قرائات سبع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی « ==مقدمه== قرائات هفت تن از قاریان مشهور که برای نخستین بار از طرف ابوبکر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = قرائت
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[قرائات]] هفت تن از [[قاریان]] مشهور که برای نخستین بار از
[[قرائات]] هفت تن از [[قاریان]] مشهور که برای نخستین بار از طرف [[ابوبکر محمد بن‏ موسی‏ بن ‏مجاهد تمیمی]] معروف به [[ابن‏ مجاهد]] در کتاب «القرائات ‏السبعه» جمع‏‌آوری شده است، «قرائات سبع» یا به تعبیر صحیح‏‌تر «قرائات سبعه» نام گرفت.


طرف [[ابوبکر محمد بن‏ موسی‏ بن ‏مجاهد تمیمی]] معروف به [[ابن‏ مجاهد]] در کتاب «القرائات ‏السبعه» جمع‏‌آوری شده است، «قرائات سبع» یا به تعبیر صحیح‏‌تر «قرائات سبعه» نام گرفت.
قرائات هفت‌‏گانه عبارت‌اند از:
 
# [[قرائت ابن‏ عامر]]؛ [[عبدالله ‏بن ‏عامر یحصبی دمشقی]].
قرائات هفت‌‏گانه عبارتند از:
# [[قرائت ابن‏ کثیر]]؛ [[عبدالله‏ بن‏ کثیر داری مکّی]].
#قرائت [[ابن‏ عامر]]؛ [[ابونعیم]] (ابوعمران) [[عبدالله ‏بن ‏عامر یحصبی دمشقی]].
# [[قرائت عاصم]]؛ [[عاصم ‏بن‏ ابی ‏النجود ابن‏ بهدله کوفی مولی بن ی‏خزیمه]].
#قرائت [[ابن‏ کثیر]]؛ [[ابومعبد]] [[عبدالله‏ بن‏ کثیر داری مکّی]].
# [[قرائت ابوعمرو]]؛ [[زبّان‏ بن ‏علاء بن ‏عمار بن ‏عبدالله بصری مازنی]].
#قرائت [[عاصم]]؛ [[ابوبکر عاصم ‏بن‏ ابی ‏النجود ابن‏ بهدله کوفی مولی بن ی‏خزیمه]].
# [[قرائت حمزه]]؛ [[حمزه ‏بن ‏حبیب ‏بن ‏عماره بن ‏اسماعیل زیات تمیمی کوفی]].
۴. قرائت ابوعمرو؛ [[زبّان‏ بن ‏علاء بن ‏عمار بن ‏عبدالله بصری مازنی]].
# [[قرائت نافع]]؛ [[نافع ‏بن ‏عبدالحمان‏ بن ‏ابی ‏نعیم لیثی مدنی]].
۵. قرائت [[حمزه]]؛ [[ابوالحسن]] (ابوعماره) [[حمزه ‏بن ‏حبیب ‏بن ‏عماره بن ‏اسماعیل زیات تمیمی کوفی]].
# [[قرائت کسائی]]؛ [[ابوالحسن علی‏ بن ‏حمزه ‏بن ‏عبدالله ‏بن ‏بهمن بن ‏فیروز اسدی کوفی]] معروف به [[کسائی]].
۶. قرائت نافع؛ [[ابوعبدالله]] (ابو رویم) [[نافع ‏بن ‏عبدالحمان‏ بن ‏ابی ‏نعیم لیثی مدنی]].
۷. قرائت کسائی؛ [[ابوالحسن علی‏ بن ‏حمزه ‏بن ‏عبدالله ‏بن ‏بهمن بن ‏فیروز اسدی کوفی]] معروف به کسائی.


پس از دوره [[صحابه]] و [[تابعان]]، گروهی از [[مسلمانان]] به [[قرائت قرآن]] روی آورده و در این فن، کارآیی و [[شهرت]] چشم‌گیری یافتند و در هر منطقه و شهری قاریان فراوانی پرورش یافتند.
پس از دوره [[صحابه]] و [[تابعان]]، گروهی از [[مسلمانان]] به [[قرائت قرآن]] روی آورده و در این فن، کارآیی و [[شهرت]] چشم‌گیری یافتند و در هر منطقه و شهری قاریان فراوانی پرورش یافتند.


ابن ‏مجاهد از میان قاریان هر [[شهر]]، قرائت کسی را برگزید که [[مردم]] آن دیار بر رحجان قرائت او متفق بودند؛ ولی از قاریان [[شهر کوفه]]، قرائت سه تن را (حمزه، عاصم و کسائی) برگزید. گفته شده قرائت ابن‏ کثیر و نافع و ابوعمرو به [[اُبَی‏ بن ‏کعب]] برمی‏‌گردد، و قرائت ابن‏ عامر به [[عثمان]]، و قرائت حمزه، عاصم و کسائی به علی{{ع}} و عثمان و ابن‏ [[مسعود]] برمی‏‌گردد<ref>محمد‏ بن‏ بهادر زرکشی؛ البرهان فی علوم ‏القرآن (با حاشیه)؛ ج۱، صص۳۲۷-۳۲۹ و۳۳۸؛ محمدباقر حجتی؛ پژوهشی در تاریخ قرآن کریم؛ ص۳۱۲-۳۵۳؛ ابوالقاسم خویی؛ البیان فی تفسیر القرآن؛ ص۱۳۸-۱۵۶.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص۷۸۳-۷۸۴.</ref>
ابن ‏مجاهد از میان قاریان هر [[شهر]]، قرائت کسی را برگزید که [[مردم]] آن دیار بر رحجان قرائت او متفق بودند؛ ولی از قاریان [[شهر کوفه]]، قرائت سه تن را (حمزه، عاصم و کسائی) برگزید. گفته شده قرائت ابن‏ کثیر و نافع و ابوعمرو به [[اُبَی‏ بن ‏کعب]] برمی‏‌گردد، و قرائت ابن‏ عامر به [[عثمان]]، و قرائت حمزه، عاصم و کسائی به علی {{ع}} و عثمان و ابن‏ [[مسعود]] برمی‏‌گردد<ref>محمد‏ بن‏ بهادر زرکشی؛ البرهان فی علوم ‏القرآن (با حاشیه)؛ ج۱، صص۳۲۷-۳۲۹ و۳۳۸؛ محمدباقر حجتی؛ پژوهشی در تاریخ قرآن کریم؛ ص۳۱۲-۳۵۳؛ ابوالقاسم خویی؛ البیان فی تفسیر القرآن؛ ص۱۳۸-۱۵۶.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص۷۸۳-۷۸۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۶: خط ۳۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:علوم قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۴

مقدمه

قرائات هفت تن از قاریان مشهور که برای نخستین بار از طرف ابوبکر محمد بن‏ موسی‏ بن ‏مجاهد تمیمی معروف به ابن‏ مجاهد در کتاب «القرائات ‏السبعه» جمع‏‌آوری شده است، «قرائات سبع» یا به تعبیر صحیح‏‌تر «قرائات سبعه» نام گرفت.

قرائات هفت‌‏گانه عبارت‌اند از:

  1. قرائت ابن‏ عامر؛ عبدالله ‏بن ‏عامر یحصبی دمشقی.
  2. قرائت ابن‏ کثیر؛ عبدالله‏ بن‏ کثیر داری مکّی.
  3. قرائت عاصم؛ عاصم ‏بن‏ ابی ‏النجود ابن‏ بهدله کوفی مولی بن ی‏خزیمه.
  4. قرائت ابوعمرو؛ زبّان‏ بن ‏علاء بن ‏عمار بن ‏عبدالله بصری مازنی.
  5. قرائت حمزه؛ حمزه ‏بن ‏حبیب ‏بن ‏عماره بن ‏اسماعیل زیات تمیمی کوفی.
  6. قرائت نافع؛ نافع ‏بن ‏عبدالحمان‏ بن ‏ابی ‏نعیم لیثی مدنی.
  7. قرائت کسائی؛ ابوالحسن علی‏ بن ‏حمزه ‏بن ‏عبدالله ‏بن ‏بهمن بن ‏فیروز اسدی کوفی معروف به کسائی.

پس از دوره صحابه و تابعان، گروهی از مسلمانان به قرائت قرآن روی آورده و در این فن، کارآیی و شهرت چشم‌گیری یافتند و در هر منطقه و شهری قاریان فراوانی پرورش یافتند.

ابن ‏مجاهد از میان قاریان هر شهر، قرائت کسی را برگزید که مردم آن دیار بر رحجان قرائت او متفق بودند؛ ولی از قاریان شهر کوفه، قرائت سه تن را (حمزه، عاصم و کسائی) برگزید. گفته شده قرائت ابن‏ کثیر و نافع و ابوعمرو به اُبَی‏ بن ‏کعب برمی‏‌گردد، و قرائت ابن‏ عامر به عثمان، و قرائت حمزه، عاصم و کسائی به علی (ع) و عثمان و ابن‏ مسعود برمی‏‌گردد[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. محمد‏ بن‏ بهادر زرکشی؛ البرهان فی علوم ‏القرآن (با حاشیه)؛ ج۱، صص۳۲۷-۳۲۹ و۳۳۸؛ محمدباقر حجتی؛ پژوهشی در تاریخ قرآن کریم؛ ص۳۱۲-۳۵۳؛ ابوالقاسم خویی؛ البیان فی تفسیر القرآن؛ ص۱۳۸-۱۵۶.
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص۷۸۳-۷۸۴.