بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = دارالعدل | |||
| عنوان مدخل = دارالعدل | |||
| مداخل مرتبط = [[دارالعدل در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
دارالعدل<ref>دارالعدل، در معنی دیگر معادل دارالإسلام است. ر.ک: دارالإسلام. و نیز سرزمینی که تحت حکومت امام عدل باشد، دارالعدل در مقابل دارالجور خوانده می‌شود.</ref>، به معنای [[خانه]] داد و [[دادگستری]] بود. آن‌گاه که [[حکومت]] در [[مصر]] به “سلاطین ایوبی” رسید، ساختمانی بنا کردند تا به امور [[مظالم]] رسیدگی نمایند و نام آن را “دارالعدل” نهادند. دارالعدل، به تدریج جایگزین “دارالقضا”یی شد که در [[صدر اسلام]] معمول بود<ref>ر.ک: دار القضا.</ref>. ایوبیین، برای [[احترام]] و اهمیت دادن به این مکان، روی تخت نمی‌نشستند، بلکه روی صندلی کنار آن قرار می‌گرفتند و با استقرار [[سلطان]] در [[جایگاه]] مخصوص، قضاتی از [[مذاهب اربعه]]، سمت راست وی و [[وکیل]] [[بیت المال]] و دیگر ارباب [[وظایف]]، روبه‌روی [[سلطان]] می‌نشستند و با [[قرائت]] [[دادخواهی]] به حل و فصل آن می‌پرداختند<ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۲۴۲-۲۴۱.</ref>. بعدها، به [[دلیل]] گستردگی دارالعدل، [[کارها]] به بخش‌های گوناگونی تقسیم شده بود؛ از قبیل: نظر در [[مظالم]] [[سپاه]]، [[مظالم]] [[کارگزاران]] و مانند آن. پیش از ایوبیان، “ملک [[عادل]] نورالدین زنگی” نیز به تأسیس دارالعدل در [[دمشق]] [[همّت]] گماشت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۲.</ref>. | دارالعدل<ref>دارالعدل، در معنی دیگر معادل دارالإسلام است. ر. ک: دارالإسلام. و نیز سرزمینی که تحت حکومت امام عدل باشد، دارالعدل در مقابل دارالجور خوانده می‌شود.</ref>، به معنای [[خانه]] داد و [[دادگستری]] بود. آن‌گاه که [[حکومت]] در [[مصر]] به “سلاطین ایوبی” رسید، ساختمانی بنا کردند تا به امور [[مظالم]] رسیدگی نمایند و نام آن را “دارالعدل” نهادند. دارالعدل، به تدریج جایگزین “دارالقضا”یی شد که در [[صدر اسلام]] معمول بود<ref>ر. ک: دار القضا.</ref>. ایوبیین، برای [[احترام]] و اهمیت دادن به این مکان، روی تخت نمی‌نشستند، بلکه روی صندلی کنار آن قرار می‌گرفتند و با استقرار [[سلطان]] در [[جایگاه]] مخصوص، قضاتی از [[مذاهب اربعه]]، سمت راست وی و [[وکیل]] [[بیت المال]] و دیگر ارباب [[وظایف]]، روبه‌روی [[سلطان]] می‌نشستند و با [[قرائت]] [[دادخواهی]] به حل و فصل آن می‌پرداختند<ref>تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۲۴۲-۲۴۱.</ref>. بعدها، به [[دلیل]] گستردگی دارالعدل، [[کارها]] به بخش‌های گوناگونی تقسیم شده بود؛ از قبیل: نظر در [[مظالم]] [[سپاه]]، [[مظالم]] [[کارگزاران]] و مانند آن. پیش از ایوبیان، “ملک [[عادل]] نورالدین زنگی” نیز به تأسیس دارالعدل در [[دمشق]] [[همّت]] گماشت<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات سیاسی]] | ||