رزق در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = رزق
| عنوان مدخل  = رزق
| مداخل مرتبط = [[رزق در قرآن]] - [[رزق در فقه اسلامی]] - [[رزق در فقه سیاسی]] - [[رزق در معارف دعا و زیارات]] - [[رزق در معارف و سیره سجادی]] - [[رزق در کلام اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
[[رزق]]، نظیر [[عطایا]] از آن [[مستمندان]] [[جامعه]] بود، برای همین منظور [[عمر]] -[[خلیفه دوم]]- بر [[والیان]] خویش [[دستور]] داد تا از هر منطقه، کالایی را که دارای مزیت نسبی است به عنوان [[مالیات]] دریافت کنند. این امر، می‌توانست موجب تحرک [[اقتصادی]] و باعث [[تشویق]] در تولید و بازاریابی کالاهای هر منطقه گردد. [[عمر]] در تحقق چنین تصمیمی [[دستور]] داد سی نفر را [[دعوت]] کرده و به آنها [[غذا]] دهند، سپس مقدار غذای [[مصرف]] شده را ارزیابی و همان را [[حقوق]] یک ماهه افرادی مقرر کرد که به آنها [[رزق]] پرداخت می‌شد؛ برای مثال پس از [[فتح]] “اسکندریه” به دست “عمرو بن عاص” [[عمر]] از او درخواست [[مالیات]] کرد و وی بیست کشتی آذوقه فرستاد<ref>الاموال، ص۳۱۴؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۵۲؛ فتوح البلدان، ص۲۷۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۰۲؛ تاریخ الخلفاء، ج۱، ص۱۴۳؛ النظم المالیه و الاقتصادیه فی الدولة الاسلامیه، ص۹۷؛ کنز العمال، ج۴، ص۵۵۵.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۴.</ref>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[رزق]]''' است. "'''[[رزق]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رزق در قرآن]] - [[رزق در فقه سیاسی]] - [[رزق در معارف دعا و زیارات]] - [[رزق در معارف و سیره سجادی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== منابع ==
[[رزق]]، نظیر [[عطایا]] از آن [[مستمندان]] [[جامعه]] بود، برای همین منظور [[عمر]] -[[خلیفه دوم]]- بر [[والیان]] خویش [[دستور]] داد تا از هر منطقه، کالایی را که دارای مزیت نسبی است به عنوان [[مالیات]] دریافت کنند. این امر، می‌توانست موجب تحرک [[اقتصادی]] و باعث [[تشویق]] در تولید و بازاریابی کالاهای هر منطقه گردد. [[عمر]] در تحقق چنین تصمیمی [[دستور]] داد سی نفر را [[دعوت]] کرده و به آنها [[غذا]] دهند، سپس مقدار غذای [[مصرف]] شده را ارزیابی و همان را [[حقوق]] یک ماهه افرادی مقرر کرد که به آنها [[رزق]] پرداخت می‌شد؛ برای مثال پس از [[فتح]] “اسکندریه” به دست “عمرو بن عاص” [[عمر]] از او درخواست [[مالیات]] کرد و وی بیست کشتی آذوقه فرستاد<ref>الاموال، ص۳۱۴؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۵۲؛ فتوح البلدان، ص۲۷۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۰۲؛ تاریخ الخلفاء، ج۱، ص۱۴۳؛ النظم المالیه و الاقتصادیه فی الدولة الاسلامیه، ص۹۷؛ کنز العمال، ج۴، ص۵۵۵.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۴.</ref>.
{{منابع}}
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پانویس}}


==پانویس==
[[رده:رزق]]
 
{{پانویس2}}
 
 
[[رده:رزق در فقه سیاسی]]
[[رده:مدخل]]
۱۱۱٬۹۱۱

ویرایش