خلق در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:(اا): پرسشهایی با ۱ پاسخ' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[سیره سیاسی پیامبر خاتم (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ سیره سیاسی پیامبر خاتم]] | | موضوع اصلی = [[سیره سیاسی پیامبر خاتم (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ سیره سیاسی پیامبر خاتم]] | ||
| تصویر = 110062.jpg | | تصویر = 110062.jpg | ||
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از سیره سیاسی پیامبر خاتم (نمایه)|کلیاتی از سیره سیاسی پیامبر خاتم]] | | نمایه وابسته = [[کلیاتی از سیره سیاسی پیامبر خاتم (نمایه)|کلیاتی از سیره سیاسی پیامبر خاتم]] | ||
| مدخل اصلی = ؟ | | مدخل اصلی = ؟ | ||
خط ۱۶: | خط ۱۴: | ||
«مسکویه در تعریف فعل [[اخلاقی]] آن را فعلی دانسته که همراه با تمرین و [[عادت]] یافتن و [[ملکه]] شدن است. چنین [[خصال]] [[نیکی]] ابتدا از روی [[فکر]] و [[اندیشه]] صورت میپذیرد و به تدریج تبدیل به ملکه و عادت میشود. بدین جهت او [[خُلق]] را چنین تعریف میکند: "خُلق همان حالت [[نفسانی]] است که [[انسان]] را به انجام کارهایی [[دعوت]] میکند بیآنکه نیاز به [[تفکر]] و اندیشه داشته باشد"<ref>احمد بن محمد مسکویه رازی، تهذیب الاخلاق وتطهیر الاعراق، (قم، نشر بیدار، ۱۳۷۱) ص۵۱.</ref>. [[خواجه نصیرالدین طوسی]] نیز بر همین [[خصلت]] صدور [[افعال]] بدون نیاز به [[تأمل]] و تفکر تأکید کرده است. از نظر وی: "خُلق ملکهای بود نفس را مقتضی سهولت صدور فعلی از او بیاحتیاج به [[فکری]] و رؤیتی"<ref>خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، (تهران، نشر خوارزمی، ۱۳۶۴) ص۱۰۱.</ref>»<ref>[[غلام رضا بهروز لک|بهروز لک، غلام رضا]]، [[اصول حاکم بر سیره اخلاقی سیاسی پیامبر اسلام (مقاله)|مقاله «اصول حاکم بر سیره اخلاقی سیاسی پیامبر اسلام»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]]، ص ۶۱.</ref> | «مسکویه در تعریف فعل [[اخلاقی]] آن را فعلی دانسته که همراه با تمرین و [[عادت]] یافتن و [[ملکه]] شدن است. چنین [[خصال]] [[نیکی]] ابتدا از روی [[فکر]] و [[اندیشه]] صورت میپذیرد و به تدریج تبدیل به ملکه و عادت میشود. بدین جهت او [[خُلق]] را چنین تعریف میکند: "خُلق همان حالت [[نفسانی]] است که [[انسان]] را به انجام کارهایی [[دعوت]] میکند بیآنکه نیاز به [[تفکر]] و اندیشه داشته باشد"<ref>احمد بن محمد مسکویه رازی، تهذیب الاخلاق وتطهیر الاعراق، (قم، نشر بیدار، ۱۳۷۱) ص۵۱.</ref>. [[خواجه نصیرالدین طوسی]] نیز بر همین [[خصلت]] صدور [[افعال]] بدون نیاز به [[تأمل]] و تفکر تأکید کرده است. از نظر وی: "خُلق ملکهای بود نفس را مقتضی سهولت صدور فعلی از او بیاحتیاج به [[فکری]] و رؤیتی"<ref>خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، (تهران، نشر خوارزمی، ۱۳۶۴) ص۱۰۱.</ref>»<ref>[[غلام رضا بهروز لک|بهروز لک، غلام رضا]]، [[اصول حاکم بر سیره اخلاقی سیاسی پیامبر اسلام (مقاله)|مقاله «اصول حاکم بر سیره اخلاقی سیاسی پیامبر اسلام»]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]]، ص ۶۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۲۹: | خط ۲۰: | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان سیره سیاسی پیامبر خاتم]] | [[رده:پرسمان سیره سیاسی پیامبر خاتم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۷
خلق در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ سیره سیاسی پیامبر خاتم |
مدخل اصلی | ؟ |
تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
خلق در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث سیره سیاسی پیامبر خاتم است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی سیره سیاسی پیامبر خاتم مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین دکتر غلام رضا بهروز لک، در مقاله «اصول حاکم بر سیره اخلاقی سیاسی پیامبر اسلام» در اینباره گفته است:
«مسکویه در تعریف فعل اخلاقی آن را فعلی دانسته که همراه با تمرین و عادت یافتن و ملکه شدن است. چنین خصال نیکی ابتدا از روی فکر و اندیشه صورت میپذیرد و به تدریج تبدیل به ملکه و عادت میشود. بدین جهت او خُلق را چنین تعریف میکند: "خُلق همان حالت نفسانی است که انسان را به انجام کارهایی دعوت میکند بیآنکه نیاز به تفکر و اندیشه داشته باشد"[۱]. خواجه نصیرالدین طوسی نیز بر همین خصلت صدور افعال بدون نیاز به تأمل و تفکر تأکید کرده است. از نظر وی: "خُلق ملکهای بود نفس را مقتضی سهولت صدور فعلی از او بیاحتیاج به فکری و رؤیتی"[۲]»[۳]
پانویس
- ↑ احمد بن محمد مسکویه رازی، تهذیب الاخلاق وتطهیر الاعراق، (قم، نشر بیدار، ۱۳۷۱) ص۵۱.
- ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، (تهران، نشر خوارزمی، ۱۳۶۴) ص۱۰۱.
- ↑ بهروز لک، غلام رضا، مقاله «اصول حاکم بر سیره اخلاقی سیاسی پیامبر اسلام»، سیره سیاسی پیامبر اعظم، ص ۶۱.