شعر عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| عنوان مدخل  =  

}}

'''شعر عاشورا''' استفاده از قالب نافذ و ماندگار [[شعر]] برای زنده نگهداشتن حماسۀ [[عاشورا]] و یاد [[امام حسین]] {{ع}} از دیرباز رواج داشته و مورد [[تشویق]] [[اهل بیت]] بوده است و مرثیه، از محورهای عمدۀ سروده‌های [[شاعران]] [[شیعی]] و علاقه مند به [[خاندان]] [[نبوّت]] به شمار می‌آمده و می‌آید.

== مقدمه ==

[[امام حسین]] {{ع}} کشتۀ اشک‌ها و زندۀ مرثیه‌هاست. از [[حضرت صادق]] {{ع}} [[روایت]] است: {{متن حدیث|مَا مِنْ أَحَدٍ قَالَ فِي الْحُسَيْنِ شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى بِهِ إِلاَّ أَوْجَبَ الله لَهُ الْجَنَّةَ وَ غَفَرَ لَهُ}}<ref>رجال شیخ طوسی، ص۲۸۹.</ref>. از این رهگذر، انبوهی از سروده‌های [[عاشورایی]] در قالب قصیده، مثنوی، رباعی، دو بیتی، ترکیب بند، [[نوحه]] و [[تعزیه]] در [[فرهنگ دینی]] ما وجود دارد که در سوگواری‌ها و مناسبت‌های گوناگون مورد بهره برداری قرار می‌گیرد.

[[شاعران]] [[عاشورایی]]، [[احساس]] خویش را نسبت به آن [[حماسه]] در قالب [[شعر]]، بیان می‌کنند و از این [[راه]]، بخشی از ادبیّات [[غنی]] [[شیعه]] در زبان‌های مختلف شکل می‌گیرد. در [[زبان عربی]]، از همان آغاز، پس از [[حادثۀ کربلا]]، آن ماجرا به [[شعر]] [[راه]] یافت و بازماندگان [[شهدا]] از [[اهل بیت]] {{ع}} به سرودن مرثیه پرداختند. سپس [[شاعران]] دیگر در سال‌ها و قرن‌های دیگر، همواره [[شعر]] را در ترسیم [[نهضت]] [[کربلا]] و مصیبت‌های [[اهل بیت]] به کار گرفتند. سلسلۀ [[شاعران]] مرثیه سرا طولانی است. از جمله می‌توان از اینان یاد کرد: [[سلیمان بن قته]] (م ۱۲۶)، [[کمیت بن زید]] (م ۱۲۶)، [[سید حمیری]] (م ۱۸۳)، [[منصور نمری]] (م ۱۹۰)، [[دعبل خزاعی]] (م ۲۴۶)، [[صنوبری]] (م ۳۳۴)، [[زاهی]] (م ۳۵۲)، [[ابو فراس حمدانی]] (م ۳۵۷)، [[سیّد رضی]] (م ۴۰۶)، [[علاء الدین حلی]] (م ۷۸۶)، [[ابراهیم]] کفعمی(م ۹۰۵) و... دیگران.

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}

{{پانویس}}

[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]