ماهیت قیام کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
برای [[حفظ]] [[هویّت]] [[نهضت عاشورا]] و اهداف آن، باید "ماهیّت" آن را خوب [[شناخت]]. | برای [[حفظ]] [[هویّت]] [[نهضت عاشورا]] و اهداف آن، باید "ماهیّت" آن را خوب [[شناخت]]. | ||
ماهیّت [[قیام امام حسین]]{{ع}} را از منابع مستند و خدشه‌ناپذیر زیر می‌توان شناخت: | ماهیّت [[قیام امام حسین]]{{ع}} را از منابع مستند و خدشه‌ناپذیر زیر می‌توان شناخت: | ||
# | # خطبه‌های امام و [[اهل بیت]]، که در [[مکّه]] و بین راه حجاز و [[عراق]] و در [[کربلا]] و پس از آن در [[کوفه]]، [[شام]] و [[مدینه]] ایراد شده است. | ||
# سخنانی که [[امام]]، در پاسخ به [[پرسش‌ها]]، پیشنهادها و خیرخواهی‌های این و آن، در طول [[نهضت]] بیان کرده است. | # سخنانی که [[امام]]، در پاسخ به [[پرسش‌ها]]، پیشنهادها و خیرخواهی‌های این و آن، در طول [[نهضت]] بیان کرده است. | ||
# رجزهایی که امام و [[اصحاب]] او، [[روز عاشورا]] در مقابل [[دشمن]] خوانده‌اند و همۀ آنها در مآخذ معتبر ثبت شده است. | # رجزهایی که امام و [[اصحاب]] او، [[روز عاشورا]] در مقابل [[دشمن]] خوانده‌اند و همۀ آنها در مآخذ معتبر ثبت شده است. | ||
# نامه‌هایی که میان امام و [[مردم کوفه]] و [[بصره]] ردّ و بدل شده است، نامه‌های یزید به [[ابن زیاد]]، ابن زیاد به یزید و [[عمر سعد]]، نامه‌های عمر سعد به ابن زیاد، ابن زیاد به [[حاکم مدینه]] و... | # نامه‌هایی که میان امام و [[مردم کوفه]] و [[بصره]] ردّ و بدل شده است، نامه‌های یزید به [[ابن زیاد]]، ابن زیاد به یزید و [[عمر سعد]]، نامه‌های عمر سعد به ابن زیاد، ابن زیاد به [[حاکم مدینه]] و... | ||
از مجموع این منابع و [[اسناد]] مکتوب و موجود، می‌توان اهداف، ماهیّت، دیدگاه‌های طرفین را به دست آورد. در عین | از مجموع این منابع و [[اسناد]] مکتوب و موجود، می‌توان اهداف، ماهیّت، دیدگاه‌های طرفین را به دست آورد. در عین حال می‌توان گفت [[نهضت امام حسین]]{{ع}} چهار بعد داشت: ویران کردن، ساختن، تجدید و [[آفریدن]] و [[ابداع]]. امّا توضیح مختصر این ابعاد: | ||
"'''ویران کردن'''": در هم شکستن و ویران کردن هیکل و اسکلتی که به [[امویان]] امکان داده بود به اسم "[[دین]]"، [[ستمگری]] کنند و به نام [[خلافت]]، کاخ‌های [[عیاشی]] خود را بر استخوان‌ها و جمجمه‌های [[محرومان]] و [[آزادی‌خواهان]] بنا کنند و [[آزاد]] مردان را از صحنه کنار بزنند یا به [[شهادت]] برسانند. [[انقلاب کربلا]]، بنیان [[ستم]] و [[تحمیق]] و [[تزویر]] را در هم [[شکست]] و پایه‌های آن را [[متزلزل]] ساخت. | "'''ویران کردن'''": در هم شکستن و ویران کردن هیکل و اسکلتی که به [[امویان]] امکان داده بود به اسم "[[دین]]"، [[ستمگری]] کنند و به نام [[خلافت]]، کاخ‌های [[عیاشی]] خود را بر استخوان‌ها و جمجمه‌های [[محرومان]] و [[آزادی‌خواهان]] بنا کنند و [[آزاد]] مردان را از صحنه کنار بزنند یا به [[شهادت]] برسانند. [[انقلاب کربلا]]، بنیان [[ستم]] و [[تحمیق]] و [[تزویر]] را در هم [[شکست]] و پایه‌های آن را [[متزلزل]] ساخت. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۸
مقدمه
برای حفظ هویّت نهضت عاشورا و اهداف آن، باید "ماهیّت" آن را خوب شناخت. ماهیّت قیام امام حسین(ع) را از منابع مستند و خدشه‌ناپذیر زیر می‌توان شناخت:
- خطبه‌های امام و اهل بیت، که در مکّه و بین راه حجاز و عراق و در کربلا و پس از آن در کوفه، شام و مدینه ایراد شده است.
- سخنانی که امام، در پاسخ به پرسش‌ها، پیشنهادها و خیرخواهی‌های این و آن، در طول نهضت بیان کرده است.
- رجزهایی که امام و اصحاب او، روز عاشورا در مقابل دشمن خوانده‌اند و همۀ آنها در مآخذ معتبر ثبت شده است.
- نامه‌هایی که میان امام و مردم کوفه و بصره ردّ و بدل شده است، نامه‌های یزید به ابن زیاد، ابن زیاد به یزید و عمر سعد، نامه‌های عمر سعد به ابن زیاد، ابن زیاد به حاکم مدینه و...
از مجموع این منابع و اسناد مکتوب و موجود، می‌توان اهداف، ماهیّت، دیدگاه‌های طرفین را به دست آورد. در عین حال می‌توان گفت نهضت امام حسین(ع) چهار بعد داشت: ویران کردن، ساختن، تجدید و آفریدن و ابداع. امّا توضیح مختصر این ابعاد:
"ویران کردن": در هم شکستن و ویران کردن هیکل و اسکلتی که به امویان امکان داده بود به اسم "دین"، ستمگری کنند و به نام خلافت، کاخ‌های عیاشی خود را بر استخوان‌ها و جمجمه‌های محرومان و آزادی‌خواهان بنا کنند و آزاد مردان را از صحنه کنار بزنند یا به شهادت برسانند. انقلاب کربلا، بنیان ستم و تحمیق و تزویر را در هم شکست و پایه‌های آن را متزلزل ساخت.
"ساختن": دمیدن روح شهامت و بیداری در کالبد جامعۀ اسلامی و پروراندن نسلی خداجوی و شهادت طلب و ستیزه‌گر با سلطۀ ستم، به دلیل حرکت‌های انقلابی پس از عاشورا.
"تجدید": ارزش‌های اسلامی که با نقشه‌ها و توطئه‌های بنی امیّه کهنه و فراموش شده و مفاهیم دینی که به دست آنان تحریف گشته بود، دوباره احیا شد. دیدگاه اصلی دین دربارۀ حکومت و حاکم و بیت المال و حقوق مردم مطرح گشت و بنای عقیده و ایمان، روحی تازه یافت و تحریف‌ها زدوده گشت و روح‌های کوچک، آن عظمت را یافتند که در برابر طاغوت بایستند و امر به معروف و نهی از منکر کنند.
"ابداع": نمونه‌های زنده و بزرگ و قهرمان برای بشریّت ساخته شد که همواره خار سر راه متجاوزان به حقوق محرومان بودند و ایجاد یک خطّ آزادی‌بخش که با روح تقوا و اخلاص خدایی اشباع شده بود، خطّی که در طول تاریخ، خواب از چشم جباران متکبّر ربوده، و بستر نرمشان را خشن ساخت. این خطّ، در سایۀ ایجاد هویّت جدید انسانی و اسلامی در جامعه پدید آمد و امام حسین(ع) به همۀ انسان‌ها، حتی غیر مسلمانان، درس آزادگی و غیرت داد.
ماهیّت قیام کربلا، امر به معروف و نهی از منکر و احیاء سنت پیامبر(ص) بود. نیز جهاد در راه مبارزه با جهالت و گمراهی و سرگردانی، که در زیارت آن حضرت می‌خوانیم: «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ حَتَّى اِسْتَنْقَذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلاَلَةِ»[۱]. دست یافتن به این هدف، نثار "خون" لازم داشت که در عاشورا انجام یافت. و تفسیر"خون" و رسواگری ظالم لازم داشت که با برنامۀ اسرای اهل بیت تحقّق یافت. در خون شهدای کربلا و سید الشهدا(ع)، قیامت و رسالت و آزادگی نهفته بود[۲].
منابع
پانویس
- ↑ مفاتیح الجنان، ص۴۴۸ (زیارت امام حسین در عید فطر و قربان).
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۲۷.