اخلاص در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اخلاص| عنوان مدخل  = اخلاص| مداخل مرتبط = [[اخلاص در قرآن]] - [[اخلاص در حدیث]] - [[اخلاص در فقه اسلامی]] - [[اخلاص در اخلاق اسلامی]] - [[اخلاص در معارف دعا و زیارات]] - [[اخلاص در معارف و سیره نبوی]] - [[اخلاص در معارف و سیره حسینی]] - [[اخلاص در معارف و سیره سجادی]] - [[اخلاص در معارف و سیره رضوی]] - [[اخلاص در عبادت]] - [[اخلاص در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = اخلاص
| عنوان مدخل  = اخلاص
| مداخل مرتبط = [[اخلاص در قرآن]] - [[اخلاص در حدیث]] - [[اخلاص در فقه اسلامی]] - [[اخلاص در اخلاق اسلامی]] - [[اخلاص در معارف دعا و زیارات]] - [[اخلاص در معارف و سیره نبوی]] - [[اخلاص در معارف و سیره علوی]] - [[اخلاص در معارف و سیره حسینی]] - [[اخلاص در معارف و سیره سجادی]] - [[اخلاص در معارف و سیره رضوی]] - [[اخلاص در عبادت]] - [[اخلاص در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


'''[[اخلاص]]''' به معنای پاک‌کردن و سالم‌ساختن از آمیختگی یا [[اعتقاد]] [[خالص]] به یکتایی [[خداوند]] است که در [[کتاب مقدس]] و [[قرآن کریم]] به کار رفته است. [[حقیقت]] اخلاص خالص‌ساختن قصد و [[نیت]] از غیر خداوند است. از آنجا که [[ارزش]] نیتِ عمل [[برتر]] از خود عمل است، پس اخلاص در کار از انجام همان عمل ارزش بالاتری دارد. اخلاص سبب دوری از اغوای [[شیطان]]، [[سلامت]] [[دل]]، رساندن خیر به دیگران و خودداری از [[بدی‌ها]] می‌شود و [[غلبه]] بر [[هوای نفس]] و [[آرزوی طولانی]] از آفات و موانع اخلاص است.
'''[[اخلاص]]''' به معنای پاک‌کردن و سالم‌ساختن از آمیختگی یا [[اعتقاد]] [[خالص]] به یکتایی [[خداوند]] است که در [[کتاب مقدس]] و [[قرآن کریم]] به کار رفته است. [[حقیقت]] اخلاص خالص‌ساختن قصد و [[نیت]] از غیر خداوند است. از آنجا که [[ارزش]] نیتِ عمل [[برتر]] از خود عمل است، پس اخلاص در کار از انجام همان عمل ارزش بالاتری دارد. اخلاص سبب دوری از اغوای [[شیطان]]، [[سلامت]] [[دل]]، رساندن خیر به دیگران و خودداری از [[بدی‌ها]] می‌شود و [[غلبه]] بر [[هوای نفس]] و آرزوی طولانی از آفات و موانع اخلاص است.


== معناشناسی ==
== معناشناسی ==
[[اخلاص]] به معنای پاک‌کردن و سالم‌ساختن از آمیختگی<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۷/۲۶.</ref> یا [[اعتقاد]] [[خالص]] به یکتایی [[خداوند]]<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۴/۱۸۶.</ref> است. برخی اخلاص در [[اطاعت]] را ترک [[ریا]] معنا کرده‌اند<ref>جوهری، الصحاح، ۳/۱۰۳۷.</ref>. در اصطلاح [[اخلاقی]] به معنای پالایش [[نیت]] از همه شوائب<ref>نراقی، مهدی، جامع السعادات، ۲/۴۱۳.</ref> و [[پاک]] کردن [[دل]] از آلودگی‌های تیره‌کننده<ref>جرجانی، کتاب التعریفات، ۵؛ تهانوی، موسوعة کشاف، ۱/۱۲۲-۱۲۳.</ref> است.
«[[اخلاص]]» به معنای پاک‌کردن و سالم‌ساختن از آمیختگی<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۷/۲۶.</ref> یا [[اعتقاد]] [[خالص]] به یکتایی [[خداوند]]<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۴/۱۸۶.</ref> است. برخی اخلاص در [[اطاعت]] را ترک [[ریا]] معنا کرده‌اند<ref>جوهری، الصحاح، ۳/۱۰۳۷.</ref>. در اصطلاح [[اخلاقی]] به معنای پالایش [[نیت]] از همه شوائب<ref>نراقی، مهدی، جامع السعادات، ۲/۴۱۳.</ref> و [[پاک]] کردن [[دل]] از آلودگی‌های تیره‌کننده<ref>جرجانی، کتاب التعریفات، ۵؛ تهانوی، موسوعة کشاف، ۱/۱۲۲-۱۲۳.</ref> است.


در اصطلاح [[عرفانی]]، افزون بر معنای یادشده، آن را [[پیراستگی]] عمل از هر گونه آمیختگی شمرده‌اند<ref>انصاری، منازل السائرین، ۶۲.</ref>. [[امام خمینی]] نیز در اصطلاح عرفانی، اخلاص را [[تصفیه]] عمل از هر گونه آمیختگی با غیر [[حق]] می‌داند<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۳۲۸.</ref>؛ به گونه‌ای‌که [[انسان]] [[باطن]] خود را از هر چه جز خداست، پاک کند<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۳۲۷.</ref>.
در اصطلاح [[عرفانی]]، افزون بر معنای یادشده، آن را [[پیراستگی]] عمل از هر گونه آمیختگی شمرده‌اند<ref>انصاری، منازل السائرین، ۶۲.</ref>. [[امام خمینی]] نیز در اصطلاح عرفانی، اخلاص را [[تصفیه]] عمل از هر گونه آمیختگی با غیر [[حق]] می‌داند<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۳۲۸.</ref>؛ به گونه‌ای‌که [[انسان]] [[باطن]] خود را از هر چه جز خداست، پاک کند<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۳۲۷.</ref>.
۷۶٬۰۰۹

ویرایش