ابومیسره: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از شرح حال او اطلاعی در دست نیست. تنها جایی که از او یاد شده، در قضیه کشتن [[خبیب]] یکی از بازماندگان [[سریه رجیع]] است که پس از به دار کشیده شدنش در تنعیم،<ref>نهایة الارب، ج۱۷، ص۱۳۷.</ref> او را با سرنیزه خود بر سرِ دار، به [[شهادت]] رساند.<ref>السیرة النبویه، ج۳، ص۱۷۳؛ سیراعلام‌النبلاء، ج۱، ص۲۲؛ المغازی، ج۱، ص۳۶۱.</ref> [[ابوالفتوح رازی]] و [[بغوی]] با [[نقل]] مفصل این ماجرا می‌نویسند: خبیب به او گفت: از [[خدا]] بترس؛ ولی وی با سرسختی بیش‌تر، نیزه را در سینه‌اش فرو برد و [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ}}<ref>«و چون به او گویند: از خداوند پروا کن، خویشتن‌بینی او را به گناه می‌کشاند پس دوزخ او را بس و بی‌گمان، این بستر | از شرح حال او اطلاعی در دست نیست. تنها جایی که از او یاد شده، در قضیه کشتن [[خبیب]] یکی از بازماندگان [[سریه رجیع]] است که پس از به دار کشیده شدنش در تنعیم،<ref>نهایة الارب، ج۱۷، ص۱۳۷.</ref> او را با سرنیزه خود بر سرِ دار، به [[شهادت]] رساند.<ref>السیرة النبویه، ج۳، ص۱۷۳؛ سیراعلام‌النبلاء، ج۱، ص۲۲؛ المغازی، ج۱، ص۳۶۱.</ref> [[ابوالفتوح رازی]] و [[بغوی]] با [[نقل]] مفصل این ماجرا می‌نویسند: خبیب به او گفت: از [[خدا]] بترس؛ ولی وی با سرسختی بیش‌تر، نیزه را در سینه‌اش فرو برد و [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ}}<ref>«و چون به او گویند: از خداوند پروا کن، خویشتن‌بینی او را به گناه می‌کشاند پس دوزخ او را بس و بی‌گمان، این بستر بد است» سوره بقره، آیه ۲۰۶.</ref> در اشاره به این واقعه نازل شد<ref>روض‌الجنان، ج۳، ص۱۴۷; تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۳۲.</ref><ref>[[سید محمد فاطمی ابهری|فاطمی ابهری، سید محمد]]، [[ابومَیسَرَه (مقاله)|مقاله «ابومَیسَرَه»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۲، ص 59.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۰
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
از شرح حال او اطلاعی در دست نیست. تنها جایی که از او یاد شده، در قضیه کشتن خبیب یکی از بازماندگان سریه رجیع است که پس از به دار کشیده شدنش در تنعیم،[۱] او را با سرنیزه خود بر سرِ دار، به شهادت رساند.[۲] ابوالفتوح رازی و بغوی با نقل مفصل این ماجرا می‌نویسند: خبیب به او گفت: از خدا بترس؛ ولی وی با سرسختی بیش‌تر، نیزه را در سینه‌اش فرو برد و آیه 
وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ
[۳] در اشاره به این واقعه نازل شد[۴][۵]
منابع
پانویس
- ↑ نهایة الارب، ج۱۷، ص۱۳۷.
- ↑ السیرة النبویه، ج۳، ص۱۷۳؛ سیراعلام‌النبلاء، ج۱، ص۲۲؛ المغازی، ج۱، ص۳۶۱.
- ↑ «و چون به او گویند: از خداوند پروا کن، خویشتن‌بینی او را به گناه می‌کشاند پس دوزخ او را بس و بی‌گمان، این بستر بد است» سوره بقره، آیه ۲۰۶.
- ↑ روض‌الجنان، ج۳، ص۱۴۷; تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۳۲.
- ↑ فاطمی ابهری، سید محمد، مقاله «ابومَیسَرَه»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۲، ص 59.