سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ مارس ۲۰۲۴
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سوره دخان در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = سوره | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سوره دخان در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
واژه «دخان» دو بار در [[قرآن]] به‌کار رفته است: در [[آیات]] {{متن قرآن|ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ}}<ref>«سپس به آسمان رو آورد که (چون) دودی بود» سوره فصلت، آیه ۱۱.</ref> و {{متن قرآن|فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ}}<ref>«پس به روزی چشم بدوز که آسمان دودی آشکار برمی‌آورد» سوره دخان، آیه ۱۰.</ref>. [[مفسران]] درباره معنای «دخان» در [[آیه]]، نظریه‌های مختلفی ابراز کرده‌اند. بنا به یکی از نظریه‌ها منظور از دخان، ماده گازی شکل و شبیه [[دود]] است که در [[پایان جهان]] و در [[آستانه قیامت]]، صفحه [[آسمان]] را می‌پوشاند.
واژه «دخان» دو بار در [[قرآن]] به‌کار رفته است: در [[آیات]] {{متن قرآن|ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَهِيَ دُخَانٌ}}<ref>«سپس به آسمان رو آورد که (چون) دودی بود» سوره فصلت، آیه ۱۱.</ref> و {{متن قرآن|فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ}}<ref>«پس به روزی چشم بدوز که آسمان دودی آشکار برمی‌آورد» سوره دخان، آیه ۱۰.</ref>. [[مفسران]] درباره معنای «دخان» در [[آیه]]، نظریه‌های مختلفی ابراز کرده‌اند. بنا به یکی از نظریه‌ها منظور از دخان، ماده گازی شکل و شبیه [[دود]] است که در [[پایان جهان]] و در [[آستانه قیامت]]، صفحه [[آسمان]] را می‌پوشاند.


غرض [[سوره]] این است که کسانی را که به [[کتاب خدا]] [[شک]] دارند از [[عذاب]] [[دنیا]] و عذاب [[آخرت]] [[انذار]] کند. و این غرض را در این [[سیاق]] بیان می‌کند که: قرآن [[کتابی]] است روشن که از ناحیه [[خدا]] نازل شده بر کسی که او به سوی [[مردم]] گسیل داشته، تا انذارشان کند. و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد. و در [[بهترین]] [[شب]] نازل کرده، [[شب قدر]] که در آن شب هر امری به‌طور خلل‌ناپذیری تقدیر می‌شود.
غرض [[سوره]] این است که کسانی را که به [[کتاب خدا]] [[شک]] دارند از [[عذاب]] [[دنیا]] و عذاب [[آخرت]] [[انذار]] کند. و این غرض را در این سیاق بیان می‌کند که: قرآن [[کتابی]] است روشن که از ناحیه [[خدا]] نازل شده بر کسی که او به سوی [[مردم]] گسیل داشته، تا انذارشان کند. و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد. و در [[بهترین]] [[شب]] نازل کرده، [[شب قدر]] که در آن شب هر امری به‌طور خلل‌ناپذیری تقدیر می‌شود.


سپس می‌فرماید: مردم - یعنی [[کفار]]- در باره آن خود را به [[شک]] می‌اندازند، و با [[هوی و هوس]] خود [[بازی]] می‌کنند، و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می‌کند، آن گاه به سوی [[پروردگار]] خود برمی‌گردند، و [[خداوند]] بعد از فصل [[قضاء]] و [[محاسبه]] دقیق با عذابی [[جاودانه]] از ایشان [[انتقام]] می‌گیرد.
سپس می‌فرماید: مردم - یعنی [[کفار]]- در باره آن خود را به [[شک]] می‌اندازند، و با [[هوی و هوس]] خود [[بازی]] می‌کنند، و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می‌کند، آن گاه به سوی [[پروردگار]] خود برمی‌گردند، و [[خداوند]] بعد از فصل [[قضاء]] و [[محاسبه]] دقیق با عذابی [[جاودانه]] از ایشان [[انتقام]] می‌گیرد.
خط ۱۴: خط ۱۴:
== ویژگی‌های سوره دخان ==
== ویژگی‌های سوره دخان ==
# این [[سوره]] ۵۹ [[آیه]] به عدد [[کوفی]]، ۵۷ آیه به عدد [[بصری]]، ۵۶ آیه به عدد حجازی و شامی، ۳۴۶ کلمه و ۱۴۳۱ یا ۱۴۷۵ حرف دارد.
# این [[سوره]] ۵۹ [[آیه]] به عدد [[کوفی]]، ۵۷ آیه به عدد [[بصری]]، ۵۶ آیه به عدد حجازی و شامی، ۳۴۶ کلمه و ۱۴۳۱ یا ۱۴۷۵ حرف دارد.
# در [[ترتیب نزول]]، شصت و چهارمین و در [[قرآن]] چهل و چهارمین سوره است و پس از [[سوره زخرف]] و پیش از [[سوره جاثیه]] در [[مکه]] نازل شد.
# در ترتیب نزول، شصت و چهارمین و در [[قرآن]] چهل و چهارمین سوره است و پس از [[سوره زخرف]] و پیش از [[سوره جاثیه]] در [[مکه]] نازل شد.
# از نظر کمیت از سوره‌های [[مثانی]] وکمتر از یک [[حزب]] قرآن است.
# از نظر کمیت از سوره‌های [[مثانی]] وکمتر از یک [[حزب]] قرآن است.
# گفته‌اند یک آیه [[منسوخ]] دارد.
# گفته‌اند یک آیه [[منسوخ]] دارد.
خط ۴۱: خط ۴۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:سوره دخان]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
۱۱۷٬۳۶۸

ویرایش