←آداب سفر
(←پانویس) |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== [[آداب سفر]] == | == [[آداب سفر]] == | ||
==دعای [[سفر]]== | |||
[[دعا]] [[انسان]] را متوجه به [[خدا]] و مبدأ [[غیبی]] می‌کند و به [[ایمان واقعی]] می‌رساند. | |||
دعاهایی که در سفر خوانده می‌شود بسیار است. این [[اذکار]] و [[ادعیه]] را حتی الأمکان بخوانید. | |||
#هرگاه خواستید بر مرکبی سوار شوید، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} و {{متن حدیث|اللَّهُ أَكْبَرُ}} بگوئید. | |||
# دعای {{متن حدیث|اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَسِيرِي عَبَراً}} و دعای {{متن حدیث|بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ}} را در [[حال]] سفر بخوانید. [[روایات]] بسیاری رسیده که در حال سفر، [[آیه الکرسی]] و {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَا}} را زیاد بخوانید. | |||
# [[امام ششم]]{{ع}} فرمود: [[رسول خدا]]{{صل}} [[عادت]] داشت که در حال سفر، چون سرازیر می‌رفت، {{متن قرآن|سُبْحَانَ اللَّهِ}} می‌گفت، و چون بر بلندی بالا می‌رفت {{متن حدیث|اللَّهُ أَكْبَرُ}} می‌گفت. [[حذیقه بن منصور]] گوید: با امام ششم{{ع}} در راه [[مکه]] همسفر بودم، چون [[نماز]] می‌گذاشت می‌گفت: {متن حدیث|اللَّهُمَّ خَلِّ سَبِيلَنَا وَ أَحْسِنْ تَسْيِيرَنَا وَ أَحْسِنْ عَافِيَتَنَا}} و چون به بلندی بالا می‌رفت می‌گفت: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ لَكَ الشَّرَفُ عَلَى كُلِّ شَرَفٍ}}. | |||
#چون منازل و قریه‌ها را [[مشاهده]] نمائید بگوئید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاءِ وَ مَا أَظَلَّتْ وَ رَبَّ الْأَرْضِ وَ مَا أَقَلَّتْ وَ رَبَّ الرِّيَاحِ وَ مَا ذَرَتْ وَ رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ مَا جَرَتْ عَرِّفْنَا خَيْرَ هَذِهِ الْقَرْيَةِ وَ خَيْرَ أَهْلِهَا وَ أَعِذْنَا مِنْ شَرِّهَا وَ شَرِّ أَهْلِهَا إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ}}. | |||
رسول خدا{{صل}} در [[وصیت]] خود به علی{{ع}} فرمود: چون قصد شهری یا دهی کردی، وقتی در دیدرس تو آمد بگو: | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا اللَّهُمَّ حَبِّبْنَا إِلَى أَهْلِهَا وَ حَبِّبْ صَالِحِي أَهْلِهَا إِلَيْنَا}}. ناگفته نماند هر گاه به [[شهر مکه]] یا [[مدینه]] نزدیک شدی، دعاهای دیگری وارد شده که باید آنها را خواند و آنها در [[مقام]] خود خواهد آمد. | |||
# [[امام هفتم]]{{ع}} فرمود: هر که تنها به سفر می‌رود بگوید: {{متن حدیث|مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ اللَّهُمَّ آنِسْ وَحْشَتِي وَ أَعِنِّي عَلَى وَحْدَتِي وَ أَدِّ غَيْبَتِي}}. | |||
# [[امام پنجم]]{{ع}} فرمود: اگر سفر دریا کردی، چون سوار کشتی شدی این [[آیه]] را بخوان: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و گفت: بر آن سوار شوید! (که) راه افتادن و لنگر گرفتن آن با نام خداوند است؛ بی‌گمان پروردگارم آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره هود، آیه ۴۱.</ref>. و اگر دریا مضطرب و طوفانی شد به [[پهلوی]] راست تکیه بده و بگو: {{متن حدیث|بِسْمِ اللَّهِ اسْكُنْ بِسَكِينَةِ اللَّهِ و قِرْ بِوَقَارِ اللَّهِ وَ اهْدَأْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ}}<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ص۸۰. </ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۵۳.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||