زور

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

سخن دروغ و شهادت باطل[۱]. اصل آن به معنای انحراف و عدول[۲].

وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ[۳].

نکته مهم در مفهوم "زور"، بُعد ظاهرسازی آن است؛ یعنی "شهادت باطل" در واقع عدول از حق است؛ در حالی‌ که شکل و ظاهر آن مثل "شهادت حق" است؛ لذا به آن "زور" اطلاق می‌شود[۴]. زور در اصل حق‌نماییِ باطل است، چنان‌که توهم شود، حق است. زور شامل دروغ و هر لهو باطلی مانند غنا و فحش و دشنام می‌شود[۵].

از صفات مؤمنان که از ارزش‌های فرهنگ جامعه اسلامی محسوب می‌شود، اجتناب از شهادت زور به معنای دروغ عمدی و آگاهانه است[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۳۸۰.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۶.
  3. «از گفتار دروغ بپرهیزید» سوره حج، آیه ۳۰.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۳۶۴.
  5. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۲۴۳-۲۴۴.
  6. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۹، ص۱۱۱.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۲۵.