جوایز سلطان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
جوایز سلطان، به اموالی می‌گویند که به عنوان جایزه، از سوی [[سلطان]] یا [[کارگزاران]] وی، به کسی یا گروهی داده شود. از آنجا که قبول و [[پذیرش]] هدایای [[حاکمان جور]]، خود راهی برای جلب [[رضایت]] و علاقه [[مردم]] به دستگاه بوده و چنین اموالی اغلب، به [[زور]] از [[مردم]] [[غصب]] شده است، [[فقهای اسلام]] آن را [[حرام]] می‌دانند. | جوایز سلطان، به اموالی می‌گویند که به عنوان جایزه، از سوی [[سلطان]] یا [[کارگزاران]] وی، به کسی یا گروهی داده شود. از آنجا که قبول و [[پذیرش]] هدایای [[حاکمان جور]]، خود راهی برای جلب [[رضایت]] و علاقه [[مردم]] به دستگاه بوده و چنین اموالی اغلب، به [[زور]] از [[مردم]] [[غصب]] شده است، [[فقهای اسلام]] آن را [[حرام]] می‌دانند. | ||
تنها در یک مورد، [[حکم]] به جواز اخذ جوایز داده شده است و آن هنگامی است که آمیختگی [[اموال]] [[سلطان]] به [[حرام]] محرز بوده، ولی [[حرمت]] آنچه را که به عنوان جایزه می‌دهد معلوم نباشد<ref>صبح الاعشی، ج۱، ص۴۳۱؛ تهذیب اللغة، ج۱۱، ص۱۴۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۲، ص۱۵۴۸.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} راجع به جوایز فرمود: "چیزی از دنیای آنها [[حاکمان جور]] به شما نمی‌رسد، جز آنکه به همان اندازه دین‌تان را بر باد می‌دهد"<ref>مکاسب، ج۲، ص۱۶۵؛ المکاسب المحرمة، ج۲، ص۲۲۳؛ المغنی، ج۴، ص۲۹۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۲۹.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۳.</ref> | تنها در یک مورد، [[حکم]] به جواز اخذ جوایز داده شده است و آن هنگامی است که آمیختگی [[اموال]] [[سلطان]] به [[حرام]] محرز بوده، ولی [[حرمت]] آنچه را که به عنوان جایزه می‌دهد معلوم نباشد<ref>صبح الاعشی، ج۱، ص۴۳۱؛ تهذیب اللغة، ج۱۱، ص۱۴۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۲، ص۱۵۴۸.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} راجع به جوایز فرمود: "چیزی از دنیای آنها [[حاکمان جور]] به شما نمی‌رسد، جز آنکه به همان اندازه دین‌تان را بر باد می‌دهد"<ref>مکاسب، ج۲، ص۱۶۵؛ المکاسب المحرمة، ج۲، ص۲۲۳؛ المغنی، ج۴، ص۲۹۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۲۹.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۷۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات سیاسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۴
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
جوایز سلطان، به اموالی می‌گویند که به عنوان جایزه، از سوی سلطان یا کارگزاران وی، به کسی یا گروهی داده شود. از آنجا که قبول و پذیرش هدایای حاکمان جور، خود راهی برای جلب رضایت و علاقه مردم به دستگاه بوده و چنین اموالی اغلب، به زور از مردم غصب شده است، فقهای اسلام آن را حرام می‌دانند. تنها در یک مورد، حکم به جواز اخذ جوایز داده شده است و آن هنگامی است که آمیختگی اموال سلطان به حرام محرز بوده، ولی حرمت آنچه را که به عنوان جایزه می‌دهد معلوم نباشد[۱]. امام صادق (ع) راجع به جوایز فرمود: "چیزی از دنیای آنها حاکمان جور به شما نمی‌رسد، جز آنکه به همان اندازه دین‌تان را بر باد می‌دهد"[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ صبح الاعشی، ج۱، ص۴۳۱؛ تهذیب اللغة، ج۱۱، ص۱۴۹؛ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۲، ص۱۵۴۸.
- ↑ مکاسب، ج۲، ص۱۶۵؛ المکاسب المحرمة، ج۲، ص۲۲۳؛ المغنی، ج۴، ص۲۹۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۲۹.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۷۳.