زبور در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[زبور]] از نظر لغوی به معنای نوشته و کتاب و در اصطلاح نام کتابی است که بر [[حضرت داوود]] {{ع}} از [[پیامبران بنی‌اسرائیل]] نازل گشت. [[زبور]] به زبان عبری است و سراسر، [[اندرز]] و [[دعا]] و [[مناجات]] با [[خداوند متعال]] و [[تجلیل]] [[مقام]] ربوبی است و پس از تورات‌ [[نزول]] شده است<ref>اعلام القرآن‌، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷؛ معارف و معاریف‌، ج۳، ص۱۱۱۳.</ref>. بنابر [[روایات اسلامی]]، وجه تسمیۀ این کتاب آن است که به صورت مجموعه‌ای مکتوب بر [[الواح]] فرود آمده است<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۳۳.</ref>. [[قرآن کریم]] سه بار از [[زبور]] یاد کرده و از برخی ویژگی‌های آن سخن گفته است. در [[آیات قرآنی]] تصریح شده است [[زبور]]، کتاب [[داوود]] {{ع}} است<ref>{{متن قرآن|إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا}}«ما به تو همان‌گونه وحی فرستادیم که به نوح و پیامبران پس از وی، و به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی فرستادیم و به داود زبور دادیم» سوره نساء، آیه ۱۶۳.</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۵.</ref>

[[حضرت داوود]] {{ع}} بعد از [[حضرت موسی]] {{ع}} به [[پیامبری]] رسید و به [[شریعت]] [[حضرت موسی]] {{ع}} بود. [[قرآن]] فرموده است: «برخی از [[پیامبران]] را بر برخی دیگر [[برتری]] بخشیدیم و به [[داوود]]، [[زبور]] را دادیم»<ref>{{متن قرآن|وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَى بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا}}«و پروردگار تو به هر کس که در آسمان‌ها و زمین است داناتر است و بی‌گمان ما برخی از پیامبران را بر برخی (دیگر) برتری بخشیدیم و به داود، زبور دادیم» سوره اسراء، آیه ۵۵.</ref>. از این [[آیه]] استفاده می‌‌شود [[زبور]] از [[دلایل]] [[برتری]] [[داوود]] {{ع}} بر بسیاری [[پیامبران]] است. از [[منابع تاریخی]] و [[دینی]] بر می‌آید [[داوود]] {{ع}} [[حکومت]] و کشوری [[عظیم]] داشته است؛ ولی [[خداوند]]، [[قدرت]] و هیبت و [[سلطنت]] [[داوود]] {{ع}} را [[دلیل]] [[برتری]] او نمی‌داند؛ بلکه در این باره از [[زبور]] یاد می‌کند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[تفسیر نمونه‌ (کتاب)|تفسیر نمونه‌]]، ج ۱۲، ص ۱۶۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۵.</ref>

== [[زبور]] کتابی [[اخلاقی]] ==

باید توجه داشت [[کتاب‌های آسمانی]] بر دو دسته‌اند: یک دسته [[احکام]] [[تشریعی]] ویژه‌ای دارند و از آیینی نو سخن می‌گویند و دیگر، کتاب‌هایی که [[احکام]] جدیدی در خود ندارند؛ بلکه بیش‌تر به موضوعات و مسائل [[اخلاقی]] می‌پردازند. [[زبور]] از دستۀ دوم است<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[تفسیر نمونه‌ (کتاب)|تفسیر نمونه‌]]، ج ۴، ص ۲۱۴.</ref>. [[گواه]] بر این [[حقیقت]] این است که، [[مزامیر]] در ضمن‌ [[عهد]] عتیق‌ و پس از [[تورات]] جای دارد و حالت مستقل ندارد<ref>کتاب مقدس‌، ۸۳۰.</ref>.

== [[زبور]] و [[مهدویت]] ==

 

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}

 

{{پانویس}}