اسد الله: تفاوت میان نسخهها
←منابع
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
اسد الله [[شیر خدا]]، اسد اللّه الغالب، شیر [[حق]] هم بهکار رفته است، از [[القاب]] [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} است که نشاندهندۀ [[شجاعت]] آن | اسد الله [[شیر خدا]]، اسد اللّه الغالب، شیر [[حق]] هم بهکار رفته است، از [[القاب]] [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} است که نشاندهندۀ [[شجاعت]] آن حضرت در میدانهای [[مبارزه]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} نیز در معرفی آن حضرت با تعبیر {{عربی|"أسد اللّه الغالب، مطلوب کلّ طالب"}} از جدّ خویش یاد کرده است<ref>مقتل الحسین، خوارزمی، ج ۲ص ۷.</ref>. این صفت دربارۀ [[حضرت حمزه]] سیّد الشهدا هم بهکار رفته است، ولی در فرهنگ شیعی و ادبیات و اشعار، دربارۀ [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} بهکار میرود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۰.</ref>. | ||
== نماد شجاعت == | |||
این لقب، نماد [[شجاعت]] و [[دلیری]] حضرت است. [[امام]] در برابر توده [[مسلمانان]]، رئوفترین و مهربانترین بود؛ ولی در برابر خائنان و [[دشمنان]]، [[قوی]] و [[خشن]] و باشهامت و شجاعت. [[ابن عباس]] میگوید: [[پرچم]] [[مهاجران]] در تمام [[جنگها]]، چون [[بدر]]، [[احد]]، [[خیبر]]، [[احزاب]] و [[فتح مکه]]، همواره در دست علی{{ع}} بود<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۷۲؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۱، ص۳۷۴؛ گنجی شافعی، کفایة الطالب، ص۱۳۴ – ۱۳۵.</ref>. چند لقب دیگر حضرت نیز نظیر اشد [[الناس]]، اشجع الناس، کرّار غیر فرّار نیز به همین معنا است. برخی از «اسدالله» به «اسد الله الغالب الکرار»<ref>ابن روزبهان، فضل الله، وسیلة الخادم الی المخدوم، ص۱۱۶.</ref> یا «اسدالله الغالب [[علی بن ابیطالب]]»<ref>شمس الدین محمد بن جزری، کتاب خویش را مناقب الاسد الغالب، ممزق الکتائب و مظهر العجائب، لیث بن غالب... علی بن ابیطالب نهاده است.</ref> و یا «اسدٌ باسلٌ»<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ص۷۸.</ref> تعبیر کردهاند. ابن روزبهان مینویسد: حضرت، [[شیر خدا]]، حمله کننده و شیر [[بیشه]] شجاعت و [[مردانگی]] است، و اسدالله کرار از [[القاب]] او به شمار میرود<ref>ابن روزبهان، فضل الله، وسیلة الخادم الی المخدوم، ص۱۱۶.</ref>. در [[حدیث معراج]]، علی{{ع}} «اسدالله الغالب» نامیده شده است<ref>تستری، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج۴، ص۲۷۹، به نقل از: کشفی ترمذی، محمد صالح، المناقب المرتضویه، ص۱۵۹.</ref>. [[انس بن مالک]]، از [[پیامبر]] نقل میکند که درباره علی{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|... هَذَا مُفَرِّجُ الْكُرُوبِ عَنِّي، هَذَا أَسَدُ اللَّهِ وَ سَيْفُهُ فِي أَرْضِهِ عَلَى أَعْدَائِهِ، عَلَى مُبْغِضِهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ لَعْنَةُ اللَّاعِنِينَ وَ اللَّهُ بَرِيءٌ مِنْهُ...}}<ref>ائمة الهدی، ص۴۱؛ طبری، محب الدین، ذخائر العقبی، ص۱۰۲؛ کشفی ترمذی، محمد صالح، المناقب المرتضویه، ص۹۳؛ تستری، قاضی نور الله، احقاق الحق، ج۳۰، ص۱۵۵؛ ج۱۵، ص۴۳۶ - ۴۳۷؛ ج۲۰، ص۲۵۰.</ref>؛ «این [= علی] برطرفکننده نگرانیهای من است. این [[شیر خدا]] و [[شمشیر]] [[خدا]] در [[زمین]] بر ضد دشمنان خدا است. [[لعنت خدا]] و [[نفرین]] همه لعنتکنندگان بر دشمنانش باد! [[خداوند]] از [[دشمن]] علی بیزار است.»... [[امام سجاد]]{{ع}} در معرفی جدش فرمود: {{متن حدیث|أَسَدُ اللَّهِ الْغَالِبِ، مَطْلُوبُ كُلِّ طَالِبٍ، غَالِبُ كُلِّ غَالِبٍ، ذَاكَ جَدِّي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ...}}<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۲، ص۷۸.</ref>؛ «شیر [[پیروز]] خدا، گمشده هر جستوجوگر، پیروز و چیره بر [[اهل]] [[پیروزی]]، [[علی بن ابیطالب]]، جدّ من است»<ref>[[علی مختاری|مختاری، علی]]، [[نامها و لقبهای امام علی (مقاله)| مقاله «نامها و لقبهای امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]]، ص ۳۴۵.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368108.jpg|22px]] [[علی مختاری|مختاری، علی]]، [[نامها و لقبهای امام علی (مقاله)| مقاله «نامها و لقبهای امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۱۰''']] | |||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | # [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} |