بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ریا | | موضوع مرتبط = ریا | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = ریا | ||
| مداخل مرتبط = [[ریا در قرآن]] - [[ریا در حدیث]] - [[ریا در نهج البلاغه]] - [[ریا در اخلاق اسلامی]] - [[ریا در معارف دعا و زیارات]] - [[ریا در معارف و سیره سجادی]] - [[ریا در معارف | | مداخل مرتبط = [[نفی ریا در قرآن]] - [[ریا در حدیث]] - [[ریا در نهج البلاغه]] - [[ریا در اخلاق اسلامی]] - [[ریا در معارف دعا و زیارات]] - [[ریا در معارف و سیره سجادی]] - [[ریا در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[ریا در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
یکی از [[رذایل اخلاقی]] [[ریاء]] است که در [[فارسی]] “ریا” خوانده و نوشته می‌شود. [[ریا]] یعنی انجام دادن کاری [[نیک]] که شخص فقط برای [[تظاهر]] در مقابل دیگران انجام می‌دهد<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم.</ref>. بنابراین ریا به کارهایی که ظاهری نیک و [[پسندیده]] دارد اما در انجام آنها قصد خالصانه برای [[خدا]] وجود ندارد، گفته می‌شود. | یکی از [[رذایل اخلاقی]] [[ریاء]] است که در [[فارسی]] “ریا” خوانده و نوشته می‌شود. [[ریا]] یعنی انجام دادن کاری [[نیک]] که شخص فقط برای [[تظاهر]] در مقابل دیگران انجام می‌دهد<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم.</ref>. بنابراین ریا به کارهایی که ظاهری نیک و [[پسندیده]] دارد اما در انجام آنها قصد خالصانه برای [[خدا]] وجود ندارد، گفته می‌شود. | ||
[[خداوند متعال]] در [[قرآن کریم]] این [[کار ناپسند]] را خوش نداشته و در [[مذمت]] آن این‌گونه می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ...}}<ref>«و آن کسان که دارایی‌های خود را برای نشان دادن به مردم، می‌بخشند.».. سوره نساء، آیه ۳۸.</ref>. | [[خداوند متعال]] در [[قرآن کریم]] این [[کار ناپسند]] را خوش نداشته و در [[مذمت]] آن این‌گونه می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ...}}<ref>«و آن کسان که دارایی‌های خود را برای نشان دادن به مردم، می‌بخشند.».. سوره نساء، آیه ۳۸.</ref>. | ||
از نگاه [[سید]] | [[امام سجاد]] {{ع}} در نیایش‌های خود در [[صحیفه]] دوبار از این [[صفت رذیله]] یاد می‌کند. ابتدا مرزبانان را که حافظان [[امنیت]] [[حکومت اسلامی]] اند از این [[خُلق]] [[ناپسند]] برحذر داشته و از خدا این چنین می‌خواهد: {{متن حدیث|وَ اعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ}}؛ «خدایا... آنان را از ریاکاری بر کنار دار»<ref>نیایش بیست‌وهفتم.</ref>. | ||
از نگاه [[سید السّاجدین]] {{ع}} [[جایگاه]] دیگری که این [[خصلت]] [[زشت]] در آن امکان بروز بسیار دارد، [[عبادات]] است؛ لذا آن [[حضرت]] در [[نیایش]] خود این‌گونه عرضه می‌دارد: «ای [[خداوند]]،... از تو می‌خواهیم که این همه [[اعمال]] را از ریای [[ریاکاران]] و آوازه در افکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری»<ref>نیایش چهل‌و‌چهارم.</ref>.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم ج۴، حسن مصطفوی، بیروت، دارالکتب العلمیة، مرکز نشر آثار علامه مصطفوی، چاپ سوم؛ الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین {{ع}}، الهادی، قم، ۱۴۱۸، چاپ اول؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[سید مهدی بهشتی|بهشتی، سید مهدی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «ریا»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۵۵.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||