←دیدگاه هشام بن حکم درباره مخالفان حکومت علوی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
او می‌گوید: آنان که همچون من بر این [[باور]] بودند که [[علی]] {{ع}} از طرف [[خداوند]] [[امام]] است و منکر صلاحیت [[معاویه]] بودند و به آن‌چه [[خدا]] در حق علی {{ع}} فرموده بود، [[اقرار]] داشتند مؤمن‌اند. آنان که [[علی]] {{ع}} و [[معاویه]]، هر دو را برای [[امامت]] شایسته می‌دانستند مشرک‌اند و آنان که از روی [[عصبیّت]] قومی و قبیله‌ای به [[جنگ]] آمده بودند، گمراه‌اند<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام‌النعمة، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref>. | او می‌گوید: آنان که همچون من بر این [[باور]] بودند که [[علی]] {{ع}} از طرف [[خداوند]] [[امام]] است و منکر صلاحیت [[معاویه]] بودند و به آن‌چه [[خدا]] در حق علی {{ع}} فرموده بود، [[اقرار]] داشتند مؤمن‌اند. آنان که [[علی]] {{ع}} و [[معاویه]]، هر دو را برای [[امامت]] شایسته می‌دانستند مشرک‌اند و آنان که از روی [[عصبیّت]] قومی و قبیله‌ای به [[جنگ]] آمده بودند، گمراه‌اند<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام‌النعمة، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref>. | ||
براساس این تقسیم، [[خوارج]] در ردیف [[مشرکان]] و گمراهان‌اند و بلکه بدان [[دلیل]] که تن دادن به [[حکمیت]]، مستلزم | براساس این تقسیم، [[خوارج]] در ردیف [[مشرکان]] و گمراهان‌اند و بلکه بدان [[دلیل]] که تن دادن به [[حکمیت]]، مستلزم پذیرش شایستگی [[معاویه]] برای [[امامت]] است، صرف‌نظر از انگیزه حضور آنان در [[جنگ]]، همه‌شان [[مشرک]] شمرده می‌شوند. | ||
از [[هشام بن حکم]] الزاماتی بر ضد [[خوارج]] گزارش شده است. از جمله در مناظره وی با [[عبدالله بن یزید اباضی]] در مجلس [[یحیی بن خالد برمکی]] و در حضور پنهانی [[هارون‌الرشید]]، که در زیر به آنها اشاره می‌شود. | از [[هشام بن حکم]] الزاماتی بر ضد [[خوارج]] گزارش شده است. از جمله در مناظره وی با [[عبدالله بن یزید اباضی]] در مجلس [[یحیی بن خالد برمکی]] و در حضور پنهانی [[هارون‌الرشید]]، که در زیر به آنها اشاره می‌شود. | ||