(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{مدخل مرتبط
#تغییر_مسیر [[نام امام علی]]
| موضوع مرتبط = امام علی
| عنوان مدخل = [[امام علی]]
| مداخل مرتبط = [[امام علی در قرآن]] - [[امام علی در حدیث]] - [[امام علی در کلام اسلامی]]
| پرسش مرتبط = امام علی (پرسش)
}}
== مقدمه ==
هنگامی که [[امام]] {{ع}} متولد شد، مادرش [[فاطمه بنت اسد]]، از سرِ [[خجسته]] داشتن نام پدرش اسد، او را "حیدرة"<ref>اسد و حیدره، دو گونه شیر هستند.</ref> نامید. سپس او و [[ابو طالب]]، به [[الهام الهی]] توافق کردند که وی را "[[علی]]" بنامند<ref>آن گونه که متون تاریخی نشان می‌دهند، این تغییر در اوان ولادت حضرت رخ داده است. از این رو، آنچه از عطا نقل شده است که چون از دوش پیامبر {{صل}} بالا رفت و بت‌ها را شکست، به جهت هم خانواده بودن علی و علو، علی نام گرفت، فاقد اعتبار تاریخی است و امری ذوقی بیش نیست.</ref>. [[امام]] {{ع}}، نام‌های دیگری نیز دارد که در لابه‌لای متون [[تاریخی]] و [[حدیثی]] [[دانشنامه]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} آمده است<ref>ر. ک: دانشنامه امیرالمؤمنین {{ع}}، ج ۱ (بخش یکم/ فصل یکم/ نام‌ها).</ref>.
[[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}}: روزی [[پیامبر خدا]] نشسته بود و [[علی]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]] {{عم}} هم نزدش بودند. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "[[سوگند]] به کسی که مرا [[بشارت دهنده]] به [[حق]] برانگیخت، نزد خدای عز و جل، آفریده‌ای از ما محبوب‌تر و گرامی‌تر بر روی [[زمین]] نیست. خدای- تبارک و تعالی- نام مرا از نام‌های خود مشتق کرد که او محمود است و من محمدم و برای تو نیز- ای [[علی]]!- نامی از نام‌های خود برگرفت که او [[علی]] اعلی است و تو [[علی]] هستی..."<ref>الإمام زین العابدین {{ع}}: {{متن حدیث|کانَ رَسولُ اللهِ {{صل}} ذاتَ یومٍ جالِساً وعِندَهُ عَلِی وفاطِمَةُ وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ {{عم}}، فَقالَ: وَالذی بَعَثَنی بِالحَق بَشیراً، ما عَلی وَجهِ الأَرضِ خَلقٌ أحَب إلَی اللهِ عز وجَل ولا أکرَمَ عَلَیهِ مِنا. إن اللهَ تَبارَک وتَعالی شَق لِی اسماً مِن أسمائِهِ؛ فَهُوَ مَحمودٌ وأنَا مُحَمدٌ، وشَق لَک یا عَلِی اسماً مِن أسمائِهِ؛ فَهُوَ العَلِی الأَعلی وأنتَ عَلِی...}} (معانی الأخبار، ص ۵۵، ح ۳).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۲۷.</ref>.
