دفن در کربلا

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

دفن شدن در سرزمین مقدّس کربلا در فرهنگ شیعه، ارزش است و رحمت الهی شامل کسانی می‌‌شود که در حایر حسینی و کربلا دفن شوند. بسیاری از بزرگان، علما، امرا و مردم عادی وصیت می‌‌کرده‌اند که در آنجا دفن شوند و حتی کسانی پس از مدفون شدن در جای دیگر، دوباره جسد را به کربلا منتقل کرده‌اند و نمونه‌های زیادی برای آن هست، از جمله پدر سید رضی گردآورندۀ نهج البلاغه[۱]. در اینکه محدودۀ این استحباب و ارزش تا کجاست، دیدگاه‌های مختلفی است، بستگی به محدودۀ حرم دارد که از یک فرسخ تا پنج فرسخ هم نقل شده است[۲].

منابع

پانویس

  1. موسوعة العتبات المقدسه، الخلیلی، ج۸، ص۹۵.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۱.