تفسیر ابن راهویه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اسحاق بن راهویه مروزی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
خط ۷: | خط ۱۱: | ||
[[داوودی]] در معرفی [[اسحاق بن ابراهیم بن مخلّد مروزی]] گفته است: وی ساکن [[نیشابور]] و دانشمند آنجا بلکه شیخ [[اهل مشرق]] و معروف به «[[ابن راهویه]]» است، و این تفسیر را با عنوان التفسیر از تألیفات وی معرفی کرده و گفته است: [[محمد بن یحیی بن خالد مروزی مشعرانی]] آن را از وی [[روایت]] کرده است<ref>داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۰۲، رقم ۹۵.</ref>. | [[داوودی]] در معرفی [[اسحاق بن ابراهیم بن مخلّد مروزی]] گفته است: وی ساکن [[نیشابور]] و دانشمند آنجا بلکه شیخ [[اهل مشرق]] و معروف به «[[ابن راهویه]]» است، و این تفسیر را با عنوان التفسیر از تألیفات وی معرفی کرده و گفته است: [[محمد بن یحیی بن خالد مروزی مشعرانی]] آن را از وی [[روایت]] کرده است<ref>داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۰۲، رقم ۹۵.</ref>. | ||
[[حاج خلیفه]] این تفسیر را با عنوان تفسیر اسحاق بن راهویه ذکر کرده است<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۲.</ref>. و اسحاق بن راهویه را از افرادی که کتابهای تفسیریشان دربردارندۀ اقوال [[صحابه]] و [[تابعان]] میباشد، به شمار آورده است<ref>ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.</ref>. | [[حاج خلیفه]] این تفسیر را با عنوان تفسیر اسحاق بن راهویه ذکر کرده است<ref>حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۲.</ref>. و اسحاق بن راهویه را از افرادی که کتابهای تفسیریشان دربردارندۀ اقوال [[صحابه]] و [[تابعان]] میباشد، به شمار آورده است<ref>ر. ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.</ref>. | ||
[[اسماعیل پاشا]] این تفسیر را با عنوان [[تفسیر القرآن]] در شمار تألیفات ابن راهویه ذکر کرده است<ref>ر.ک: بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱۶۷.</ref>. [[کحاله]] نیز با عنوان فوق از این تفسیر یاد کرده و از تألیفات وی به شمار آورده است<ref>کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۲۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۹-۳۹۰.</ref> | [[اسماعیل پاشا]] این تفسیر را با عنوان [[تفسیر القرآن]] در شمار تألیفات ابن راهویه ذکر کرده است<ref>ر. ک: بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱۶۷.</ref>. [[کحاله]] نیز با عنوان فوق از این تفسیر یاد کرده و از تألیفات وی به شمار آورده است<ref>کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۲۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۸۹-۳۹۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[اسحاق بن راهویه مروزی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۱۵: | خط ۲۲: | ||
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']] | # [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۱
مقدمه
ابن ندیم در ذیل عنوان «اسحاق بن راهویه» این تفسیر را با همین عنوان از تألیفات وی به شمار آورده است[۱].
داوودی در معرفی اسحاق بن ابراهیم بن مخلّد مروزی گفته است: وی ساکن نیشابور و دانشمند آنجا بلکه شیخ اهل مشرق و معروف به «ابن راهویه» است، و این تفسیر را با عنوان التفسیر از تألیفات وی معرفی کرده و گفته است: محمد بن یحیی بن خالد مروزی مشعرانی آن را از وی روایت کرده است[۲].
حاج خلیفه این تفسیر را با عنوان تفسیر اسحاق بن راهویه ذکر کرده است[۳]. و اسحاق بن راهویه را از افرادی که کتابهای تفسیریشان دربردارندۀ اقوال صحابه و تابعان میباشد، به شمار آورده است[۴].
اسماعیل پاشا این تفسیر را با عنوان تفسیر القرآن در شمار تألیفات ابن راهویه ذکر کرده است[۵]. کحاله نیز با عنوان فوق از این تفسیر یاد کرده و از تألیفات وی به شمار آورده است[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۶ (فن ششم از مقاله ششم).
- ↑ داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۰۲، رقم ۹۵.
- ↑ حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۲.
- ↑ ر. ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۳۰.
- ↑ ر. ک: بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۱۶۷.
- ↑ کحاله، معجم المؤلفین، ج۲، ص۲۲۸.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۹-۳۹۰.