دفن در کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{امامت}} ==مقدمه==' به '{{امامت}} ==مقدمه==')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
==مقدمه==
| موضوع مرتبط = کربلا
[[دفن]] شدن در [[سرزمین]] [[مقدّس]] [[کربلا]] در [[فرهنگ شیعه]]، [[ارزش]] است و [[رحمت الهی]] شامل کسانی می‌‌شود که در [[حایر]] [[حسینی]] و [[کربلا]] [[دفن]] شوند. بسیاری از بزرگان، [[علما]]، امرا و [[مردم]] عادی [[وصیت]] می‌‌کرده‌اند که در آنجا [[دفن]] شوند و حتی کسانی پس از مدفون شدن در جای دیگر، دوباره [[جسد]] را به [[کربلا]] منتقل کرده‌اند و نمونه‌های زیادی برای آن هست، از جمله [[پدر]] [[سید رضی]] [[گردآورندۀ نهج البلاغه]]<ref>موسوعة العتبات المقدسه، الخلیلی، ج۸، ص۹۵.</ref>. در اینکه محدودۀ این [[استحباب]] و [[ارزش]] تا کجاست، دیدگاه‌های مختلفی است، بستگی به محدودۀ [[حرم]] دارد که از یک فرسخ تا پنج فرسخ هم [[نقل]] شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۹۱.</ref>.
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =
}}


== جستارهای وابسته ==
== مقدمه ==
[[دفن]] شدن در سرزمین مقدّس [[کربلا]] در فرهنگ شیعه، [[ارزش]] است و [[رحمت الهی]] شامل کسانی می‌‌شود که در حایر حسینی و کربلا دفن شوند. بسیاری از بزرگان، [[علما]]، امرا و [[مردم]] عادی [[وصیت]] می‌‌کرده‌اند که در آنجا دفن شوند و حتی کسانی پس از مدفون شدن در جای دیگر، دوباره جسد را به کربلا منتقل کرده‌اند و نمونه‌های زیادی برای آن هست، از جمله پدر [[سید رضی]] گردآورندۀ نهج البلاغه<ref>موسوعة العتبات المقدسه، الخلیلی، ج۸، ص۹۵.</ref>. در اینکه محدودۀ این [[استحباب]] و ارزش تا کجاست، دیدگاه‌های مختلفی است، بستگی به محدودۀ [[حرم]] دارد که از یک فرسخ تا پنج فرسخ هم نقل شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۱۹۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۳: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:دفن در کربلا]]
[[رده:کربلا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۸

مقدمه

دفن شدن در سرزمین مقدّس کربلا در فرهنگ شیعه، ارزش است و رحمت الهی شامل کسانی می‌‌شود که در حایر حسینی و کربلا دفن شوند. بسیاری از بزرگان، علما، امرا و مردم عادی وصیت می‌‌کرده‌اند که در آنجا دفن شوند و حتی کسانی پس از مدفون شدن در جای دیگر، دوباره جسد را به کربلا منتقل کرده‌اند و نمونه‌های زیادی برای آن هست، از جمله پدر سید رضی گردآورندۀ نهج البلاغه[۱]. در اینکه محدودۀ این استحباب و ارزش تا کجاست، دیدگاه‌های مختلفی است، بستگی به محدودۀ حرم دارد که از یک فرسخ تا پنج فرسخ هم نقل شده است[۲].

منابع

پانویس

  1. موسوعة العتبات المقدسه، الخلیلی، ج۸، ص۹۵.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۱.