محمد بن عبدالله بن مهران کرخی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوجعفر محمد بن عبدالله بن مهران کرخی]] از [[اصحاب امام جواد]] و [[امام هادی]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۴۰۶ و ۴۲۳.</ref> و از پدرش عبدالله، [[عبدالملک بن بشیر]] و [[علی بن جعفر]][[حدیث]] نقل کرد. کسانی چون [[احمد برقی]]، [[صالح بن ابی حماد]] و [[ابراهیم بن اسحاق احمر]] از او [[روایت]] نقل کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۲/۱۴۵.</ref> [[رجال‌نویسان]] او را محدثی [[ضعیف]]، غالی، سازنده [[حدیث]]،<ref>رجال ابن داوود ۵۰۶.</ref> [[دروغگو]] و دارای حدیث و [[مذهب]] نادرست خوانده‌اند. تألیفات او عبارت‌اند از: الممدوحین و المذمومین<ref>خلاصة الاقوال ۲۵۲.</ref> مناقب ابی الخطاب؛ النوادر؛ الملاحم؛ التبصره؛ مقتل ابی الخطاب و القباب. [[نجاشی]] می‌‌نویسد: از میان تألیفات کرخی، تنها کتاب النوادر او دارای مطالب درست و [[حق]] است و در دیگر آثار، او [[حق و باطل]] را به هم در آمیخته است.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۴۶.</ref> گفتنی است وی عموی [[ابن خانبه]] [[محمد بن احمد بن عبدالله بن مهران کرخی]] است که از [[محدثان]] [[موثق]] [[شیعه]] می‌‌باشد.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۷۳۲.</ref>