سمیه دختر خباط در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = سمیه دختر خباط
| عنوان مدخل  = سمیه دختر خباط
| مداخل مرتبط = [[سمیه دختر خباط در قرآن]] - [[سمیه دختر خباط در معارف مهدویت]]
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[سمیه]]''' است. "'''[[سمیه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
[[سمیه]] یکی از زنانی است که طبق [[روایت]] [[امام صادق]] {{ع}} جزو [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خواهد بود. مادر [[عمار یاسر]] بود. او هفتمین نفری بود که به [[اسلام]] گروید و به همین سبب بدترین شکنجه‌ها را بر او روا داشتند. گاهی که گذر [[پیامبر]] {{صل}} به [[عمّار]] و پدر و مادرش می‌افتاد و می‌دید که آنان در گرمای سوزان [[مکه]] روی زمین‌های داغ در حال [[شکنجه]] هستند، می‌فرمود: ای [[خاندان]] یاسر! [[صبر]] کنید؛ بدانید که وعده‌گاه شما [[بهشت]] است. سرانجام [[سمیه]] با نیزه دژخیمی خونخوار چون ابو [[جهل]]، به [[شهادت]] رسید و او نخستین [[زن]] [[شهید]] در [[اسلام]] است<ref>اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۸۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۰۹.</ref>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سمیه در قرآن]] - [[سمیه در حدیث]] - [[سمیه در تاریخ اسلامی]] - [[سمیه در معارف مهدویت]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سمیه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== سمیه در فرهنگنامه آخرالزمان ==
* [[سمیه]] یکی از زنانی است که طبق [[روایت]] [[امام صادق]] {{ع}} جزو [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خواهد بود. [[مادر]] [[عمار یاسر]] بود. او هفتمین نفری بود که به [[اسلام]] گروید و به همین سبب بدترین شکنجه‌ها را بر او روا داشتند. گاهی که گذر [[پیامبر]] {{صل}} به [[عمّار]] و [[پدر]] و مادرش می‌افتاد و می‌دید که آنان در گرمای سوزان [[مکه]] روی زمین‌های داغ در حال [[شکنجه]] هستند، می‌فرمود: ای [[خاندان]] یاسر! [[صبر]] کنید؛ بدانید که وعده‌گاه شما [[بهشت]] است. سرانجام [[سمیه]] با نیزه دژخیمی خونخوار چون ابو [[جهل]]، به [[شهادت]] رسید و او نخستین [[زن]] [[شهید]] در [[اسلام]] است<ref>اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۸۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۰۹.</ref>.
[[سمیه]] اولین زنی بود که [[بعد از ظهور]] [[اسلام]] به [[شهادت]] رسید. در [[مکه]] پس از اینکه‌ گروه اندکی به [[رسول خدا]] {{صل}} [[ایمان]] آوردند، [[مشرکین]] در پی [[مبارزه]] با [[دین اسلام]]، به‌ اذیت و [[آزار]] [[مسلمانان]] می‌‌پرداختند و این آزارها بیشتر متوجه اقشار پایین [[جامعه]] بود. [[خانواده]] یاسر که در [[جامعه]] آن روز از قبیله‌ای برخوردار نبودند که آنان را [[حمایت]] کنند‌ مورد [[هجوم]] [[مشرکین]] قرار گرفتند. [[سمیه]] را در زیر [[آفتاب]] به همراه شوهرش و فرزندش‌ [[عمار]] روزهای متمادی [[شکنجه]] می‌‌نمودند تا اینکه [[سمیه]] و یاسر در زیر [[شکنجه]] جان‌ باختند و به [[شهادت]] رسیدند و اولین [[شهیدان]] [[اسلام]] شدند. [[عمار]] نیز باقی ماند تا در‌ [[جنگ صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به دست [[سپاهیان]] [[معاویه]] به [[شهادت]] رسید. [[سمیه]] جزو معدود بانوان پاک‌دامن و بلند مرتبه‌ای است که [[پس از ظهور]] حضرت‌ [[مهدی]] {{ع}} به [[دنیا]] باز می‌‌گردد و در زمره [[یاران]] ایشان خواهد بود<ref>ر. ک: زنان.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۳۶۸.</ref>
 
==سمیه در فرهنگنامه آخرالزمان==
*[[سمیه]] اولین زنی بود که [[بعد از ظهور]] [[اسلام]] به [[شهادت]] رسید. در [[مکه]] پس از اینکه‌ گروه اندکی به [[رسول خدا]]{{صل}} [[ایمان]] آوردند، [[مشرکین]] در پی [[مبارزه]] با [[دین اسلام]]، به‌ اذیت و [[آزار]] [[مسلمانان]] می‌‌پرداختند و این آزارها بیشتر متوجه اقشار پایین [[جامعه]] بود. [[خانواده]] یاسر که در [[جامعه]] آن روز از قبیله‌ای برخوردار نبودند که آنان را [[حمایت]] کنند‌ مورد [[هجوم]] [[مشرکین]] قرار گرفتند. [[سمیه]] را در زیر [[آفتاب]] به همراه شوهرش و فرزندش‌ [[عمار]] روزهای متمادی [[شکنجه]] می‌‌نمودند تا اینکه [[سمیه]] و یاسر در زیر [[شکنجه]] جان‌ باختند و به [[شهادت]] رسیدند و اولین [[شهیدان]] [[اسلام]] شدند. [[عمار]] نیز باقی ماند تا در‌ [[جنگ صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به دست [[سپاهیان]] [[معاویه]] به [[شهادت]] رسید. [[سمیه]] جزو معدود بانوان پاک‌دامن و بلند مرتبه‌ای است که [[پس از ظهور]] حضرت‌ [[مهدی]]{{ع}} به [[دنیا]] باز می‌‌گردد و در زمره [[یاران]] ایشان خواهد بود<ref>ر.ک: زنان.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۳۶۸.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۴

مقدمه

سمیه یکی از زنانی است که طبق روایت امام صادق (ع) جزو یاران حضرت مهدی (ع) خواهد بود. مادر عمار یاسر بود. او هفتمین نفری بود که به اسلام گروید و به همین سبب بدترین شکنجه‌ها را بر او روا داشتند. گاهی که گذر پیامبر (ص) به عمّار و پدر و مادرش می‌افتاد و می‌دید که آنان در گرمای سوزان مکه روی زمین‌های داغ در حال شکنجه هستند، می‌فرمود: ای خاندان یاسر! صبر کنید؛ بدانید که وعده‌گاه شما بهشت است. سرانجام سمیه با نیزه دژخیمی خونخوار چون ابو جهل، به شهادت رسید و او نخستین زن شهید در اسلام است[۱].[۲]

سمیه در فرهنگنامه آخرالزمان

سمیه اولین زنی بود که بعد از ظهور اسلام به شهادت رسید. در مکه پس از اینکه‌ گروه اندکی به رسول خدا (ص) ایمان آوردند، مشرکین در پی مبارزه با دین اسلام، به‌ اذیت و آزار مسلمانان می‌‌پرداختند و این آزارها بیشتر متوجه اقشار پایین جامعه بود. خانواده یاسر که در جامعه آن روز از قبیله‌ای برخوردار نبودند که آنان را حمایت کنند‌ مورد هجوم مشرکین قرار گرفتند. سمیه را در زیر آفتاب به همراه شوهرش و فرزندش‌ عمار روزهای متمادی شکنجه می‌‌نمودند تا اینکه سمیه و یاسر در زیر شکنجه جان‌ باختند و به شهادت رسیدند و اولین شهیدان اسلام شدند. عمار نیز باقی ماند تا در‌ جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین (ع) به دست سپاهیان معاویه به شهادت رسید. سمیه جزو معدود بانوان پاک‌دامن و بلند مرتبه‌ای است که پس از ظهور حضرت‌ مهدی (ع) به دنیا باز می‌‌گردد و در زمره یاران ایشان خواهد بود[۳].[۴]

پانویس

  1. اسد الغابه، ج ۵، ص ۴۸۱.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۰۹.
  3. ر. ک: زنان.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۳۶۸.