱۱-۱۴.</ref>. در مورد تفاوت دو قسم [[مرتد]] اینکه تو به مرتد ملی قابل پذیرش است؛ ولی تو به مرتد فطری به هیچ وجه پذیرفته نمی‌شود و باید به قتل برسد. [[فقها]] در حکم مرتد به [[آیات]] و [[روایات]] متعددی استناد می‌کنند<ref>محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۰۰-۶۰۷.</ref>؛ از جمله از [[امام باقر]]{{ع}} درباره مرتد می‌پرسند که حضرت می‌فرماید: «مرتد کسی است که از اسلام روی برتابد و به آنچه بر [[حضرت محمد]]{{صل}} نازل شده است [[کافر]] شود، پس از آنکه اسلام آورده است»<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ابواب حد مرتد، حدیث ۲.</ref>.
| |
|
| |
| یکی از مباحث مهم در ارتداد، معیار و ملاک ارتداد است. مرتد کسی است که یکی از [[ضروریات دین]] را به یکی از سه صورت ذیل منکر شود: از روی [[عناد]]، از روی [[اعتقاد]] یا از روی ریشخند. در هر سه صورت، در [[احکام]] او تفاوتی به وجود نمی‌آید<ref>شهید ثانی، شرح لمعه، ج۹، ص۳۳۴.</ref>.
| |
| [[صاحب جواهر]] در [[بیان احکام]] مرتد می‌نویسد: مرتد فطری اگر هم به اسلام برگردد، مقبول نیست و قتلش حتمی است و همسرش از او جدا میشود و عده [[وفات]] نگه می‌دارد و اموالش نیز بین [[وارثان]] او تقسیم میشود؛ اگرچه ملحق به [[دارالحرب]] شود یا به چیزی [[تمسک]] کند که مانع بین [[امام]] و [[قتل]] او گردد؛ اما در مورد [[مرتد ملی]]، از او خواسته میشود که [[توبه]] کند؛ پس اگر [[امتناع]] کرد، کشته میشود. درخواست توبه از مرتد ملی [[واجب]] است؛ البته به او مهلتی داده میشود و در صورت بازگشت به [[اسلام]]، [[احکام]] سه‌گانه در موردش جاری نمی‌شود<ref>محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۰۵؛ ر.ک: سید روح الله موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ج۴، ص۲۴۳.</ref>. اگر مرتد ملی توبه نکرد و به قتل رسید، میراثش به [[وارثان]] مسلمانش می‌رسد و اگر [[وارث]] [[مسلمان]] نداشت، متعلق به امام است<ref>محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، صص ۶۰۵ و ۶۱۲.</ref>. بنابراین تا وقتی که مرتد ملی زنده است، اموالش محفوظ و مالکیتش باقی است: {{متن حدیث|لا إشكال في أنه لا تزول عنه أملاكه بل تكون باقية عليه أي على ملكه للأصل}}<ref>محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۱۵.</ref>.
| |
|
| |
| [[حکم]] [[فرزندان]] [[مرتد]]، حکم مسلمان است. پس اگر در حالت مسلمان بالغ شدند که مسلمان‌اند؛ اما اگر [[کفر]] را [[اختیار]] کردند، از آنها درخواست توبه میشود؛ اگر توبه کردند، در امان‌اند و اگر نه، کشته می‌شوند<ref>محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۱۴.</ref>. شایان ذکر است که [[ارتداد]] در صورت وجود سه شرط [[بلوغ]]، [[عقل]] و اختیار، تحقق می‌یابد؛ لذا ارتداد در مورد [[کودک]]، دیوانه و شخص [[مکره]] حکمی ندارد<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۴، ص۱۷۰.</ref>.
| |
| در مورد [[زن]]، اگر مرتد شود - چه [[فطری]] باشد و چه ملی - حکمش قتل نیست؛ بلکه به [[حبس]] ابد محکوم میشود<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ج۴، ص۱۷۰؛ محمد حسن نجفی، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۱۱.</ref> و در [[معیشت]] بر او تنگ گرفته میشود و توبه‌اش پذیرفته میشود؛ پس اگر توبه کند، از [[زندان]] [[آزاد]] میشود<ref>سید روح الله موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ج۴، ص۲۴۳.</ref>.
| |
|
| |
| در خصوص تأثیرگذاری ارتداد بر [[امنیت فرهنگی]] باید گفت ارتداد افزون بر اینکه خود فرد را از [[دین]] و [[ارزش‌های دینی]] جدا می‌کند، سبب [[سست]] شدن [[اعتقاد]] دیگران و زمینه‌سازی برای [[نفوذ]] در [[اعتقادات]] [[مردم]] و کاهش [[توانمندی]] دین در عرصه‌های گوناگون میشود. این روند را در [[صدر اسلام]] نیز می‌توان [[مشاهده]] کرد که برخی از [[یهودیان]] با [[هدف]] [[تضعیف]] [[دین اسلام]]، [[صبح]] [[مسلمان]] می‌شدند و سپس [[مسلمانی]] را ترک می‌کردند و به [[یهودیت]] باز می‌گشتند تا به مخاطبان [[القا]] کنند که [[اسلام]] آن چیزی نیست که تصور د داشتند یا در [[تورات]] آمده است<ref>{{متن قرآن|وَإِذَا جَاءُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ}} «و چون نزد شما آیند می‌گویند: ما ایمان آورده‌ایم؛ در حالی که با کفر به درون آمده و با کفر بیرون رفته‌اند و خداوند به آنچه پنهان می‌داشتند آگاه‌تر است» سوره مائده، آیه ۶۱؛ رسول جعفریان، تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۶۹.</ref>؛ لذا [[ارتداد]] یک مسلمان - چه با اطلاع از چنین تبعاتی و چه عدم اطلاع - عامل تهدیدی برای [[امنیت فرهنگی]] [[جامعه اسلامی]] است. از جمله مصادیق [[تاریخی]] برخورد شدید با مسئله ارتداد می‌توان به [[طغیان]] [[مرتدان]] و [[تدارک]] برای [[حمله]] به [[مدینه]] پس از [[رحلت پیامبر اکرم]]{{صل}} اشاره کرد که به «حروب الرده» معروف شد. در دوره معاصر نیز پس از [[انقلاب اسلامی]]، هنگامی که [[جبهه]] ملی علیه لایحه [[قصاص]] - به عنوان یکی از [[احکام]] ضروری اسلام - در سال ۱۳۶۰ دست به راهپیمایی زد، [[امام خمینی]] آنان را [[مرتد]] اعلام کرد. بی‌گمان امام خمینی افزون بر [[حکم]] مسلم ارتداد، پیامدهای [[فرهنگی]] این اقدام علیه یک [[حکم قطعی]] [[دینی]] را نیز مد نظر داشت که این چنین و با [[قاطعیت]] و بدون ملاحظات [[سیاسی]]، به ارتداد [[منکران]] حکم قصاص حکم داد.<ref>[[محمد اسماعیل نباتیان|نباتیان، محمد اسماعیل]]، [[فقه و امنیت (کتاب)|فقه و امنیت]] ص ۳۰۰.</ref>
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| # [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | | # [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] |
| # [[پرونده:IM010643.jpg|22px]] [[محمد اسماعیل نباتیان|نباتیان، محمد اسماعیل]]، [[فقه و امنیت (کتاب)|'''فقه و امنیت''']]
| |
| {{پایان منابع}} | | {{پایان منابع}} |
|
| |
|
