زین واژگون: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام حسین
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
زین واژگون تعبیری است که بیشتر درباره ذو الجناح، [[اسب امام حسین]] {{ع}} به کار می‌رود که پس از شهادت امام، با زین واژگون و یال پرخون و پریشان‌حال به طرف خیمه‌ها آمد. برگرفته از جمله‌ای در [[زیارت ناحیه مقدسه]] است که آمده است: {{متن حدیث|فَنَظَرَ النساء الی الجوادِ مخزیاً و السّرجُ علیه مَلویّاً}}<ref>حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۲۹۸.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۶.</ref>


==مقدمه==
== منابع ==
'''زین واژگون''' تعبیری است که بیشتر درباره ذو الجناح، [[اسب امام حسین]]{{ع}} به کار می‌رود که پس از [[شهادت امام]]، با زین واژگون و یال پرخون و پریشان‌حال به طرف خیمهها آمد. برگرفته از جمله‌ای در [[زیارت ناحیه مقدسه]] است که آمده است: {{متن حدیث|فَنَظَرَ النساء الی الجوادِ مخزیاً و السّرجُ علیه مَلویّاً}}<ref>حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۲۹۸.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۶.</ref>.
{{منابع}}
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


== جستارهای وابسته ==
== پانویس ==
 
==منابع==
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:امام حسین]]
[[رده:زین واژگون]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲

مقدمه

زین واژگون تعبیری است که بیشتر درباره ذو الجناح، اسب امام حسین (ع) به کار می‌رود که پس از شهادت امام، با زین واژگون و یال پرخون و پریشان‌حال به طرف خیمه‌ها آمد. برگرفته از جمله‌ای در زیارت ناحیه مقدسه است که آمده است: «فَنَظَرَ النساء الی الجوادِ مخزیاً و السّرجُ علیه مَلویّاً»[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۲۹۸.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۳۶.