بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = آبرو | |||
| عنوان مدخل = آبرو | |||
| مداخل مرتبط = [[آبرو در قرآن]] - [[آبرو در فقه اسلامی]] - [[آبرو در معارف دعا و زیارات]] - [[آبرو در معارف و سیره سجادی]] - [[آبرو در حقوق اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[آبرو]] بر حیثیّتی از [[انسان]] اطلاق می‌شود که درخور [[ستایش]] یا [[سرزنش]] است؛ خواه در خود او باشد یا در [[خانواده]] و کسانی که به گونهای با او پیوند دارند. از آبرو به [[ناموس]] نیز تعبیر می‌شود. از این عنوان در باب‌های گوناگون [[فقهی]]، مانند [[طهارت]]، [[صلات]]، [[حج]]، [[جهاد]] و [[تجارت]] [[سخن]] رفته و احکامی بر آن مترتّب گشته است. | «[[آبرو]]» بر حیثیّتی از [[انسان]] اطلاق می‌شود که درخور [[ستایش]] یا [[سرزنش]] است؛ خواه در خود او باشد یا در [[خانواده]] و کسانی که به گونهای با او پیوند دارند. از آبرو به [[ناموس]] نیز تعبیر می‌شود. از این عنوان در باب‌های گوناگون [[فقهی]]، مانند [[طهارت]]، [[صلات]]، [[حج]]، [[جهاد]] و [[تجارت]] [[سخن]] رفته و احکامی بر آن مترتّب گشته است. | ||
[[شریعت اسلام]] برای آبروی انسان همانند [[جان]] او [[ارزش]] ویژهای قائل شده است؛ تا آنجا که [[دفاع]] از آبرو را [[واجب]] دانسته و ریختن [[خون]] [[تجاوز]] کننده به آن را در بعضی موارد با شرایطی، و نیز ترک مهمترین [[واجبات]] را در راستای [[حفظ]] آن، روا دانسته است. برای مثال، رفتن به [[حج]]، <ref>وسائل الشیعة، ج۲۵، ص:۲۶۰ ـ ۲۶۱</ref> ادامه [[نماز]]، <ref>تذکرة الفقهاء، ج۸، ص:۴۴۹؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص:۶۶</ref> فراهم آوردن آب برای [[وضو]] و [[غسل]] <ref>جواهر الکلام، ج۱۹، ص:۴۱۱</ref> و یا [[امر به معروف و نهی از منکر]]، اگر موجب به خطر افتادن آبروی انسان شود،<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص:۳۷۱</ref> از [[وجوب]] میافتد. | [[شریعت اسلام]] برای آبروی انسان همانند [[جان]] او [[ارزش]] ویژهای قائل شده است؛ تا آنجا که [[دفاع]] از آبرو را [[واجب]] دانسته و ریختن [[خون]] [[تجاوز]] کننده به آن را در بعضی موارد با شرایطی، و نیز ترک مهمترین [[واجبات]] را در راستای [[حفظ]] آن، روا دانسته است. برای مثال، رفتن به [[حج]]، <ref>وسائل الشیعة، ج۲۵، ص:۲۶۰ ـ ۲۶۱</ref> ادامه [[نماز]]، <ref>تذکرة الفقهاء، ج۸، ص:۴۴۹؛ جواهر الکلام، ج۲۰، ص:۶۶</ref> فراهم آوردن آب برای [[وضو]] و [[غسل]] <ref>جواهر الکلام، ج۱۹، ص:۴۱۱</ref> و یا [[امر به معروف و نهی از منکر]]، اگر موجب به خطر افتادن آبروی انسان شود،<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص:۳۷۱</ref> از [[وجوب]] میافتد. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۳: | ||
از موارد جواز [[غیبت]] موردی است که حفظ آبروی غیبت شونده منوط به آن است. <ref>جواهر الکلام، ج۲۲، ص:۶۸</ref> دفع مهاجمی که قصد [[عِرض]] انسان را دارد واجب است. در صورت عدم [[توانایی]] بر دفع، فرار واجب است و [[تسلیم]] جز در صورت عدم امکان فرار و به خطر افتادن جان، جایز نیست <ref>جواهر الکلام، ج۴۱، ص:۶۵۲-۶۵۵</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۹۸.</ref> | از موارد جواز [[غیبت]] موردی است که حفظ آبروی غیبت شونده منوط به آن است. <ref>جواهر الکلام، ج۲۲، ص:۶۸</ref> دفع مهاجمی که قصد [[عِرض]] انسان را دارد واجب است. در صورت عدم [[توانایی]] بر دفع، فرار واجب است و [[تسلیم]] جز در صورت عدم امکان فرار و به خطر افتادن جان، جایز نیست <ref>جواهر الکلام، ج۴۱، ص:۶۵۲-۶۵۵</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، صفحه ۹۸.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | # [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | ||