←نام‌های پرچم سپاه
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[پرچم]] و علَم در هر سپاهی نشان آنان بوده است. پرچم، رنگی خاص و شعاری ویژه دارد و نیروهای [[جنگ]] جوی هر [[سپاه]] با پرچم خود شناخته می‌شدند و می‌شوند. این علامت بیشتر در [[نبردها]] به کار می‌رفت. در روایتی از [[امام صادق]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب{{ع}}، ج۳، ص۲۹۹؛ بحارالانوار، ج۱۲، ص۵۷.</ref> و [[امام علی]]{{عم}}<ref>ابن اشعث، الجعفریات، ص۲۸؛ قاضی نعمان، دعائم الإسلام، ج۱، ص۳۴۴؛ بحارالانوار، ج۹۷، ص۵۱.</ref> نقل کرده‌اند: اوّلین کسی که پرچم برافراشت، ابراهیم [[پیامبر]] بود. او پرچم را با [[شعار]] {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}<ref>«هیچ خدایی جز خداوند نیست» سوره صافات، آیه ۳۵.</ref> برای نخستین بار برافراشت. این نکته از خبر [[تهذیب الأحکام]] از [[امام باقر]]{{ع}}، نیز استفاده می‌شود<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۷۰: {{متن حدیث|وَ أَوَّلُ مَنِ اتَّخَذَ الرَّايَاتِ إِبْرَاهِيمُ{{ع}} لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}.</ref> که [[علامه مجلسی]] در شرحش آن را به همین معنا، یا برافراشتن پرچم برای اعلای کلمۀ [[توحید]] دانسته است<ref>علامه مجلسی، ملاذ الاخیار، ج۹، ص۴۵۱.</ref>. [[بدیهی]] است که قبل از ابراهیم دیگران هم پرچم داشتند، ولی اهمیت کار در برافراشتن پرچم توحید بوده؛ چه {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} بر پرچم نوشته شده، یا برای [[ترویج]] [[دین توحیدی]]، پرچم برافراشته باشد. همین [[روایات]]، ابراهیم را اوّلین [[مجاهد]] [[راه خدا]] معرفی کرده‌اند و شاید استفاده از پرچم در همین [[جهاد]] بوده است.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۴، ص ۲۵۱ - ۲۵۲.</ref> | [[پرچم]] و علَم در هر سپاهی نشان آنان بوده است. پرچم، رنگی خاص و شعاری ویژه دارد و نیروهای [[جنگ]] جوی هر [[سپاه]] با پرچم خود شناخته می‌شدند و می‌شوند. این علامت بیشتر در [[نبردها]] به کار می‌رفت. در روایتی از [[امام صادق]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب{{ع}}، ج۳، ص۲۹۹؛ بحارالانوار، ج۱۲، ص۵۷.</ref> و [[امام علی]]{{عم}}<ref>ابن اشعث، الجعفریات، ص۲۸؛ قاضی نعمان، دعائم الإسلام، ج۱، ص۳۴۴؛ بحارالانوار، ج۹۷، ص۵۱.</ref> نقل کرده‌اند: اوّلین کسی که پرچم برافراشت، ابراهیم [[پیامبر]] بود. او پرچم را با [[شعار]] {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}<ref>«هیچ خدایی جز خداوند نیست» سوره صافات، آیه ۳۵.</ref> برای نخستین بار برافراشت. این نکته از خبر [[تهذیب الأحکام]] از [[امام باقر]]{{ع}}، نیز استفاده می‌شود<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۷۰: {{متن حدیث|وَ أَوَّلُ مَنِ اتَّخَذَ الرَّايَاتِ إِبْرَاهِيمُ{{ع}} لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}}.</ref> که [[علامه مجلسی]] در شرحش آن را به همین معنا، یا برافراشتن پرچم برای اعلای کلمۀ [[توحید]] دانسته است<ref>علامه مجلسی، ملاذ الاخیار، ج۹، ص۴۵۱.</ref>. [[بدیهی]] است که قبل از ابراهیم دیگران هم پرچم داشتند، ولی اهمیت کار در برافراشتن پرچم توحید بوده؛ چه {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} بر پرچم نوشته شده، یا برای [[ترویج]] [[دین توحیدی]]، پرچم برافراشته باشد. همین [[روایات]]، ابراهیم را اوّلین [[مجاهد]] [[راه خدا]] معرفی کرده‌اند و شاید استفاده از پرچم در همین [[جهاد]] بوده است.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۴، ص ۲۵۱ - ۲۵۲.</ref> | ||
==نام‌های | ==نام‌های پرچم سپاه== | ||
دربارۀ پرچم سپاه، سه تعبیر و نام داریم: | دربارۀ پرچم سپاه، سه تعبیر و نام داریم: | ||
#عَلَم نام پرچمی است که آن را باعث جمع شدن سپاه دانسته‌اند<ref>فراهیدی، العین، ج۲، ص۱۵۳؛ ازهری، تهذیب اللّغه، ج۲، ص۲۵۴: {{عربی|العَلَم: الرايةُ الّتي إليها يَجْتَمِعُ الجُندُ}}.</ref>. برای [[علم]] دو تعبیر خاص بیان کرده‌اند. | #عَلَم نام پرچمی است که آن را باعث جمع شدن سپاه دانسته‌اند<ref>فراهیدی، العین، ج۲، ص۱۵۳؛ ازهری، تهذیب اللّغه، ج۲، ص۲۵۴: {{عربی|العَلَم: الرايةُ الّتي إليها يَجْتَمِعُ الجُندُ}}.</ref>. برای [[علم]] دو تعبیر خاص بیان کرده‌اند. | ||
#«لِواء» که برافراشته می‌شود و در دست صاحب سپاه و | #«لِواء» که برافراشته می‌شود و در دست صاحب سپاه و فرمانده کلّ سپاه بوده است<ref>ابن‌اثیر، النّهایه، ج۴، ص۲۷۹؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۶۶: {{عربی|اللِّوَاء: الرّايةُ و لا يُمْسِكُها إلّا صاحبُ الجَيْشِ}}.</ref>. برای اعزام افراد به مناطق مختلف برای او لوا بسته میشد<ref>ابن‌سعد، طبقات الکبری، دارالکتب العلمیه، ج۲، ص۱۲۸؛ مقریزی، إمتاع الأسماع، ج۲، ص۹۵.</ref>. | ||
#«[[رایه]]» که به علَم و [[پرچم]] معنا شده است. عَلمی که [[نصب]] می‌شود، تا از دور دیده شود<ref>راغب، مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۷۵: {{عربی|الرَّايَةُ: العلامة المنصوبةُ للرّؤية}}.</ref> و در [[اختیار]] [[فرمانده]] عملیات قرار میگیرد. برخی این معنا را برای لوا آورده‌اند<ref>عاصمی، سمط النّجوم العوالی، ج۲، ص۲۷: {{عربی|واللّواء هُوَ العَلَمُ الَّذي يُحْمَلُ في الحرب يُعْرَفُ بِهِ مُوضِعُ صاحِبِ الجيشِ وَقَدْ يَحْمِلُهُ أميرُ الجيشِ نَفْسُه و قَدْ يَدْفَعُهُ لِمُقَدَّمِ المُعَسْكَرِ و قَدْ صَرَّحَ جَماعةٌ مِنَ أئمة اللّغة بِتَرادُفِ اللَّواءِ و الرّايَةِ}}.</ref>. | #«[[رایه]]» که به علَم و [[پرچم]] معنا شده است. عَلمی که [[نصب]] می‌شود، تا از دور دیده شود<ref>راغب، مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۷۵: {{عربی|الرَّايَةُ: العلامة المنصوبةُ للرّؤية}}.</ref> و در [[اختیار]] [[فرمانده]] عملیات قرار میگیرد. برخی این معنا را برای لوا آورده‌اند<ref>عاصمی، سمط النّجوم العوالی، ج۲، ص۲۷: {{عربی|واللّواء هُوَ العَلَمُ الَّذي يُحْمَلُ في الحرب يُعْرَفُ بِهِ مُوضِعُ صاحِبِ الجيشِ وَقَدْ يَحْمِلُهُ أميرُ الجيشِ نَفْسُه و قَدْ يَدْفَعُهُ لِمُقَدَّمِ المُعَسْكَرِ و قَدْ صَرَّحَ جَماعةٌ مِنَ أئمة اللّغة بِتَرادُفِ اللَّواءِ و الرّايَةِ}}.</ref>. | ||
[[زمخشری]]، «رایه» را «علَم خُرد» و «لوا» را «علَم بزرگ» دانسته، که به [[فارسی]] آن را «درفش» گویند <ref>زمخشری، مقدمة الأدب، ص۶۹.</ref>. | [[زمخشری]]، «رایه» را «علَم خُرد» و «لوا» را «علَم بزرگ» دانسته، که به [[فارسی]] آن را «درفش» گویند <ref>زمخشری، مقدمة الأدب، ص۶۹.</ref>. | ||