حضرت الیاس علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[الیاس در قرآن]] - [[الیاس در علوم قرآنی]] - [[الیاس در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==

در اینکه «[[حضرت الیاس]]» یکی از [[پیامبران]] بزرگ [[خدا]]ست تردیدی نیست و [[آیات قرآن]] با [[صراحت]] این مسأله را بیان کرده، آنجا که می‌گوید: {{متن قرآن|وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«و نیز الیاس از پیامبران بود» سوره صافات، آیه ۱۲۳.</ref>.

نام این [[پیامبر]] در دو [[آیه]] از [[قرآن مجید]] آمده است: یکی در [[سوره صافات]] و دیگری در [[سوره انعام]] همراه گروه دیگری از پیامبران. ولی در اینکه الیاس نام دیگر، یکی از پیامبرانی است که در [[قرآن]] نامشان آمده، یا مستقلاً نام [[پیغمبری]] است و ویژگی‌های او کدام است؟ نظرات گوناگونی وجود دارد:

# بعضی معتقدند «الیاس» همان «[[ادریس]]» است (زیرا ادریس، ادراس نیز تلفظ شده و با [[تغییر]] مختصری الیاس شده است).

# الیاس همان [[خضر]] است، در حالی که بعضی دیگر معتقدند الیاس از [[دوستان]] خضر است و هر دو زنده‌اند، با این تفاوت که الیاس مأموریتی در خشکی دارد، ولی خضر در جزائر و دریاها، بعضی دیگر [[مأموریت]] الیاس را در بیابان‌ها و مأموریت خضر را در کوه‌ها می‌دانند، و برای هر دو [[عمر]] جاودان قائلند، بعضی نیز الیاس را فرزند «[[الیسع]]» دانسته‌اند.

# الیاس همان «[[ایلیا]]» پیامبر [[بنی‌اسرائیل]] معاصر «آجاب» [[پادشاه]] بنی‌اسرائیل بود که [[خداوند]] او را برای [[تخویف]] و [[هدایت]] این پادشاه [[جبار]] فرستاده. بعضی او را نیز «[[یحیی]]» تعمید دهنده [[مسیح]] دانسته‌اند.

 

بعضی با توجه به اینکه نام [[بت]] بزرگ این قوم «بعل» بوده معتقدند که این پیامبر از سر [[زمین]] «[[شامات]]» برخاست، و مرکز فعالیت او را [[شهر]] «بعلبک» می‌دانند که امروز جزء لبنان است و در مرز [[سوریه]] قرار دارد.

 

به هر حال درباره این [[پیامبر]] داستان‌های مختلفی در کتاب‌ها آمده و البته مورد [[اعتماد]] و [[اطمینان]] نیست<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۴۰۵.</ref>.

 

== [[پیامبر خدا]] [[الیاس]] در برابر [[مشرکان]] ==

 

 

به هر حال حضرت الیاس {{ع}} این [[قوم]] [[بت‌پرست]] را سخت [[نکوهش]] کرد و ادامه داد: {{متن قرآن|اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ}}<ref> «خداوند را که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست؟» سوره صافات، آیه ۱۲۶.</ref>، مالک و مربی همه شما او بوده و هست، هر نعمتی دارید از او است، و حل هر مشکلی با دست [[قدرت]] او میسر است، غیر از او نه سرچشمه خیر و برکتی وجود دارد و نه دفع‌کننده [[شر]] و آفتی<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۴۰۶.</ref>.

 

== عکس‌العمل [[قوم الیاس]] ==

 

ولی ظاهراً گروه اندکی از [[پاکان]] [[نیکان]] و [[خالصان]] به [[الیاس]] [[ایمان]] آوردند، برای آنکه [[حق]] آنها فراموش نگردد، بلافاصله می‌فرماید: {{متن قرآن|إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ}}<ref>«مگر بندگان ناب خداوند،» سوره صافات، آیه ۱۲۸.</ref>.

 

[[قرآن]] در پایان این داستان ابتدا می‌فرماید: {{متن قرآن|وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ}}<ref>«و در میان آیندگان از وی (نامی نیکو) بر جای نهادیم» سوره صافات، آیه ۱۲۹.</ref>. در مرحلۀ دوم می‌افزاید: {{متن قرآن|سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ}}<ref> «و درود بر ال یاسین» سوره صافات، آیه ۱۳۰.</ref>.<ref>تعبیر به «الیاسین» به جای «الیاس» یا به خاطر این است که الیاسین لغتی در واژه «الیاس» بود، و هر دو به یک معنی است، و با اشاره به الیاس و پیروان او است که به صورت جمعی آمده است.</ref> در مرحلۀ سوم می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ}}<ref> «بدین‌گونه به نیکوکاران پاداش می‌دهیم» سوره صافات، آیه ۱۳۱.</ref> و در مرحلۀ چهارم ریشه اصلی همۀ اینها را که «ایمان» است مطرح می‌کند و می‌گوید: {{متن قرآن|إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«بی‌گمان او از بندگان مؤمن ما بود» سوره صافات، آیه ۱۳۲.</ref>. «ایمان» و «[[عبودیت]]» سرچشمۀ [[احسان]] و احسان عامل قرار گرفتن در صف مخلصین است و مشمول سلام خدا شدن<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۴۰۷.</ref>.

{{مدخل وابسته}}

{{پایان مدخل‌ وابسته}}

== پرسش مستقیم ==

# [[پرونده:1100842.jpg|22px]] [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|'''قصه‌های قرآن''']]