قنوت: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

*'''قُنوت:''' [[عبادت]] و [[بندگی]]، [[اقرار]] به [[عبودیت]]، [[خداپرستی]]. جمع آن قانتین است، یعنی پرستش‌گران [[خدا]]، نمازگزاران. در [[آیات قرآن]]، هرجا قنوت به کار رفته، به معنای [[پرستش]] [[خدا]] و [[بندگی]] است. در [[نماز]]، قنوت به معنای بلند کردن دست‌ها تا برابر صورت و [[دعا خواندن]] و [[حاجت]] ‌طلبیدن از [[خداوند]] است. پس قنوت [[نماز]] هم جلوه‌ای از اظهار [[بندگی]] و [[نیازمندی]] در پیشگاه [[خداوند]] است. قنوت طولانی در [[نماز]]، [[مستحب]] است و نشانه [[نیازخواهی]] [[بنده]] از [[پروردگار]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.

==منابع==

 

[[رده:مدخل]]

[[رده:قنوت]]