علامت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} ==مقدمه== '''علامت''' از ابزار و وسایل عزاداری امام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عزاداری | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
علامت از ابزار و وسایل [[عزاداری امام حسین]]{{ع}} که در هیئت‌ها و دسته‌های مذهبی به کار گرفته می‌شود. علامت به معنای نشانه است. این علامت‌ها هم نشانه‌های گروه‌های [[عزادار]] محسوب می‌شده است و کسانی هم که آن را حمل می‌کردند، “علامت کش” بودند، یعنی [[علم]] بردار. به نوشتۀ دهخدا: “صلیب مانندی که بر چوب یا آهن افقی آن از سوی پایین شال‌های ترمه آویزند و از سوی زبر لاله و تندیس‌هایی از مرغ و جز آن [[نصب]] کنند و در میان زبانه‌ای از فلزّ طویل دارد و بر نوک آن فلز پر یا گلوله‌ای از شیشۀ الوان نصب کنند و این زبانه‌های فلزّی که به “تیغ” مشهور است، سه یا پنج باشد و در [[مراسم عزاداری]] [[محرّم]] پیشاپیش دسته‌ها به [[حرکت]] آرند”<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. “شیئی است فلزّی و کار [[صنعت‌گران]] [[اصفهان]] که [[قدمت]] آن به [[عهد]] [[سلاطین]] [[صفوی]] می‌رسد، دارای تعدادی زبانه، گنبد، گلدان و طاووس بوده و آن را با شال‌های سبز و سیاه و قهوه‌ای و پر طاووس و سکّه‌های [[نقره]] و [[شمشیر]] و قمه و خنجر [[زینت]] می‌کنند و در آخر دسته‌ها به حرکت در می‌آورند... عدّه‌ای از [[جوانان]] هم [[نذر]] می‌کنند که همه ساله باید در بردن علمات، سهم داشته باشند”<ref>تاریخ تکایا و عزاداری قم، ص۲۱۴.</ref>. به آن علمات هم می‌گویند. شباهت آن به [[صلیب]]، می‌‌رساند که پس از ارتباط [[ایران]] با اروپایی‌ها در عصر قاجار، از آیین‌های مذهبی [[مسیحیّت]] اقتباس شده است. به هر [[حال]]، نمود‌ها و مظاهری است که گاهی [[عزاداران]] را از محتوا و اصل [[عزاداری]] و اقامۀ [[شعائر دینی]] بازمی‌دارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۴۶.</ref>. | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:عزاداری]] | |||
[[رده: | |||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۰
مقدمه
علامت از ابزار و وسایل عزاداری امام حسین(ع) که در هیئت‌ها و دسته‌های مذهبی به کار گرفته می‌شود. علامت به معنای نشانه است. این علامت‌ها هم نشانه‌های گروه‌های عزادار محسوب می‌شده است و کسانی هم که آن را حمل می‌کردند، “علامت کش” بودند، یعنی علم بردار. به نوشتۀ دهخدا: “صلیب مانندی که بر چوب یا آهن افقی آن از سوی پایین شال‌های ترمه آویزند و از سوی زبر لاله و تندیس‌هایی از مرغ و جز آن نصب کنند و در میان زبانه‌ای از فلزّ طویل دارد و بر نوک آن فلز پر یا گلوله‌ای از شیشۀ الوان نصب کنند و این زبانه‌های فلزّی که به “تیغ” مشهور است، سه یا پنج باشد و در مراسم عزاداری محرّم پیشاپیش دسته‌ها به حرکت آرند”[۱]. “شیئی است فلزّی و کار صنعت‌گران اصفهان که قدمت آن به عهد سلاطین صفوی می‌رسد، دارای تعدادی زبانه، گنبد، گلدان و طاووس بوده و آن را با شال‌های سبز و سیاه و قهوه‌ای و پر طاووس و سکّه‌های نقره و شمشیر و قمه و خنجر زینت می‌کنند و در آخر دسته‌ها به حرکت در می‌آورند... عدّه‌ای از جوانان هم نذر می‌کنند که همه ساله باید در بردن علمات، سهم داشته باشند”[۲]. به آن علمات هم می‌گویند. شباهت آن به صلیب، می‌‌رساند که پس از ارتباط ایران با اروپایی‌ها در عصر قاجار، از آیین‌های مذهبی مسیحیّت اقتباس شده است. به هر حال، نمود‌ها و مظاهری است که گاهی عزاداران را از محتوا و اصل عزاداری و اقامۀ شعائر دینی بازمی‌دارد[۳].
منابع
پانویس
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
- ↑ تاریخ تکایا و عزاداری قم، ص۲۱۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۴۶.